Władysław Warneńczyk pędzla Jana Matejki.

Urodzony 31.X.1424 r., zmarł 10.XI.1444 r. pod Warną, od 1434 r. król polski, a od 1440 r. król węgierski; syn Władysława Jagiełły i Zofii Holszańskiej. Koronowany na króla Polski jako dziesięcioletni chłopiec już w 1434 r., jako małoletni pozostawał pod opieką rady królewskiej. W 1438 r. interweniował na Śląsku, udzielając poparcia kandydaturze swego brata Kazimierza, obranego przez stronnictwo husyckie na króla Czech. Na zjeździe w Piotrkowie 8.XII.1438 r., pozostawał jednak pod ogromnym wpływem biskupa krakowskiego Zbigniewa Oleśnickiego. Przyjąwszy 8.III.1440 r. koronę węgierską, ofiarowaną mu po śmierci Albrechta II Habsburga, wyruszył w końcu marca na Węgry, pozostawiając w Polsce dwóch namiestników (dla Wielkopolski i Małopolski). Na Węgrzech uwikłany w nierozstrzygniętą wojnę ze stronnikami wdowy po Albrechcie, Elżbiety, i jej syna Władysława Pogrobowca, koronowanego także na króla Węgier. We wrześniu 1443 r. wyruszył na czele ok. 25-tysięcznej armii przeciw Turkom. W wyniku tej wyprawy zawarto 1.VIII.1444 r. 10-letni rozejm z Turkami, niezwykle korzystny dla Węgier. Pod naciskiem legata papieskiego Cesariniego, dążącego do nowej wyprawy przeciw Turkom, Władysław zerwał 4.VIII.1444 r. rozejm i rozpoczął wojnę z sułtanem Muradem II. 10.XI.1444 r. poniósł dotkliwą klęsk i zginął pod Warną (Bułgaria). Miejsce, gdzie znajduje się symboliczny nagrobek Władysława III Warneńczyka, to katedra wawelska.