*Wersja 6 KRASNYCH - mosiądz z tampondrukiem pojawiła się w okresie późniejszym (2012). Jest to żeton uzupełniający serię. Żetony te powstały na bazie tych, które się nie sprzedały z wersji mosiężnej. Nie podano nakładu tych żetonów.

Krasnystaw (starorus. Краснoстав, przed 1918 niekiedy Krasnostaw) - miasto w województwie lubelskim, w powiecie krasnostawskim, nad rzeką Wieprz, na terenie Działów Grabowieckich i Wyniosłości Giełczewskiej. Leży ono u ujścia rzeki Żółkiewki do Wieprza.
Herb miasta przedstawia dwie ryby (karpie), które znajdują się na niebieskim tle. Umiejscowione one są naprzemianlegle, jedna nad drugą. Natomiast flaga Krasnegostawu jest prostokątną, żółtą tkaniną z umieszczonym na środku herbem miasta. Miejscowość posiada swój hejnał.
Według danych z 18 stycznia 2010 r. miasto miało 19 778 mieszkańców.

Herb Krasnegostawu - ilustracja: WIKIPEDIA

Krasnystaw znajduje się na terenie Ekologicznego Systemu Obszarów Chronionych oraz fragmencie Grabowiecko-Strzeleckiego Obszaru Chronionego Krajobrazu.
Według danych z 1 stycznia 2009 powierzchnia miasta wynosi 42,13 km².
W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa chełmskiego.
Przez miasto przebiega droga krajowa nr 17, która jest częścią międzynarodowej drogi E372.

Zamek w Krasnymstawie został zbudowany w XIV wieku przez Kazimierza Wielkiego nad brzegiem Wieprza w odległości około 700 metrów na południe od drewnianego ruskiego grodu (dzisiejsza północno-wschodnia część miasta, okolice obecnego amfiteatru), w rejonie miejsca przeprawy przez rzekę. Dla zabezpieczenia fos zamkowych w razie opadnięcia poziomu Wieprza wykopano staw, który nazwano Krasnym Stawem; w późniejszym okresie nazwa stawu stała się także nazwą miasta, pierwotnie zwanego Szczekarzowem.
W ciągu wieków zamek był wielokrotnie niszczony przez najeźdźców (Tatarów, Szwedów, Kozaków), odbudowywany i rozbudowywany. W 1588 roku przebywał w nim przez rok pod strażą Marka Sobieskiego arcyksiążę Maksymilian III Habsburg, wzięty do niewoli w bitwie pod Byczyną; odwiedzał go tu kanclerz wielki koronny i hetman wielki koronny Jan Zamoyski, zwycięzca spod Byczyny. Wieża, w której osadzono Maksymiliana Habsburga, była odtąd zwana Wieżą Maksymilianowską.
W XVII wieku zamek zaczął stopniowo popadać w ruinę; w 1816 roku stały jeszcze dwie ściany. Ruiny przestały istnieć w 1824 roku; na fundamentach zamku zbudowano dwie stajnie dla garnizonu rosyjskiego stacjonującego w budynkach klasztoru augustianów. Materiał pochodzący z rozbiórki ruin wykorzystywano do odbudowy miasta po pożarze w 1811 roku.
W latach 70. XX wieku część dawnego terenu zamku uległa zniszczeniu w trakcie budowy amfiteatru; na pozostałej części prowadzono w latach 1984, 1985 i 1998 badania archeologiczne, w których trakcie odkryto pozostałości wału ziemnego otaczającego zamek od wschodu oraz fragmenty muru ogrodzeniowego zbudowanego z opoki i cegieł łączonych zaprawą wapienno-piaskową. Na podstawie tych badań można sądzić, że zamek otoczono pierścieniem wałów i fos oraz podwójnym murem obronnym w pierwszej połowie XVI wieku, natomiast XVIII wieku dobudowano górną partię muru ogrodzeniowego.
Z zamku zachowały nieliczne elementy architektoniczne, rozproszone w różnych miejscach:
-  kilka fragmentów nadproży wydobytych z Wieprza, przechowywanych w Muzeum Regionalnym w Krasnymstawie
-  fragment późnogotyckiego portalu wmontowanego w narożnik pałacu biskupiego w Krasnymstawie przy kościele św. Franciszka
-  nadproże jednej z bram zamkowych przewiezione przez księżnę Izabelę Czartoryską do Puław
Gośćmi zamku w Krasnymstawie byli m.in. królowie Polski Władysław Jagiełło i Stanisław August Poniatowski.