10 euro centów
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
* - 10 euro centów Holenderskich z 2007 r. występuje w nakładzie: 278 500 sztuk, w tym 78 500 sztuk jest dostępnych tylko w zestawach monet obiegowych. Powyższa moneta była bita również stemplem lustrzanym.
W zestawach wyróżniamy następujące typy monet:
2007 I: Kolekcje narodowe - 40 000 sztuk.
2007 II: W zestawie Beneluksu - 15 000 sztuk.
2007 III: 200-tna rocznica - 5 000 sztuk.
2007 IV: Światowe Targi Numizmatyczne - 500 sztuk.
2007 V: Mini seria: 400-tna rocznica:
- Pierwsza emisja - 3 000 sztuk.
- Druga emisja - 3 000 sztuk.
- Trzecia emisja - 3 000 sztuk.
- Czwarta emisja - 3 000 sztuk.
- Piąta emisja - 3 000 sztuk.
- Szósta emisja - 3 000 sztuk.
LL: inicjały projektanta awersu monety Luc Luycx.
W 2006 r. po raz ostatni przedstawiono na awersach monet obiegowych o nominałach 10, 20 i 50 euro centów oraz 1 i 2 euro na mapie Europy wyłącznie kraje należące do strefy euro z podziałem politycznym. Od roku 2007 awers monet obiegowych o powyższych nominałach przedstawia mapę Europy bez widocznych granic.
Beatrycze: właśc. Beatrix Wilhelmina Armgard van Oranje-Nassau, z rodu Oranje-Nassau (ur. 31 stycznia 1938 r. w Baarn) – królowa Niderlandów od 1980 do 2013 r. Tron po niej przejął jej syn Wilhelm Aleksander, który jest pierwszym królem Holandii od 123 lat. Po abdykacji nosi ponownie tytuł Księżnej Oranje-Nassau.
Córka Juliany, królowej Holandii i Bernharda, księcia Holandii i Lippe-Biesterfeld. Jej rodzicami chrzestnymi byli: król Belgów Leopold III Koburg, książę Meklemburgii Adolf Franciszek (1873–1969), wnuczka królowej Wiktorii Alicja, księżniczka Albany (1883–1981) oraz Allene de Kotzebue.
W czasie II wojny światowej udała się wraz z rodziną królewską na emigrację do Wielkiej Brytanii, a następnie do Kanady. Powróciła do Holandii w 1945 r.. Studiowała w Lejdzie socjologię, prawo i historię, uzyskała tytuł doktora praw (1961 r.). Od ukończenia 18. roku życia występowała oficjalnie jako następczyni tronu i członkini Rady Stanu. W 1969 r. złożyła pierwszą oficjalną wizytę zagraniczną w USA.
30 kwietnia 1980 r. zastąpiła na tronie swoją matkę Julianę. W porównaniu ze swoją matką jest bardziej oficjalna w kontaktach z ludźmi. Od momentu wstąpienia na tron otacza się profesjonalistami, którzy dbają o wizerunek rodziny królewskiej. Każda wypowiedź musi zostać autoryzowana, a wystąpienie publiczne wcześniej uzgodnione. Jej rola w polityce jest mocno ograniczona do funkcji reprezentacyjnych. Jako głowa państwa stoi na czele rządu, co poniedziałek spotyka się z premierem, aby omówić najważniejsze sprawy. Konstytucja Holandii narzuca na monarchę obowiązek wyrażania jedynie poglądów politycznych rządu jako całości, nie zaś swoich prywatnych. Czasem jednak zdarza się, że opinia publiczna dowiaduje się o interwencji królowej w sprawy państwa. Królowa osobiście zabiegała o otwarcie ambasady w Jordanii, ponieważ utrzymywała osobiste kontakty z królem tego kraju.
W 1965 r. Beatrycze (jeszcze jako księżniczka) zaręczyła się z niemieckim dyplomatą, pracującym w Ministerstwie Spraw Zagranicznych – baronem Clausem von Amsbergiem. 10 marca 1966 r. odbyła się ceremonia ślubna, w czasie której miały miejsce ogromne protesty w Amsterdamie. Książę Claus służył niegdyś w Hitlerjugend i Wehrmachcie, przez co kojarzono go z partią nazistowską. Do powozu ślubnego wrzucono bombę dymną, demonstrujący stoczyli bitwę z policją. Później książę Claus stał się najpopularniejszym członkiem rodziny królewskiej i kiedy zmarł szczerze go opłakiwano.
Beatrycze i Claus są rodzicami trzech synów:
• Wilhelma Aleksandra (ur. 1967 r., kolejnego króla)
• Johana-Friso (ur. 1968 r.)
• Constantijna (ur. 1969 r.)
Kaduceusz: (także kerykejon, gr. κηρύκειον kērýkeion, łac. caduceus ‘laska heroldów’, od gr. kēryks ‘herold’) – symboliczna laska. Stanowi symbol (znak) pokoju i handlu. W sztuce przedstawiana jest zwykle w formie prostego kija (pierwotnie z drewna oliwnego lub laurowego) z 2 oplatającymi go wężami, które pochylają ku sobie łby (symbolizują mądrość, równowagę sił). Nie kiedy też zwana Laską Merkurego.
Znak mennicy: Koninklijke Nederlandse Munt w Utrecht.
Żaglówka: to oznaczenie mennicze Maartena T. Brouwera – dyrektora mennicy: Koninklijke Nederlandse Munt w Utrecht w latach 2003- do dziś.
Źródło: Wikipedia