Moneta była bita również w srebrze oksydowanym o nominale 7 florianów.

W 2016 r. wyemitowano również żetony 7 florianów  w bimetalu z tampondrukiem (z części żetonów bimetalowych z ogólnego nakładu).

Narol – miasto w woj. podkarpackim, w powiecie lubaczowskim; siedziba gminy miejsko-wiejskiej Narol. Miasto położone jest na Roztoczu Wschodnim, nad rzeką Tanwią.
W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa przemyskiego.
Według danych z 31 grudnia 2004 miasto miało 2111 mieszkańców.

Herb Narola - ilustracja: WIKIPEDIA

Początkowo była to osada zwana Florianów. Nazwa pochodziła od założyciela Floriana Łaszcza Nieledowskiego i jego małżonki Katarzyny z Trzcieńskich. Florianów został założony w 1596 r., w 1648 r. zniszczony przez Kozaków. Ludność przeniosła się nieco na zachód, zakładając osiedle pod nazwą Narol Miasto. Swoją nazwę zawdzięcza nowej lokalizacji "na roli", stąd też późniejsza nazwa Narol. W XVII w. Narol był własnością Silnickich, następnie Potockich, w połowie XVIII w. Antoniego Dziewałtowskiego, od roku 1753 do 1876 Łosiów, następnie Puzynów i w XX w. Korytowskich.

W roku 1914 miasto zostało zniszczone przez Austriaków. Po reformie administracyjnej dwudziestolecia międzywojennego utracił prawa miejskie – odzyskał je dopiero w 1996 r. Do 1999 r. miasto znajdowało się w województwie przemyskim.

Na jednym ze wzgórz, ok. 1,5 km na północ od miasteczka Narol, wznosi się otoczony parkiem pałac wybudowany w drugiej połowie XVIII wieku przez Feliksa Antoniego hr. Łosia. Pałac zawierać miał 50 pokoi. W rzeczywistości nie było ich aż tyle, chyba że włączymy w to prócz pawilonów także zabudowania o charakterze gospodarczym. Rezydencja ta, uznana wkrótce za jedną z najciekawszych i najpiękniejszych w skali krajowej, budziła zachwyt nawet u współczesnych fundatorowi.

Święty Florian, właśc. Florian z Lauriacum (ur. 2. połowa III wieku w Ceti, zm. 304) - męczennik i święty katolicki.

Urodził się ok. 250 roku w Zeiselmauer (dawn.Ceti, Dolna Austria). Jego życie przypadło na okres prześladowań chrześcijan. W młodym wieku został powołany do armii cesarza rzymskiego – Dioklecjana (284-305). Był organizatorem i dowódcą oddziałów gaśniczych wchodzących w skład armii Imperium rzymskiego. W roku 304 ujął się za prześladowanymi legionistami chrześcijańskimi, za co został skazany na karę śmierci. 4 maja 304 r. poniósł śmierć męczeńską w nurtach rzeki Enns (Anizy), na terenie dzisiejszej Górnej Austrii, w miejscowości Lauriacum (obecnie Lorch).
Ciało Floriana odnalazła wdowa Waleria. Nad jego grobem z czasem wybudowano kościół i klasztor ojców Benedyktynów, a później klasztor Kanoników laterańskich wg reguły św. Augustyna. W roku 1184 Idzi, biskup Modeny, na prośbę księcia Kazimierza Sprawiedliwego, sprowadził relikwie św. Floriana do Krakowa.