1 euro cent
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
* - 1 euro cent Grecki z 2009 r. występuje w nakładzie: 50 020 000 sztuk, w tym 45 000 sztuk jest dostępnych tylko w zestawach monet obiegowych.
W zestawach wyróżniamy następujące typy monet:
2009 I: Zestaw I (z 2 euro obiegowe) - 7 500 sztuk.
2009 II: Zestaw II (z 2 euro okoliczn.) – 7 500 sztuk.
2009 III: Giannis Ritsos (z 10 euro) - 15 000 sztuk.
2009 IV: Rok Astronomii (z 10 euro) - 15 000 sztuk.
LL: inicjały projektanta awersu monety Luc Luycx.
ΓΣ: inicjały projektanta rewersu monety: Γεώργιος Σταματόπουλος (Georges Stamatopoulos)
Triera: (gr. Τριήρεις triēreis) – trójrzędowiec, starogrecka galera z trzema rzędami wioseł, początkowo wiosłowa, a następnie żaglowo-wiosłowa. Przez Rzymian i także obecnie przez część historyków zwana triremą (łac. trireme). Przyjmuje się, że triery zaczęły powstawać w połowie VII wiek p.n.e.. Można wskazać chronologicznie i konstrukcyjnie, że grecka triera była poprzedniczką okrętów rzymskich. Była bardzo zwrotna.
Triery mogły mieć 38–41 m długości i 3–5 m szerokości, zanurzenie do 1.9 m, wyporność 70-90 ton, prędkość: do 9 węzłów pracą wioślarzy ; 12 węzłów z pomocą także żagli ; 6 węzłów - prędkość podróżna, z podziałem załogi na dwie wachty. Dziób chroniony był przez ciężki, zazwyczaj okuty brązem taran, stanowiący główną broń triery. Jej załogę tworzyło 170 wioślarzy, 13 marynarzy, sternik, dowódca (zwany trierarchą) i czterech jego pomocników oraz muzyk, który grając na flecie nadawał rytm wioślarzom.
Na trierze było zazwyczaj około 10 hoplitów (maksymalnie, w warunkach bojowych, 40) i 4-5 łuczników. Wioślarze rozsadzeni byli następująco: górny rząd (thranite) - 31, rząd środkowy (zygite) - 27 i dolny (thalamite) - 27, a więc 85 przy każdej z burt. Wszyscy członkowie załogi okrętów greckich byli ludźmi wolnymi, przy czym wioślarze wywodzili się z najuboższych warstw społeczeństwa, nigdy natomiast nie służyli pod przymusem.
Liść Akanatu: znak mennicy greckiej - Ίδρυμα Εκτύπωσης Τραπεζογραμματίων και Αξιών (Wytwórnia Banknotów i Papierów Wartościowych) w Atenach.
Akant (Acanthus L.) , z gr. = ákanthos) – rodzaj roślin należących do rodziny akantowatych (Acanthaceae). Należy do niego ok. 30 gatunków bylin lub krzewów pochodzących z tropikalnych obszarów Azji i Afryki oraz południowych rejonów Europy. Gatunkiem typowym jest Acanthus mollis L.
Morfologia
Liście
Duże, głęboko wcinane.
Kwiaty
Zebrane w kłosowate kwiatostany.
Systematyka
Synonimy taksonom.
Acanthodus Raf.
Pozycja systematyczna wg APweb (aktualizowany system system APG III z 2009)
Należy do podrodziny Acanthoideae Link, rodziny akantowatych (Acanthaceae) Juss. , która jest jednym z kladów w obrębie rzędu jasnotowców (Lamiales) Bromhead z grupy astrowych spośród roślin okrytonasiennych.
Pozycja w systemie Reveala (!993-1999)
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa jasnotowe (Lamiidae Takht. ex Reveal), nadrząd jasnotopodobne (Lamianae Takht.), rząd jasnotowce (Lamiales Bromhead), podrząd Acanthineae Engl, rodzina akantowate (Acanthaceae Juss.)], podrodzina Acanthoideae , plemię Acantheae Dumort., podplemię Acanthinae Nees in Wall., rodzaj akant (Acanthus L.).
Wybrane gatunki
- akant ciemny (Acanthus niger Mill.)
- akant długolistny (Acanthus longifolius Host non Poir., syn. A. hungaricus)
- akant kłujący (Acanthus spinosus L.)
- akant miękki (Acanthus mollis)
Źródło: Wikipedia