Emisja: 15 lipca 2010 r.

*rdzeń (alpaka) srebrzony, otok (mosiądz) złocony

Wyemitowano żetony:
- 1 grunwald - stal, w dwóch odmianach, inny wizerunek na rewersie: Władysław II Jagiełło i Ulrich von Jungingen, w nakładach po 50 000 szt.,
- 1 grunwald - bimetal: otok mosiądz, rdzeń alpaka, w dwóch odmianach, inny wizerunek na rewersie: Władysław II Jagiełło i Ulrich von Jungingen, w nakładach po 50 000 szt.,
- 1 grunwald - moneta wykonana w technologii srebrzonego i złoconego bimetalu [rdzeń (alpaka) srebrzony, otok (mosiądz) złocony], nakład po 600 szt.

Gmina Grunwald – gmina wiejska w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie ostródzkim. W latach 1975-1998 gmina położona była w województwie olsztyńskim.
Siedziba gminy to Gierzwałd.
Według danych z 30 czerwca 2004 gminę zamieszkiwało 5698 osób.
Powierzchnia: 179,84 km² (użytki rolne – 72%, użytki leśne – 18%). Największe jeziora to: Tymawskie, Lubień, Mielno oraz Wielki i Mały Omin. W rolnictwie dominuje gospodarka wielokierunkowa, z przewagą produkcji roślinnej.
Najludniejsze miejscowości gminy: Gierzwałd (której powstanie datuje się na XIV wiek) i Zybułtowo. Na terenie gminy znajduje się pole bitwy pod Grunwaldem z 1410.
W historii gminy tylko raz nadano honorowe obywatelstwo. Honorową Obywatelką Gminy Grunwald jest hm. Barbara Bogdańska-Pawłowska – twórczyni, wieloletnia przewodnicząca (1991-2011), a obecnie Honorowa Przewodnicząca Ogólnopolskiego Ruchu Programowo-Metodycznego ZHP "Wspólnota Drużyn Grunwaldzkich".

Herb gminy Grunwald - ilustracja: WIKIPEDIA

Bitwa pod Grunwaldem (Žalgirio Mušis - j. litewski, w literaturze niemieckiej pierwsza bitwa pod Tannenbergiem) – jedna z największych bitew w historii średniowiecznej Europy (pod względem liczby uczestników), stoczona na polach pod Grunwaldem 15 lipca  1410, w czasie trwania wielkiej wojny, między siłami zakonu krzyżackiego wspomaganego przez rycerstwo zachodnioeuropejskie, pod dowództwem wielkiego mistrza Ulricha von Jungingena, a połączonymi siłami polskimi, litewsko-ruskimi i smoleńskimi  oraz posiłkowymi oddziałami czeskimi, mołdawskimi  i tatarskimi, pod dowództwem króla Polski Władysława II Jagiełły.
Bitwa ta zakończyła się zwycięstwem wojsk polsko-litewskich i pogromem sił krzyżackich, nie została jednak wykorzystana dla całkowitego zniszczenia Zakonu.

Bitwa pod Grunwaldem na obrazie Jana Matejki - ilustracja: WIKIPEDIA

Władysław II Jagiełło (ok. 1351-1434), syn Olgierda, wielki książę litewski od 1377, król polski od 1386, założyciel dynastii Jagiellonów. Po objęciu tronu wielkoksiążęcego zmuszony do walki z pretendującymi do tronu własnymi braćmi oraz stryjem Kiejstutem i jego synami
1381 pozbawiony na krótko władzy przez stryja, odzyskał tron, pojmał i uwięził Kiejstuta, który wkrótce zmarł w twierdzy w Krewie. Syn Kiejstuta, książę Witold, zbiegł z więzienia i schronił się u Krzyżaków, z którymi organizował wyprawy wojenne przeciwko Jagielle. 1384 Jagiełło zawarł ugodę z Witoldem.
Szukając sojusznika do walki z Zakonem Krzyżackim podpisał w Krewie układ z Polską (1385) w sprawie małżeństwa z Jadwigą, zasiadającą na tronie polskim od 1384. W układzie tym, dzięki któremu powstał zaczepno-obronny sojusz skierowany przeciwko Krzyżakom, Jagiełło zobowiązał się do przyjęcia chrztu i wyraził zgodę na chrystianizację Litwy. 1386 odbył się chrzest, ślub z Jadwigą i koronacja Władysława Jagiełły na króla polskiego. 1387 rozpoczęła się chrystianizacja Litwy. Zarząd nad nią król powierzył początkowo swemu bratu Skirgielle, a od 1392 (po ugodzie w Ostrowie) stryjecznemu bratu Witoldowi, którego mianował namiestnikiem, w 1401 wielkim księciem litewskim (unia wileńsko-radomska), zatrzymując dla siebie tytuł najwyższego księcia Litwy.
1387 odzyskał dla Polski Ruś Czerwoną. 1396 opanował zbrojnie ziemię wieluńską i Kujawy, znajdujące się w rękach Władysława Opolczyka, lennika Zygmunta Luksemburskiego. 1404 na podstawie układu w Raciążu wykupił od Krzyżaków ziemię dobrzyńską. 1409-1411 toczył wojnę z Zakonem, o której wyniku zadecydowało zwycięstwo wojsk polsko-litewskich w bitwie pod Grunwaldem (15 lipca 1410). Działania wojenne zakończyły się pierwszym pokojem toruńskim (1411), którego postanowienia nie odpowiadały rozmiarom odniesionego zwycięstwa i nie przyniosły trwałego rozwiązania konfliktów. Pierwszą fazę wojen Polski i Litwy z Krzyżakami zakończył dopiero pokój zawarty w 1422 nad jeziorem Melno.
Sukcesem dyplomatycznym Władysława Jagiełły stało się zerwanie na zjeździe w Lubowli (1412) sojuszu pomiędzy Zakonem a Zygmuntem Luksemburskim. Efektem tego zjazdu było także przyłączenie do Polski 13 miast spiskich. 1413 król zacieśnił związki z Litwą, zawierając z nią unię w Horodle.
1420 Władysław Jagiełło odrzucił propozycję husytów dotyczącą objęcia tronu czeskiego, o czym zadecydowało stanowisko kardynała Z. Oleśnickiego i innych dostojników. Sprzyjający początkowo husytom król, pod wpływem opozycji ustanowił sankcje karne przeciwko Czechom (wieluński edykt 1424).
Pragnąc zapewnić dziedzictwo tronu polskiego i litewskiego swym synom, 1425-1433 wydał szereg przywilejów (m.in. neminem captivabimus nisi iure victum), które przyczyniły się do wzrostu pozycji szlachty w państwie. Dokonał odnowienia uniwersytetu w Krakowie (1400).

Władysław II Jagiełło
Z Bożej łaski król Polski, ziemi krakowskiej, sandomierskiej, sieradzkiej, łęczyckiej, Kujaw, pan i dziedzic Pomorza i Rusi Czerwonej, najwyższy książę Litwy - ilustracja wg. grafiki Jana Matejki: WIKIPEDIA