Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie (SGGW) jest największą i najstarszą uczelnią przyrodniczą w Polsce. Jej początki sięgają roku 1816, kiedy to powołano Instytut Agronomiczny w Marymoncie, kształcący przyszłych ekonomów, zarządców, synów właścicieli ziemskich (poziom wyższy), a także wykwalifikowanych robotników (poziom elementarny). Instytut powstał dzięki wielkiej aktywności polskich środowisk ziemiańskich jako jedna ze szkół staszicowskich. Był czwartą tego typu uczelnią w Europie. Z Instytutem, a później SGGW, było związanych wiele znamienitych postaci, m.in. Jerzy Beniamin Flatt (pierwszy dyrektor Instytutu Agronomicznego), Józef Mikułowski-Pomorski (pierwszy rektor SGGW), Edward hr. Raczyński (podarował Ministerstwu Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego teren obecnego kampusu SGGW na warszawskim Ursynowie), Władysław Grabski (premier II RP, twórca polskiej waluty) czy Franciszek Staff (profesor SGGW, pionier rybactwa w Polsce). W XIX i XX w. powstawały kolejne instytucje i formy kształcenia rolniczego, a z ich połączenia wyrosła Szkoła Główna Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. Z niewielkiego Instytutu, w którym w latach 1816-1830 studiowały 122 osoby, powstała uczelnia kształcąca w 1918 r. 460 studentów, a w 1939 r. - 1,4 tys. Obecnie na 13 wydziałach kształci się tu 25 tys. studentów i doktorantów. Dzisiejsza SGGW to doskonale wyposażony, dynamicznie rozwijający się ośrodek naukowo-badawczy o uznanej pozycji w kraju i za granicą. Uczelnia współpracuje z wieloma krajowymi i zagranicznymi uniwersytetami oraz instytucjami, realizując prestiżowe projekty badawcze o międzynarodowym znaczeniu gospodarczym i naukowym. Wypracowywane przez naukowców SGGW rozwiązania unowocześniają przemysł i rolnictwo. Powstają tu zespoły badawcze, które prowadzą badania naukowe w taki sposób, by ich wyniki można było przenieść na praktyczne rozwiązania wykorzystywane w gospodarce. Uczelnia współpracuje z wieloma przedsiębiorstwami w zakresie gospodarki żywnościowej, inżynierii środowiska, weterynarii i ekonomii.

Prof. dr hab. Andrzej Radecki

Źródło: broszura NBPSe