Policja w Polsce
Historyczny początek rodzimych służb policyjnych o konkretnych zawodowych kompetencjach przypada na rok 1914. Dzięki kształtowaniu się tych instytucji, choć jeszcze znajdowały się pod kontrolą władz zaborczych, rosła liczba wykwalifikowanych kadr policyjnych. W latach 1914–1919 na ziemiach polskich istniały m. in.: straże obywatelskie, miejskie, narodowe, milicje miejskie, ludowe, obywatelskie czy Policja Komunalna.
24 lipca 1919 r. Sejm Rzeczypospolitej Polskiej przyjął ustawę o Policji Państwowej. W państwie które zaledwie 8 miesięcy wcześniej odzyskało niepodległość po blisko 200 letniej niewoli, została powołana formacja, będąca organem wykonawczym władz państwowych i samorządowych, odpowiedzialnym za ochronę bezpieczeństwa, spokoju i porządku publicznego. W skład Policji Państwowej wchodziło początkowo 6 komend okręgowych (wojewódzkich) - miasta Warszawy oraz województw: warszawskiego, łódzkiego, kieleckiego, lubelskiego i białostockiego. W lipcu 1922 r. proces budowy Policji Państwowej został zakończony wraz z włączeniem w jej skład Komendy Policji Państwowej Ziemi Wileńskiej. Policja Państwowa działała przeszło 20 lat. Kres jej funkcjonowania, tak jak innych instytucji państwowych, przyniósł wybuch drugiej Wojny Światowej. 7 października 1944 r. - Polski Komitet Wyzwolenia Narodowego powołał formalnie Milicję Obywatelską jako organ odpowiedzialny za ochronę bezpieczeństwa, spokoju i porządku publicznego oraz dochodzenie i ściganie przestępstw. Tak sformułowane zadania w sensie formalnym pokrywały się z zadaniami wykonywanymi uprzednio przez Policję Państwową. Ale był to w zasadzie jedyny punkt zbieżny, łączący te dwie formacje. W Milicji Obywatelskiej zasadę swobodnego doboru funkcjonariuszy do policji zastąpiono wymogiem nadania MO odpowiedniego oblicza klasowego. Milicja Obywatelska stała się formacją wspierającą rządzącą partię. Zewnętrznym przejawem całkowitego zerwania z tradycjami Policji Państwowej była zmiana nazwy, umundurowania oraz nazewnictwa.
6 kwietnia 1990 r. na mocy ustawy Sejmu Rzeczypospolitej Polskiej Milicja Obywatelska została rozwiązana, a w jej miejsce powołano Policję. W swoich zasadach funkcjonowania Policja szeroko nawiązuje do tradycji międzywojennej poprzedniczki. Wyraża się to zarówno w atrybutach zewnętrznych - powrót do nazwy czy też nazewnictwa stopni i stanowisk policyjnych, czy o wiele istotniejszej filozofii działania, zakładającej przede wszystkim współpracę ze społeczeństwem, apolityczność zarówno formacji, jak i poszczególnych funkcjonariuszy. Ustawa o Policji wprowadziła do polskiego systemu prawa rozwiązania odpowiadające wymaganiom przewidzianym w postanowieniach Międzynarodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych oraz innych norm prawa międzynarodowego.

Źródło: www.mennica.com.pl