Niemieckie monety euro bite były w pięciu różnych mennicach, każda litera oznacza inną mennice:

(A) Staatliche Münze Berlin – Berlin (Niemcy); 

(D) Bayerisches Hauptmünzamt – Monachium (Niemcy); 

(F) Staatliche Münze Stuttgart – Stuttgart (Niemcy);

(G) Staatliche Münze Baden Württemberg – Karlsruhe (Niemcy); 

(J) Hamburgische Münze – Hamburg (Niemcy).

LL: inicjały projektanta awersu monety: Luc Luycx.

OT: inicjały projektanta rewersu monety: Erich Ott.

D: skrót od DEUTSCHLAND [Niemcy].

Neuschwanstein: zamek znajdujący się niedaleko Füssen w południowej Bawarii w Niemczech, w pobliżu zamku Hohenschwangau i granicy z Austrią. Budynek powstawał od 1869 roku jako wyidealizowany średniowieczny zamek rycerski dla króla bawarskiego Ludwika II Wittelsbacha. Wstępny projekt opracował Christian Jank, a rozwinęli go Eduard Riedel i Georg von Dollmann. Król przeżył w zamku tylko kilka miesięcy i zmarł jeszcze przed ukończeniem budowy. Neuschwanstein był początkowo nazywany Neue Burg Hohenschwangau (Nowy Zamek Hohenschwangau), a obecna nazwa została mu nadana w 1886 roku. Właścicielem zamku jest Wolny Kraj Bawaria (Freistaat Bayern) i zarządza nim Bayerische Verwaltung der staatlichen Schlösser, Gärten und Seen.

Neuschwanstein jest najsławniejszym spośród zamków Ludwika II i jedną z najbardziej znanych atrakcji turystycznych Niemiec. Każdego roku zwiedza go ponad 1,3 miliona turystów. Często nazywany „zamkiem z bajki” Neuschwanstein jest udostępniony do zwiedzania przez prawie cały rok. Architektura i wystrój wnętrz są naznaczone romantycznym eklektyzmem z XIX wieku, zaś sama budowla jest jednym z najważniejszych dzieł historyzmu.

W momencie śmierci króla, 13 czerwca 1886 r. w pobliżu Zamku Berg, zamek Neuschwanstein nie był jeszcze ukończony. Ludwik II nie zamierzał nigdy udostępnić zamku publiczności, niemniej uczyniono to już sześć tygodni po jego śmierci. Dzięki opłatom za wstęp uregulowano część długów, a zarządcom majątku udało się do 1899 r. w całości spłacić zobowiązania. By zapewnić ciągłość trasy zwiedzania dokończono jeszcze prace przy kilku komnatach i budynkach pomocniczych. Zwiedzający mogli początkowo poruszać się po zamku swobodnie, co negatywnie wpłynęło na zużycie wyposażenia.

Położony na uboczu zamek przetrwał bez uszkodzeń obie wojny światowe. Do 1944 r. służył jako magazyn dzieł zagrabionych we Francji, zarządzany przez Einsatzstab Reichsleiter Rosenberg, organizację podległą NSDAP. Dzieła sztuki były tam dokumentowane fotograficznie. Po zakończeniu II wojny światowej na zamku odnaleziono 39 albumów zdjęć, które świadczyły o skali grabieży i które są przechowywane w amerykańskim National Archives and Records Administration. Pod koniec wojny w budynku ukryto złoto ze skarbca Reichsbanku, które zostało w ostatnich jej dniach przetransportowane w nieznane miejsce. SS miało zamiar w kwietniu 1945 r. wysadzić Neuschwanstein, by uniemożliwić wrogowi przejęcie budynku i dzieł sztuki. Wyznaczony dowódca jednostki nie wykonał rozkazu i przekazał zbiory odpowiedzialnej za zbiory komórce nadchodzących wojsk sprzymierzonych. Po drugiej wojnie światowej część pomieszczeń wykorzystywały bawarskie archiwa, jako prowizoryczny skład dokumentów (do czasu odbudowy zbombardowanych budynków w Monachium). W 2002 roku w pobliżu Neuschwanstein spadły kawałki meteorytu, skatalogowane jako meteoryt Neuschwanstein.

Źródło: Wikipedia