Moneta była bita również w srebrze o nominale 4 sokole.

Gmina Sokółka usytuowana jest w północnej części Niziny Podlaskiej. Od wschodu graniczy z Białorusią, od zachodu otacza ją Puszcza Knyszyńska. Posiadająca 400-letnią tradycję Sokółka leży na styku kultur Wschodu i Zachodu. Przez miasto przebiega międzynarodowa trasa drogowa i kolejowa Warszawa – Grodno i dalej w kierunku na Wilno, Rygę, Sankt Petersburg, Mińsk, Moskwę.
Przygraniczna lokalizacja oraz historyczne losy sprawiły, że przez wieki krzyżowały się tu wpływy różnych narodowości: Polaków, Białorusinów, Żydów, Tatarów, Rosjan, Litwinów, Niemców. Do dzisiejszego dnia Sokółka i jej okolice to prawdziwa mozaika kulturowo – etniczna. Pod względem wyznaniowym możemy tu spotkać przedstawicieli trzech religii: katolicyzmu, prawosławia i islamu.
Czas jubileuszu
W 2009 roku mija 400 lat od czasu, kiedy król Zygmunt III Waza nadał Sokółce prawa miejskie (potwierdzone w Warszawie 28 lutego 1609 roku). Przywilej ten uzyskaliśmy na wniosek królewskich rewizorów. Dzięki wysiłkom wielu pokoleń, nasze miasto łączy w sobie to, co prawdziwie polskie, czyli gościnność, serdeczność, szacunek dla rodziny, pracy i przyrody, z tym, co nowoczesne i niezawodne, aby lepiej funkcjonować we współczesnym świecie.
Herb Sokółki - posiada tarczę herbową dwudzielną w pas. W górnym żółtym widnieje żubr barwy brunatnej, w dolnym czerwonym widnieje połowa sylwetki rycerza ubranego w białą zbroję, trzymającego miecz w prawej dłoni. Herb Sokółka otrzymała w 1609 od króla Zygmunta III Wazy wraz z nadaniem praw miejskich.

Herb Sokółki - ilustracja: WIKIPEDIA

Sokółka ma wiele miejsc wartych zobaczenia. W centrum miasta zachował się ciekawy układ architektoniczny z początków lokowania w XVI wieku – rynek z przyległymi ulicami oraz XVIII-wieczne domy z czasów podskarbiego litewskiego Antoniego Tyzenhauza. Warto zwrócić uwagę na ulokowany na wzgórzu neoklasycystyczny kościół pw. św. Antoniego Padewskiego z 1848 roku. Świątynia ma pięć naw i dwie boczne kaplice - taki układ architektoniczny obiektu jest rzadkością. W Sokółce wznosi się również prawosławna cerkiew pw. św. Aleksandra Newskiego z 1853 roku. W środku znajduje się piękny ikonostas z początku XX wieku.
Sokółka znana jest z hodowli koni zimnokrwistych typu sokólskiego, poniedziałkowych jarmarków oraz ze Szlaku Tatarskiego, prowadzącego przez ciekawe zabytki, znajdujące się w okolicznych miejscowościach (m.in. jeden z najstarszych meczetów w Bohonikach). Muzeum Ziemi Sokólskiej zaprasza do zwiedzenia działu historycznego, sztuki ludowej oraz tatarszczyzny.
Piękny krajobraz wzgórz polodowcowych sięgających 230 m n.p.m., będący Obszarem Krajobrazu Chronionego Wzgórz Sokólskich zachęca do uprawiania turystyki pieszej, rowerowej, konnej i narciarskiej. W naszej gminie każdy znajdzie coś dla siebie.

Sokoły (Falconinae) – podrodzina ptaków z rodziny sokołowatych (Falconidae). Obejmuje gatunki drapieżne, zamieszkujące cały świat.
Charakteryzują się silną budową ciała. Mają mocny, krótki, zakończony hakiem dziób. Na bocznych krawędziach górnej części dzioba umieszczony jest wyrostek – tzw. "sokoli ząb", a na dolnej części - odpowiadające mu wgłębienie. "Sokoli ząb" pozwala im uśmiercać ofiary poprzez chwyt za kark i zgniatanie kręgów szyjnych. Wąskie i długie skrzydła umożliwiają im zręczny i szybki lot. Odżywiają się głównie kręgowcami lądowymi i owadami, zazwyczaj chwytanymi w locie. Z reguły nie budują gniazd – jaja składają na półkach skalnych, w dziuplach lub w opuszczonych gniazdach innych ptaków. Wyprowadzają jeden lęg w roku, składając od 2 do 6 jaj. Doskonale rozwinięte oczy umożliwiają identyfikację ofiary z wysokości.

Sokoły (kobuz) - ilustracja: WIKIPEDIA