W 1868 roku, w setną rocznicę Konfederacji Barskiej, w Rapperswilu nad brzegiem Jez. Zuryskiego wzniesiono staraniem Władysława hr. Platera pomnik-kolumnę, zwany "kolumną barską", zwieńczony orłem zrywającym się do lotu. ". Hasło wyryte na kolumnie "MAGNA RES LIBERTAS" - WOLNOŚĆ TO WIELKA RZECZ.

W 1870 r. w rapperswilskim zamku Władysław Plater otworzył muzeum pamiątek historycznych i dzieł sztuki. Początkowo skromna ekspozycja, szybko rozrastała się dzięki darom i legatom emigrantów przekazujących dzieła sztuki, pamiątki i militaria. Biblioteka i archiwum zajęły z czasem cały zamek. W specjalnie urządzonym mauzoleum umieszczono urnę z sercem Tadeusza Kościuszki. Po śmierci Platera muzeum pozostawało pod opieką wybitnych działaczy emigracyjnych i było miejscem ich dorocznych spotkań i obrad. Instytucja nosiła nazwę Muzeum Narodowego Polskiego. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości, zgodnie z testamentem założyciela, zbiory muzeum przewieziono w 1927 r. do kraju. Po roku 1945 Muzeum przeszło pod zarząd nowych, komunistycznych władz polskich, które zamierzały przekształcać je w placówkę propagandową. Władze miejskie Rapperswilu wypowiedziały umowę dzierżawną. W odpowiedzi na likwidację polskiego muzeum, w styczniu 1954 powstało polsko-szwajcarskie "Towarzystwo Przyjaciół Muzeum Polskiego w Rapperswilu". Jego twórcami byli Szwajcarzy oraz polscy emigranci nie akceptujący władzy komunistycznej w Polsce. Dzięki zabiegom Towarzystwa w 1975 zostało otwarte na zamku na nowo obecne Muzeum Polskie w Rapperswilu.

Źródło: www.mennica.com.pl