15 dukatów - Oława (II emisja - mosiądz)
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
Emisja: 22.VI.2013 r.
Wyemitowano trzy rodzaje dukatów:
- 15 dukatów w mosiądzu,
- 20 dukatów w mosiądzu z tampondrukiem,
- 40 dukatów w alpace oksydowanej.
Oława (niem. Ohlau, czes. Olava) - miasto i gmina miasto leżące na Śląsku (Dolnym Śląsku), we wschodniej części województwa dolnośląskiego, w powiecie oławskim, nad rzeką Oławą (potocznie Oławką) i Odrą, 27 km na południowy wschód od Wrocławia.
W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do województwa wrocławskiego.
Oława jest siedzibą dwóch gmin: gminy miejskiej (miasto Oława) i gminy wiejskiej oraz powiatu ziemskiego.
Według danych z 31 grudnia 2008 miasto liczyło 30 846 mieszkańców.
W Oławie rozgrywa się część akcji Trylogii husyckiej Andrzeja Sapkowskiego.
Herb Oławy - ilustracja: WIKIPEDIA
Pierwszy zamek w Oławie został zbudowany prawdopodobnie pod koniec XIII wieku. Posiadał on dwa przejazdy bramne, z których jeden połączony był z fortyfikacjami miejskimi. Twierdza znajdowała się w południowo-zachodniej części organizmu miejskiego i została zniszczona w wyniku wojen husyckich w 1428. W okresie 1359-98 z polecenia księcia Ludwika I w północnej części miasta wzniesiono nowe założenie obronne. Posiadało ono plan trapezoidalny z kamienno-ceglaną wieżą o wysokości 20 metrów i podstawie opartej na planie regularnego prostokąta o bokach 6x7 metrów. Pod koniec XVI wieku, za panowania księcia Fryderyka, włoski architekt Bernard Niuron nadał rezydencji formy renesansowe. Rozbudowano wówczas przestrzeń mieszkalną, a wieżę przykryto hełmem. Modernizowano też fortyfikacje, otaczając zabudowania obwałowaniami ziemnymi z czterema narożnymi bastejami. W drugiej połowie XVII wieku włoscy budowniczowie Carlo Rossi i Luca Giovani dokonali barokowej przebudowy zamku dla księcia wołowskiego Christiana oraz jego żony księżnej Luizy von Anhalt. Powstała wtedy czterokondygnacyjna część budowli, zwana pałacem księżnej Luizy, posiadająca od strony dziedzińca otwartą arkadową loggię, zaś od frontu misternie zdobiony portal z herbem księżnej. Basteje zastąpiono bastionami, a na miejscu zasypanych fos założono barokowe ogrody. W latach 1697-1737 księstwo oławskie tytułem zastawu znalazło się w rękach Jadwigi Elżbiety, córki elektora Palatynatu i żony Jakuba Sobieskiego, syna pogromcy Turczynów - króla Jana III. W tym czasie powstało dodatkowe piętro w północnej galerii, powiększono też bibliotekę i zbudowano dodatkowe pomieszczenia gospodarcze. Wiek XIX przyniósł stopniowy upadek świetności rezydencji, którą odtąd wykorzystywano jako szpital wojskowy, magazyny, urzędy, a nawet piekarnię. W okresie 1833-34 zakwalifikowano do rozbiórki 2/3 całego założenia. Dalsze zniszczenia przyniosła II wojna światowa. Odbudowę części obiektu przeprowadzono w latach 1952-58, a pozostałości północnego skrzydła mieszkalnego z wieżą bramną wyburzono w latach 70-ych ubiegłego wieku. Obecnie w zamku mieszczą się siedziby Urzędu Miejskiego.
Oława, zamek Sobieskich (pałac księżnej Luizy) z widoczną wieżą ciśnień - fotografia: WIKIPEDIA