2 euro
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
* - 2 euro Finlandzkie z 2007 r. występuje w nakładzie: 5 221 000 sztuk, w tym 84 000 sztuk jest dostępnych tylko w zestawach monet obiegowych. Powyższa moneta była bita również stemplem lustrzanym.
W zestawach wyróżniamy następujące typy monet:
2007 I: Fińskie latarnie morskie - Utö - 30 000 sztuk.
2007 II: Eurowizja - 20 000 sztuk.
2007 III: 90-ta rocznica niezależności - 20 000 sztuk.
2007 IV: Wyspy Alandzkie – 4 000 sztuk.
2007 V: Zestaw dziecięcy – Euro – 4 000 sztuk.
2007 VI: Matura – 3 000 sztuk
2007 VII: Zestaw weselny – 3 000 sztuk.
LL: inicjały projektanta awersu monety Luc Luycx.
W 2006 r. po raz ostatni przedstawiono na awersach monet obiegowych o nominałach 10, 20 i 50 euro centów oraz 1 i 2 euro na mapie Europy wyłącznie kraje należące do strefy euro z podziałem politycznym. Od roku 2007 awers monet obiegowych o powyższych nominałach przedstawia mapę Europy bez widocznych granic.
Fi: oznaczenie Finlandii w standardzie ISO 3166-2.
Róg obfitości: (także róg Amaltei; gr. κέρας Ἀμαλθείας kéras Amáltheias, łac. cornu copiae) –Wyrażenie to ma związek z powstaniem świata według Greków. Podczas, gdy Kronos, który był bogiem świata Hellenów, panował na niebie, mały Zeus, jego syn, który nie został przez niego zjedzony, wychowywał się pod okiem kozy Amaltei. Pewnego razu, kiedy zwierzę ułamało róg, mały bóg wziął go do ręki i pobłogosławił, tak powstał róg obfitości. Napełniał się on wszystkim, czego zapragnął jego posiadacz. Dzisiaj jest to symbol dostatku i dobrobytu. Wyrażenie jest często używane w literaturze.
Malina moroszka (moroszka; malina nordycka) Rubus chamaemorus L. – gatunek rośliny zielnej z rodziny różowatych (Rosaceae Juss.).
Roślina strefy borealno–arktycznej Euroazji i Ameryki Północnej. W Skandynawii oraz Rosji występuje powszechnie. W Polsce jest bardzo rzadka, jest reliktem epoki lodowej. Ma kilka rozproszonych stanowisk na Pomorzu, Warmii i Mazurach oraz w Sudetach (dwa stanowiska na torfowiskach w Karkonoszach). Na Pomorzu jej zasięg sięga po linię Świnoujście – Tuchola – Morąg – Górowo Iławeckie. W 2002 znaleziono jedno stanowisko w Kotlinie Orawsko-Nowotarskiej na torfowisku Puścizna Wielka. Jest to jedyne stanowisko tego gatunku w Karpatach i równocześnie najbardziej na południe wysunięte w całym jego zasięgu
Pokrój
Tworzy kłącza, z których wyrastają dwuletnie pędy (w pierwszym roku płonne). Mają wys. 10-30 cm i są gołe (bez kolców i szczecinek).
Liście
Na dole łodygi łuskowate, wyżej pojedyncze, sercowato nerkowate, niepodzielne, najczęściej 5-klapowe, brzegiem drobno piłkowane o zanikowych przylistkach.
Kwiaty
Roślina dwupienna o białych lub różowych kwiatach na wyprostowanych szypułkach. Kwiaty żeńskie, mniejsze o kilku słupkach i szczątkowych pręcikach, męskie o wielu pręcikach i nielicznych słupkach.
Owoce
Owoc pozorny złożony z kilku pestkowców, początkowo czerwony, dojrzały pomarańczowy. "Owoce" jadalne, ale nieco cierpkie. W warunkach krajowych rzadko dojrzewają. Dzięki sporej zawartości kwasu benzoesowego – naturalnego konserwantu – owoce moroszki można dość długo przechowywać w stanie świeżym. Niegdyś myśliwi w Arktyce stosowali je jako lekarstwo na szkorbut.
Źródło: Wikipedia