Moneta była bita również w mosiądzu z innymi rewersami dla pozostałych miejscowości zrzeszonych w Stowarzyszeniu „Solidarni w Partnerstwie”, tj.:Golina, Stare Miasto, Rychwał, Rzgów i Tuliszków. Wydano również niewielką ilość zestawów sześciu monet w ozdobnym folderze.

Inicjatorem tego przedsięwzięcia jest Lokalna Grupa Działania pn.: Stowarzyszenie „Solidarni w Partnerstwie”. Jej członkami  m.in. jest 6 graniczących z sobą gmin (Golina, Stare Miasto, Rychwał, Grodziec, Rzgów, Tuliszków). I tak każda z w/w gmin, będzie posiadała swoją monetę, z charakterystycznym dla swojego miejsca zwierzątkiem (łącznie 6 rodz. monet). Moneta ta pozostanie środkiem płatniczym przez kilka miesięcy w okresie wakacyjnym  2009r.

Grodziec po raz pierwszy wzmiankowany w dokumencie z 1394 r. Dawniej wieś szlachecka , własność m.in. rodziny Kwileckich. W drugiej połowie XVII w. była tu kuźnica – niewielki warsztat hutniczy z dymarką służącą do wytopu żelaza z rudy darniowej i młotem (napędzanym kołem wodnym), którym przesuwano otrzymany produkt w celu usunięcia zawartego w nim żużla. Pokłady rudy darniowej, których grubość dochodziła w okolicy wsi do 2 m, były eksploatowane jeszcze po II wojnie światowej. Latem 1940 r. hitlerowcy utworzyli we wsi getto dla ludności pochodzenia żydowskiego z ówczesnego powiatu konińskiego. Przebywało w nim ok. 2000 osób. Część z nich wywieziono w marcu 1941 r. do tzw. Generalnej Guberni, a pozostałych – w październiku 1941 r. – wymordowano w lasach pod Kazimierzem Biskupim. Później – na przełomie 1942 i 1943 r. – hitlerowcy urządzili we wsi obóz pracy dla Żydów. Lasy położone na zachód od wsi były w 1944 r. terenem działania radzieckich grup zwiadowczych, zrzucanych na spadochronach na tyły frontu. W skład tych grup wchodzili także Polacy. W niewielkiej odległości od Grodźca miały swe leśne obozowiska m.in. oddziały Sergiusza Iliaszewicza( pseudonim „Zygmunt Sokołowski”) i Mikołaja Kozubowskiego ( pseudonim „Merkuriusz”). Ich działalność nie byłaby możliwa bez ścisłej współpracy z miejscową ludnością. Polacy ukrywali zwiadowców w swych zabudowaniach, dostarczali im żywności oraz zbierali potrzebne informacje. Punkty kontaktowe zwiadowców znajdowały się m.in. w : Białobłotach, Ciświcy Starej, Grodźcu i Lądku. 
 
Wśród zabytków godnych uwagi należy wymienić m.in.: Kościół Parafialny p.w. św. Michała Archanioła w Królikowie, pierwotnie gotycki – prawdopodobnie z XV w., odbudowany w XVIII w. w stylu barokowym, jego wnętrze stanowi prawdziwą ucztę nie tylko dla znawców sztuki ; zespół pałacowo - parkowy w Grodźcu, gdzie znajduje się pałac z sześciokolumnowym portykiem z XVII w., oficyna o skromnych cechach klasycystycznych z XIX w. oraz park krajobrazowy o powierzchni 16.12 ha, ze śladami osiemnastowiecznego założenia regularnego; Kościół Parafialny w Grodźcu (XIX w.); zespół dworski w Biskupicach, gdzie obecnie mieści się Szkoła Podstawowa oraz park dworski z połowy XIX wieku.
Obecnie gmina Grodziec liczy 5307 mieszkańców. Gmina ma charakter typowo rolniczy. Największym bogactwem Gminy jest nieskażona przyroda i lasy zajmujące 37,3 proc. powierzchni co stanowi doskonałe możliwości dla rozwoju pszczelarstwa i agroturystyki.

Herb gminy Grodziec - ilustracja: WIKIPEDIA

Pszczoła (Apis) – rodzaj z rodziny pszczołowatych (Apidae).
Apis mają długość ciała od 7-8 mm do 16-18 mm. Ubarwienie o różnej intensywności - od jednolicie czarnego i ciemnobrązowego do żółtego i czerwonopomarańczowego. Skrzydła ich mają specyficzne użyłkowanie. Wyróżniają się charakterystycznym kształtem pólka radialnego na przednim skrzydle - ogranicza je zaokrąglona żyłka, która nieco odstaje od krawędzi skrzydła. Pszczoły widzą promieniowanie ultrafioletowe.
Wszystkie gatunki należące do rodzaju Apis żyją w zorganizowanych społeczeństwach. Budują one z czystego wosku pionowe plastry z obustronnie ułożonymi komórkami, służącymi do wychowu czerwiu i przechowywania pokarmu. Osobniki dorosłe i larwy odżywiają się nektarem, spadzią oraz pyłkiem kwiatowym. Zakładają duże kolonie (rodziny pszczele), zależnie od gatunku liczące od kilku do 20-80 tysięcy osobników. Życie rodzin jest koordynowane za pośrednictwem feromonów, regularnych zmian aktywności gruczołów, porozumiewania się za pomocą tańców i wydawania dźwięków. Występuje tu polimorfizm i polietyzm wiekowy. Doskonale wypracowały sposób regulacji temperatury w gnieździe, co pozwala rodzinom pszczelim na uniezależnienie się w dużej mierze od warunków zewnętrznych, dzięki czemu w klimacie chłodnym mogą przeżyć długie i surowe zimy całe kolonie, a nie tylko pojedyncze osobniki w stanie hibernacji, jak np. u trzmieli.

Pszczoła - fotografia: WIKIPEDIA