Sum (Silurus glanis) - duża ryba osiągająca długość do kilku metrów i masę kilkudziesięciu kilogramów.

Dożywa ponad 30 lat. Zamieszkuje rzeki zlewiska Bałtyku i Morza Czarnego (w tych dwóch morzach także się go sporadycznie spotyka). W Europie brak go na zachód od Renu (poza Dubois we Francji) oraz na Bałkanach.

Opis 
Ciało suma jest bardzo wydłużone, w części tylnej nieco ścieśnione w płaszczyznach bocznych, nie pokryte łuskami. Linia boczna jest niewidoczna. Linia grzbietowa jest bardzo krótka i ma równo ściętą krawędź tylną. Płetwa odbytowa jest bardzo długa i styka się z ogonową, mającą zaokrągloną tylną krawędź. Głowa suma jest duża, silnie spłaszczona, o wielkiej, uzębionej paszczy. Nad szczęką po obu stronach paszczy znajduje się po jednym długim, miękkim i mięsis-tym wąsiku. Wąsiki te sięgają do końca płetw piersiowych. Pod żuchwą znajdują się 4 krótkie, miękkie wąsiki, ustawione w jednym szeregu. Sum może dorastać do olbrzymich rozmiarów, nawet do długości ponad 3 m i osiągać ciężar do 300 kg.
Sum jest bardzo żarłoczną rybą drapieżną. Tarło odbywa się w maju i czerwcu na płytkich miejscach porośniętych roślinami wodnymi, gdzie samica składa przeciętnie około 10 000 jaj w przeliczeniu na 1 kg wagi jej ciała. Siedliskiem tego gatunku są głębokie miejsca przy dnie i w okolicach brzegów rzek i jezior, gdzie drapieżnik ten znajduje dogodne dla siebie kryjówki.
U nas sum zasiedla wszystkie wody śródlądowe z wyjątkiem okolic podgórskich. Występuje na wschód od Renu w zlewiskach mórz Bałtyckiego, Północnego, Czarnego, kaspijskiego i Aralskiego.
Mięso suma jest smaczne i poszukiwane na rynkach. W połowach u nas trafia się on jednak sporadycznie i z tego powodu nie ma znaczenia gospodarczego. Przez rybaków jest uważany za szkodnika, wyrządzającego olbrzymie straty w pogłowiu innych gatunków ryb w rzekach i jeziorach. Z tego powodu w wodach tego typu liczebność suma jest ograniczona Ze względu na smaczne mięso młodych sumów o ciężarze od 0,5 do 1,5 kg, od kilku lat czynione są próby racjonalnej hodowli tego gatunku w rybackich gospodarstwach stawowych. Wymiar ochronny suma wynosi 50 cm. 
 
Biotop 
Zbiorniki słodkowodne. W dzień przebywa przy dnie, w jamach, pod korzeniami lub w innych kryjówkach, poluje nocą.

Rozmnażanie 
Samica buduje wśród roślin gniazdo, którego strzeże samiec.

Pokarm 
Pokarm zwierzęcy. Wbrew przesądom w diecie suma przeważają drobne stworzenia wodne (nawet duże osobniki mają na tyle wąski przełyk, że przełknięcie dużej ryby sprawia im trudność). Zazwyczaj jest to drobnica, którą chwyta podpływając od spodu w ławicę i otwierając gwałtownie pysk wsysając kilka rybek. W poszukiwaniu pokarmu posługuje się głównie dotykiem i słuchem (drgania otoczenia przenoszone są przez ciało na pęcherz pławny, a z niego przez aparat Webera powstały z kilku zrośniętych kręgów na błędnik).

Ochrona 
W Polsce: okres ochronny: od 1 stycznia do 31 czerwca
wymiar ochronny: 70 cm
limit połowu: 1 szt. dziennie