4 partnerki - Rzgów / Bóbr
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
Moneta była bita również w mosiądzu z innymi rewersami dla pozostałych miejscowości zrzeszonych w Stowarzyszeniu „Solidarni w Partnerstwie”, tj.:Grodziec, Stare Miasto, Golina, Rychwał i Tuliszków. Wydano również niewielką ilość zestawów sześciu monet w ozdobnym folderze.
Inicjatorem tego przedsięwzięcia jest Lokalna Grupa Działania pn.: Stowarzyszenie „Solidarni w Partnerstwie”. Jej członkami m.in. jest 6 graniczących z sobą gmin (Golina, Stare Miasto, Rychwał, Grodziec, Rzgów, Tuliszków). I tak każda z w/w gmin, będzie posiadała swoją monetę, z charakterystycznym dla swojego miejsca zwierzątkiem (łącznie 6 rodz. monet). Moneta ta pozostanie środkiem płatniczym przez kilka miesięcy w okresie wakacyjnym 2009r.
Gmina Rzgów istnieje od 1837 r. Najstarsze znaleziska archeologiczne świadczące o pobycie człowieka w tym rejonie sięgają schyłku starszej epoki kamienia – paleolitu. Znalezione na wydmach nadwarciańskich narzędzia krzemienne archeolodzy zaliczają do wyrobów tzw. kultury świderskiej z ok. 9000 – 8000 lat p.n.e. Rozwój osadnictwa na tych terenach nastąpił w okresie wpływów rzymskich, czyli na początku naszej ery. Koncentrował się on w pasie wydm nadwarciańskich, po obu stronach pradoliny.
Siedzibą gminy jest bardzo stara osada – Rzgów. Pierwsze wzmianki o jej istnieniu pochodzą już z XII wieku. Stanowiła wówczas posiadłość klasztoru cystersów w Lądzie. Później stała się wsią szlachecką. W czasie okupacji hitlerowskiej w latach 1940 – 1941 istniało tu getto dla ludności pochodzenia żydowskiego. Obecnie wieś spełnia rolę siedziby władz samorządowych i administracji gminnej, a także lokalnego ośrodka handlu i usług.
Herb gminy Rzgów - ilustracja: WIKIPEDIA
Bóbr europejski (Castor fiber) – gatunek ziemnowodnego gryzonia z rodziny bobrowatych (Castoridae).
Dawniej występował w całej strefie umiarkowanej Europy i Azji, obecnie wyginął w wielu regionach.
Aktywny jest nocą i o zmierzchu. Trudno więc go w czasie dnia zauważyć. Bobry najlepiej podpatrywać wcześnie rano o świcie. Występuje głównie w lasach łęgowych nad strumieniami, rzekami, jeziorami.
Charakterystyka ogólna:
Podstawowe dane
Długość ciała 70-100 cm
Długość ogona 3-28 cm
Masa ciała 15-30 kg
Dojrzałość płciowa 2-3 lata
Liczba młodych
w miocie 2-4
Długość życia 10-15 lat,
w niewoli 50 lat
Ma małe oczy i uszy. Nogi krótkie, biega ociężale, palce u stóp są złączone błoną, ułatwiającą pływanie, ogon (zwany kielnią lub pluskiem) jest szeroki, spłaszczony grzbietobrzusznie i pokryty łuskami, służy jako ster regulujący głębokość zanurzenia. Futro koloru brązowego, ciemnobrązowego, a nawet czarne. Posiada silnie rozwinięte siekacze.
Latem bobry żywią się głównie roślinami wodnymi i przybrzeżnymi, zimą odżywiają się łykiem drzew liściastych (najczęściej topoli, wierzby), które zgromadziły w lecie. Drzewa stanowią jeden z budulców żeremi. Bobry bez problemu ścinają drzewa w okolicach rzek. Starają się ścinać drzewo w ten sposób, aby przewróciło się ono w kierunku rzeki. Kopią nory w brzegach rzek oraz wałach przeciwpowodziowych lub w brzegach jezior. W przypadku braku dogodnych miejsc budują kopce z gałęzi i mułu, otoczone wodą, zwane żeremiami. Wejście do nory znajduje się pod wodą. Nora zaopatrzona jest także w otwór wentylacyjny. Czasami w żeremiu bobrów zamieszkują także piżmaki.
Bóbr europejski - fotografia: WIKIPEDIA