Ełk (dawniej Łek, niem. Lyck, lit. Lukas, ros. Элк) – miasto i gmina w województwie warmińsko-mazurskim. Jest to największe miasto na Mazurach i od 1 stycznia 1999 roku jest stolicą powiatu ełckiego.
W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa suwalskiego. W latach 1946-1975 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Ełk – położony jest na Pojezierzu Ełckim, będącym częścią Pojezierza Mazurskiego. Miasto leży nad Jeziorem Ełckim, Jeziorem Sunowo i rzeką Ełk. Znajduje się na terenie Zielonych Płuc Polski. Główny ośrodek edukacyjny, gospodarczy i turystyczny regionu.

Historia
Miasto powstało jako podgrodzie zamku krzyżackiego w końcu XIV wieku, uzyskało prawa miejskie w 1445 roku. Przed reformacją parafia ełcka należała do archiprezbiteratu w Reszlu. Od XVI w. aż do roku 1945 dominowali ewangelicy.
Ośrodek ruchu mazurskiego. Pod koniec 1896 roku w Ełku powstała Mazurska Partia Ludowa, a w grudniu 1923 roku – Masurenbund (Związek Mazurów). W latach 1896–1902 wydawano również Gazetę Ludową, redagowaną w języku polskim i przeznaczoną dla ludności mazurskiej.
Silne zniszczenia w czasie I wojny światowej. Szybka odbudowa i rozkwit gospodarczy po jej zakończeniu. W okresie międzywojennym siedziba Konsulatu Polskiego. W czasie II wojny światowej miejsce pracy przymusowej wielu obywateli państw okupowanych. Teren działania wywiadu AK. 24 stycznia 1945 miasto po zaciekłych walkach zdobyły wojska radzieckie. Zniszczeniu uległo blisko 50% zabudowy. 6 kwietnia 1945 roku zostaje przekazany administracji polskiej. Po wojnie Ełk był wyludnionym miastem powiatowym, zasiedlono go mieszkańcami z Kresów: Grodzieńszczyzny i Wileńszczyzny. Miasto znalazło się pierwszy raz od czasów swojego istnienia w granicach państwa polskiego, aczkolwiek w wiekach poprzednich niejednokrotnie było zdobywane przez Polaków, w latach 1525-1657 było wasalne wobec Polski (stanowiło jej lenno), a w wiekach XIX i XX znajdował się w mieście silny ośrodek polskości. Obecnie duże zakłady mięsne, przetwórnia owoców, zakłady elektrotechniczne, drzewne, odzieżowe. Węzeł kolejowo-drogowy. Rodzinne miasto znanego mazurskiego poety Michała Kajki. Do lat 90. przyszłość Ełku upatrywano w intensywnej rozbudowie przemysłu, w szczególności przemysłu przetwórczego, rolno-spożywczego oraz drzewnego. Po przemianach ustrojowych w 1989 roku nowe samorządowe władze postawiły na turystykę i ekologię. W 1992 roku miasto przystąpiło do realizacji strategii Zielone Płuca Polski. Cel programu to zarządzanie miastem i gminą oparte na idei ekorozwoju. Rozpoczęto rekultywację jeziora oraz modernizację oczyszczalni ścieków.
W 1993 roku miasto zostało wyróżnione prestiżową Nagrodą Forda.
8 czerwca 1999 roku – Jan Paweł II w Ełku. Rok później po jego wizycie odsłonięto pomnik Jana Pawła II, a plac na którym stoi nazwany został placem jego imienia.
W 2001 roku powstaje Centrum Edukacji Ekologicznej. Rozpoczęły się przygotowania mieszkańców do recyklingu w mieście.
Miasto wielowyznaniowe – szczególnie aktywni w życiu społeczności ełckiej są m.in. metodyści (Kościół prowadzi w Ełku znaną szkołę językową), baptyści i charyzmatycy z Kościoła Chrześcijańskiego Słowo Wiary (ełcki kościół tego wyznania pastorowany jest – jako jeden z niewielu kościołów protestanckich w Polsce – przez kobietę). Istnieje i działa tu również Kościół Ewangelicki, który przed II wojną św. dominował w Ełku. Należeli (i dalej należą) do niego Mazurzy - lokalna ludność polskojęzyczna oraz Niemcy.