Tadeusz Andrzej Bonawentura Kościuszko herbu Roch III (ur. 4 lutego 1746 r. w Mereczowszczyźnie, zm. 15 października 1817 r. w Solurze w Szwajcarii) – generał polski i amerykański, inżynier fortyfikator, brał udział w wojnie o niepodległość USA, wzniecił antyrosyjskie powstanie w Rzeczypospolitej, Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej w insurekcji 1794 r.

Pochodził ze średniej szlachty.Ukończył Szkołę Rycerską w Warszawie oraz studiował jako królewski stypendysta w Paryżu. Brał udział w wojnie o niepodległość Stanów Zjednoczonych, gdzie w uznaniu jego zasług został generałem brygady wojsk amerykańskich.W 1774 r. w stopniu kapitana artylerii powrócił do kraju.

W 1789 r. król Stanisław August Poniatowski nominował Kościuszkę na generała majora wojska konnego. W 1792 r. w czasie wojny polsko-rosyjskiej walcząc w armii koronnej odznaczył się w bitwach pod Zieleńcami i pod Dubienką. Po przystąpieniu Stanisława Augusta do Targowicy podał się do dymisji i wyjechał do Lipska, następnie do Francji i Włoch.

24 marca 1794 r. w Krakowie pod jego przywództwem wybuchło powstanie zwane Kościuszkowskim, a on objął władzę, jako Najwyższy Naczelnik Siły Zbrojnej Narodowej. Rozbicie wojsk generała Tomasowa pod Racławicami należy do największych sukcesów Powstania. Na wieść o tym zwycięstwie wybuchło także powstanie pod wodzą Jana Kilińskiego w Warszawie, a kilka dni późnej na Litwie. Powstanie jednak nie miało szansy na sukces, a on sam po przegranej bitwie pod Maciejowicami został uwięziony w twierdzy pietropawłowskiej w Petersburgu. Zwolniony przez cara Pawła I w 1796 r., po złożeniu przysięgi wierności carowi, w 1797 r. wyjechał do Stanów Zjednoczonych. W lipcu 1798 r. przybył do Paryża, gdzie współdziałał przy tworzeniu Legionów polskich. Sprzeciwiał się jednak wiązaniu sprawy polskiej z Napoleonem, któremu nie ufał. W 1799 brał udział w zakładaniu w kraju Towarzystwa Republikanów Polskich.

Zmarł w Szwajcarii, gdzie spędził ostatnie lata swego życia. W 1818 r. zwłoki Tadeusza Kościuszki sprowadzone zostały do Polski i pochowane w krypcie św. Leonarda Katedry Wawelskiej. Serce Naczelnika spoczywa w urnie na Zamku Królewskim w Warszawie. Kościuszko został bohaterem wielu dzieł literackich. Na jego cześć usypano w latach 1820-1823 Kopiec Kościuszki w Krakowie. Jemu zostały zadedykowane liczne pomniki i posągi w USA i w Polsce. Niezliczona ilość obiektów geograficznych, miast, hrabstw, ulic, szkół, fundacji, stowarzyszeń i innych organizacji w obu krajach nosi jego Tadeusza Kościuszki.