2 euro
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
* - 2 euro Austriackie z 2006 r. występuje w nakładzie: 2 400 000 sztuk, w tym 100 000 sztuk jest dostępnych tylko w zestawach monet obiegowych. Powyższa moneta była bita również stemplem lustrzanym.
LL - Luc Luycx - projektant awersu monety.
W 2006 r. po raz ostatni przedstawiono na awersach monet obiegowych o nominałach 10, 20 i 50 euro centów oraz 1 i 2 euro na mapie Europy wyłącznie kraje należące do strefy euro z podziałem politycznym. Od roku 2007 awers monet obiegowych o powyższych nominałach przedstawia mapę Europy bez widocznych granic.
Bertha Sophie Felicitas Freifrau von Suttner z domu hrabianka Kinsky von Chinic und Tettau (ur. 9 czerwca 1843 r. w Pradze, Cesarstwo Austriackie, zm. 21 czerwca 1914 r. w Wiedniu, Austro-Węgry) - austriacka pisarka i dziennikarka. W 1905 r. została pierwszą kobietą, która otrzymała Pokojową Nagrodę Nobla.
Bertha była córką zubożałego marszałka zagłębia i guwernantki. W 1873 r., gdy zaręczyła się z baronem Arthurem Gundaccarem von Suttner, jej rodzina sprzeciwiła się temu. Trzy lata później odpowiedziała na ogłoszenie Alfreda Nobla, który szukał sekretarki i gospodyni do swojej paryskiej rezydencji. Pracowała tylko tydzień, po czym wróciła do Wiednia i potajemnie poślubiła Arthura Suttnera.
Stała się jedną z wiodących postaci ruchu pacyfistycznego, gdy w 1889 r. opublikowano jej powieść Die Waffen nieder (Precz z orężem, pierwsze wyd. polskie 1898) i gdy dwa lata później przyłączyła się do organizacji austriackich pacyfistów. Tam zyskała międzynarodową sławę jako redaktorka międzynarodowego dziennika pacyfistycznego Die Waffen nieder, który nazwano jak jej książkę. Pracowała nad nim w latach 1892–1899.
Na jej życie wpłynęły prace Henry'ego Thomasa Buckle, Herberta Spencera i Karola Darwina. Korespondowała z Alfredem Noblem do jego śmierci w 1896 r. Uważa się, że przyczyniła się do decyzji o ustanowieniu Pokojowej Nagrody Nobla pośród pozostałych dziedzin.