Nowa moneta z serii Historyczne miasta w Polsce - Żagań

Kolejna moneta 2 zł z serii Historyczne miasta w Polsce - Żagań została wprowadzana do obiegu w dniu 1 czerwca 2006 r.

Pałac w Żaganiu z rewersu monety

Nominał:  2 zł Metal:  stop CuAl5Zn5Sn1 Stempel:  zwykły Średnica:  27,00 mm Masa:  8,15 g Wielkość emisji:  1.100.000 szt.

 

PAŁAC W ŻAGANIU WIDOK OD PÓŁNOCY

HISTORIA

W Żaganiu istniały w średniowieczu dwa zamki. Starszy z nich zbudowany został przez piastowskiego księcia Przemka prawdopodobnie w pierwszym kwartale XIII wieku w północno-zachodnim wycinku pierwotnego ośrodka miejskiego i strzegł przeprawy przez płynący od zachodu Bóbr. Znaczenie owej warowni zmalało w związku z rozwojem miasta ku wschodowi i tam na jego obrzeżach około 1280 roku książę Konrad III Garbaty rozkazał wznieść nową siedzibę, stary zamek z wieżą mieszkalną przekazując augustynianom (1299), którzy przebudowali go na klasztor. Na temat średniowiecznych losów tych budowli źródła solidarnie milczą. Wśród strzępek informacji wzmiankowany jest rok 1351 określający datę pierwszego wielkiego pożaru młodszej z wymienionych warowni, związaną też zapewne z jej późniejszą odbudową. Po dwóch kolejnych pożarach w 1486 i w 1495 książę saski Albrecht albo jego następcy: książę Georg (1500-39) lub dopiero Seyfried von Promnitz (1569-97) przekształcili zniszczony kompleks zabudowań w nowoczesne założenie renesansowe o charakterze obronnym z czterema półkolistymi bastejami w narożach. W roku 1628 Żagań z okolicznymi dobrami wykupił od Ferdynanda II Habsburga w zamian za zaległy mu żołd naczelny dowódca wojsk cesarskich w wojnie trzydziestoletniej Czech Albrecht Eusebius Václav z Valdstejna znany powszechnie jako generał Wallenstein. Na jego polecenie w miejscu wcześniejszego zamku rozpoczęto budowę manierystycznej rezydencji typu palazzo in fortezza z fosą i trzema potężnymi bastejami, o której rozmachu może świadczyć fakt, że w celu wytyczenia osi widokowej wyburzono aż 75 mieszczańskich domów. Do sporządzenia planów Wallenstein zatrudnił włoskiego architekta Vicenzo Boccaciego, nigdy nie doczekały się one jednak pełnej realizacji, gdyż prace budowlane przerwała tragiczna śmierć magnata w roku 1634.

 

LOKALIZACJA ŻAGANIA NA MAPIE POLSKI

 

WIDOK Z ROKU 1912

PAŁAC OD STRONY PARKU W 1907 ROKU

W 1648 właścicielem Żagania i okolic został pierwszy minister na dworze austriackiego cesarza Leopolda I książę Vaclav Eusebius von Lobkovic. Nie przypadła mu do gustu wcześniejsza koncepcja Wallensteina i około roku 1660 rozpoczął on nową inwestycję opartą na projektach włoskiego mistrza murarskiego Antoniego Della Porty. W rezultacie do roku 1693 powstało imponujące manierystyczno-barokowe założenie pałacowe wzorowane na głównej siedzibie von Lobkoviców w czeskich Rudnicach. W 1785 roku posiadłość trafiła w ręce księcia Kurlandii i Semigalii Piotra Birona, który pięć lat później zainicjował prace zmierzające do adaptacji pomieszczeń pałacu do wymagań rodziny książęcej, nadzorowane bezpośrednio przez szwagra księcia Johanna von Menden. W 1795 Biron przeprowadził się do Żagania z Mitawy - stolicy Kurlandii, zabierając ze sobą bogatą kolekcję obrazów, m.in.: dzieła Rembrandta, Caravaggia, Canaletta, Brueghela i in. Odtąd wisiały one w odnowionym pałacu, w którym skrzydło wschodnie przeznaczono dla potrzeb artystycznych, znajdowały się w nim bowiem Sala Koncertowa oraz Scena Teatralna, gdzie wystawiano sztuki i opery z udziałem europejskiej czołówki aktorskiej. Po śmierci Piotra Birona rządy przejęła jego córa księżna Katarzyna Wilhelmina. Z tego okresu zachował się opis zamku wzmiankujący, iż ten wewnątrz nie całkiem jeszcze wykończony, ale jego dekoracja wewnętrzna już ukończona jest tak kosztowna i gustowna, że może on zostać zaliczony do najpiękniejszych zamków w Niemczech.

 

SALA WIELKA NA POCZĄTKU XX WIEKU

SKRZYDŁO PÓŁNOCNE Z PRZEJAZDEM BRAMNYM I FOSĄ

FRAGMENT PODJAZDU OD POŁUDNIA

PAŁAC NA ILUSTRACJI Z POŁOWY XIX WIEKU

PAŁAC OD STRONY PARKU (DZIŚ WODY JEST ZNACZNIE MNIEJ)

JESZCZE RAZ PAŁAC OD POŁUDNIA

DZIEDZINIEC

PARK

Tekst i ilustracje pochodzą ze strony: www.zamkipolskie.com
Źródło: http://www.zamkipolskie.com/zagan/zagan.html