Orzeł bielik - autor zdjęcia: Jörg Hempel

Orzeł bielik, bielik, birkut (Haliaëtus albicilla), ptak z rodziny jastrzębiowatych. Zasięgiem swojego występowania obejmuje zachodnią Grenlandię, Islandię, środkową i wschodnią Europę, Azję Mniejszą i Środkową. Zamieszkuje rozległe stare drzewostany w pobliżu dużych zbiorników wodnych oraz strome wybrzeża morskie.
Osiąga 95 cm długości, 250 cm rozpiętości skrzydeł oraz wagę do 6 kg. Samica jest większa od samca. Ubarwienie obu płci jednakowe: głowa i szyja beżowe, potężny dziób żółty, grzbiet, skrzydła i brzuch ciemnobrunatne, ogon biały, klinowaty, skok nóg żółty, palce zakończone szponami. Rzadko spotykane są odmiany bardzo jasne - płowobeżowe. Poluje głównie na ryby, ptactwo wodne, zające, młode sarny, chętnie i często odżywia się również padliną.
Gnieździ się w koronach wysokich drzew, na półkach skalnych lub wprost na ziemię na małych wysepkach pozbawionych naziemnych drapieżników. Wyprowadza 1 lęg w roku. W zniesieniu 2 jaja, które wysiadują oboje rodzice przez ok. 35 dni. Pisklęta przebywają w gnieździe ok. 70 dni. Dojrzałość płciową osiągają w wieku 5 lat. W Polsce gnieździ się nielicznie na północy kraju. Ochronie podlega nie tylko sam gatunek, ale również jego stanowiska lęgowe. Jest herbowym ptakiem Polski. Niedawno reintrodukowany w Wielkiej Brytanii.