* - 5 euro centów Finlandzkich z 2007 r. występuje w nakładzie: 1 001 000 sztuk, w tym 84 000 sztuk jest dostępnych tylko w zestawach monet obiegowych. Powyższa moneta była bita również stemplem lustrzanym.

W zestawach wyróżniamy następujące typy monet:
2007 I: Fińskie latarnie morskie - Utö - 30 000 sztuk.
2007 II: Eurowizja - 20 000 sztuk.
2007 III: 90-ta rocznica niezależności - 20 000 sztuk.
2007 IV: Wyspy Alandzkie – 4 000 sztuk.
2007 V: Zestaw dziecięcy – Euro – 4 000 sztuk.
2007 VI: Matura – 3 000 sztuk
2007 VII: Zestaw weselny – 3 000 sztuk.

LL: inicjały projektanta awersu monety Luc Luycx.

Fi: oznaczenie Finlandii w standardzie ISO 3166-2.

Róg obfitości: (także róg Amaltei; gr. κέρας Ἀμαλθείας kéras Amáltheias, łac. cornu copiae) –Wyrażenie to ma związek z powstaniem świata według Greków. Podczas, gdy Kronos, który był bogiem świata Hellenów, panował na niebie, mały Zeus, jego syn, który nie został przez niego zjedzony, wychowywał się pod okiem kozy Amaltei. Pewnego razu, kiedy zwierzę ułamało róg, mały bóg wziął go do ręki i pobłogosławił, tak powstał róg obfitości. Napełniał się on wszystkim, czego zapragnął jego posiadacz. Dzisiaj jest to symbol dostatku i dobrobytu. Wyrażenie jest często używane w literaturze.

Herb Finlandii: został zatwierdzony w 1978 roku. Herb przedstawia w polu czerwonym złotego lwa wspiętego, trzymającego srebrny miecz, stojącego na takiej samej barwy szabli, pomiędzy dziewięcioma srebrnymi różami.

Gdy w 1556 roku król szwedzki Gustaw I Waza nadał synowi Janowi tytuł księcia Finlandii, tym samym Finlandia zyskała swoje pierwsze godło - herb księcia Jana. Drugie godło, z którego wywodzi się obecne, wiąże się z panowaniem króla szwedzkiego Jana III Wazy. Po tym jak nadał sobie tytuł wielkiego księcia Finlandii i Karelii w 1581 roku, ustanowił on nowe godło Finlandii wzorowane na płaskorzeźbie z nagrobka króla Gustawa I z katedry w Uppsali. Lew to rodowy herb Folkungów, a dwa miecze wywodzą się z dawnego herbu Karelii. Dziewięć róż ma symbolizować dziewięć prowincji Suomi. Ostatecznie swój obecny kształt herb zawdzięcza Finowi (o szwedzkim imieniu i nazwisku), Olofowi Erikssonowi. Sam Eriksson zasłynął jako twórca ponad 100 herbów różnych miast, które to herby wykonywał w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych ubiegłego stulecia.

Źródło: Wikipedia