2 euro centy
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
* - 2 euro centy Greckie z 2010 r. występują w nakładzie: 31 070 000 sztuk, w tym 70 000 sztuk jest dostępnych tylko w zestawach monet obiegowych.
W zestawach wyróżniamy następujące typy monet:
2010 I: Zestaw I - 7 500 sztuk.
2010 II: Zestaw II (z 2 euro okoliczn.) – 7 500 sztuk.
2010 III: Sofia Vempo (z 10 euro) - 5 000 sztuk.
2010 IV: Bilog. Rozmaitości (z 10 euro) – 50 000 sztuk.
LL: inicjały projektanta awersu monety Luc Luycx.
ΓΣ: inicjały projektanta rewersu monety: Γεώργιος Σταματόπουλος (Georges Stamatopoulos).
Korweta: (korweta żaglowa) - dawna klasa niewielkich okrętów żaglowych, z okresu od końca XVII do połowy XIX wieku.
Były to jednostki używane głównie do służby zwiadowczej i zadań pomocniczych - łącznikowych, patrolowych, zaopatrzeniowych. Używane też były w ekspedycjach naukowych. Początkowo były to okręty jednomasztowe, od XVIII wieku - trzymasztowe, z ożaglowaniem rejowym (typu fregata). Uzbrojenie stanowiło kilkanaście dział niewielkiego wymiaru w baterii burtowej, ustawionych na odkrytym pokładzie górnym. Stosowano też na nich cięższe karonady. Korwety tego okresu miały zwykle wyporność ok. 400 – 600 ton.
Zbliżona do korwet była klasa slupów, wyróżniana zwłaszcza w krajach anglosaskich. Większymi okrętami żaglowymi były: okręt liniowy i fregata; mniejszymi - szkuner i kuter.
W pierwszej połowie XIX wieku obok żagli na korwetach pojawiły się maszyny parowe, początkowo z napędem bocznokołowym, później z napędem śrubowym. Wszystkie korwety parowe zachowywały jednocześnie nadal pomocnicze ożaglowanie. Wyporność ich wynosiła ok. 800-1800 ton. W latach 60. XIX wieku pojawiła się nieliczna klasa korwet pancernych, będących wczesnymi pancernikami, zbliżonymi do fregat pancernych, lecz mniejszymi (wyporność ok. 2000-2700 ton).
W drugiej połowie XIX wieku klasa korwet zanikła, zastąpiona głównie przez kanonierki..
Liść Akanatu: znak mennicy greckiej - Ίδρυμα Εκτύπωσης Τραπεζογραμματίων και Αξιών (Wytwórnia Banknotów i Papierów Wartościowych) w Atenach.
Akant (Acanthus L.) , z gr. = ákanthos) – rodzaj roślin należących do rodziny akantowatych (Acanthaceae). Należy do niego ok. 30 gatunków bylin lub krzewów pochodzących z tropikalnych obszarów Azji i Afryki oraz południowych rejonów Europy. Gatunkiem typowym jest Acanthus mollis L.
Morfologia
Liście
Duże, głęboko wcinane.
Kwiaty
Zebrane w kłosowate kwiatostany.
Systematyka
Synonimy taksonom.
Acanthodus Raf.
Pozycja systematyczna wg APweb (aktualizowany system system APG III z 2009)
Należy do podrodziny Acanthoideae Link, rodziny akantowatych (Acanthaceae) Juss. , która jest jednym z kladów w obrębie rzędu jasnotowców (Lamiales) Bromhead z grupy astrowych spośród roślin okrytonasiennych.
Pozycja w systemie Reveala (!993-1999)
Gromada okrytonasienne (Magnoliophyta Cronquist), podgromada Magnoliophytina Frohne & U. Jensen ex Reveal, klasa Rosopsida Batsch, podklasa jasnotowe (Lamiidae Takht. ex Reveal), nadrząd jasnotopodobne (Lamianae Takht.), rząd jasnotowce (Lamiales Bromhead), podrząd Acanthineae Engl, rodzina akantowate (Acanthaceae Juss.)], podrodzina Acanthoideae , plemię Acantheae Dumort., podplemię Acanthinae Nees in Wall., rodzaj akant (Acanthus L.).
Wybrane gatunki
- akant ciemny (Acanthus niger Mill.)
- akant długolistny (Acanthus longifolius Host non Poir., syn. A. hungaricus)
- akant kłujący (Acanthus spinosus L.)
- akant miękki (Acanthus mollis)
Źródło: Wikipedia
Polecamy również podobne monety:
