Emisja: maj 2014 r.

Mosina – miasto w środkowej części województwa wielkopolskiego, w powiecie poznańskim, położone 22 km na południe od Poznania, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Mosina. W latach 1975-1998 miasto administracyjnie należało do woj. poznańskiego.
Według danych z 31 grudnia 2009 miasto liczyło 12 397 mieszkańców.
Nazwa miasta pochodzi od staropolskiego wyrazu moszyna, którego używano na określenie miejsca zarośniętego mchem.

Herb Mosiny - ilustracja: WIKIPEDIA

Miejscowość po raz pierwszy pojawia się w źródłach pochodzących z 1247 roku. Z 1302 roku pochodzi z kolei najstarszy dokument wymieniający Mosinę jako miasto. Data samej lokacji pozostaje nieznana, doszło do niej jednak z pewnością wskutek starań ówczesnego właściciela, wojewody kaliskiego, Mikołaja Przedpełkowica z rodu Łodziów - być może doszło do niej jeszcze za panowania Przemysła II.
Prawa miejskie zostały potwierdzone przez króla Władysława Jagiełłę w roku 1429. Z tą miejscowością związał sie ród Mosińskich. Starostą był tu Piotr Bniński (Piotr z Bnina) herbu Łodzia (1390-1448)- kasztelan gnieźnieński (1428-1437), podróżnik. Potem syn jego Maciej Mosiński (zm. 1492-1493), był starostą generalnym Wielkopolski (1475) i wojewodą poznańskim (1477) oraz kaliskim (1476) przyjął nazwisko od miejscowości Mosina. Tu przebywały wojska hetmana Stefana Czarneckiego w 1660 r. W 1848 r. była siedzibą władz Rzeczypospolitej Mosińskiej.
9 września 1939 roku Mosina została zajęta przez wojska niemieckie. Rozpoczęły się represje, pierwsze aresztowania miały miejsce pomiędzy 17 a 18 września 1939. Część mieszkańców miasta była przetrzymywana w bożnicy (współcześnie Izba Muzealna), a następnie wybierano spośród nich zakładników i kierowano ich przed sądy doraźne (niem. Standgericht) policji bezpieczeństwa. Dla zachowania pozorów egzekucję poprzedziło "postępowanie sądowe" stanowiące parodię procesu sądowego, trwającego nie dłużej jak kilkanaście minut i ograniczonego jedynie do sprawdzenia personaliów i wysłuchania opinii miejscowych Niemców na temat "antyniemieckiej postawy" i działalności podsądnych. W wyniku wydanych przez sąd doraźny wyroków śmierci, 15 osób rozstrzelano publicznie na rynku 20 października 1939 roku. W czasie okupacji niemieckiej z miasta wysiedlono 57 rodzin (225 osób), aresztowano i umieszczono w obozach zagłady dalsze 513 osób (w tym 58 dzieci z Mosiny). Dzieci zostały wywiezione do rejencji łódzkiej i umieszczone w obozie koncentracyjnym dla dzieci w Łodzi. W lasach okalających miasto w latach 1940-1943 dokonano licznych egzekucji ludności cywilnej. Terror i prześladowania okupanta niemieckiego spowodowały narastanie oporu społecznego - w Mosinie działały grupy bojowe Związku Walki Zbrojnej, Armii Krajowej, Związku Odwetu oraz harcerskich Szarych Szeregów. Armia Czerwona zajęła Mosinę w dniu 25 stycznia 1945 roku.
Obecnie gmina inwestuje w budownictwo wielorodzinne. We wsi Krosno rozbudowane zostało Osiedle TBS oraz budowane są nowe osiedla: Osiedle Słoneczne, Osiedle Miodowe, Osiedle Olszynka, Osiedle Harmonia i Osiedle Morena.

Rzeczpospolita Mosińska to proklamowana przez Jakuba Krotowskiego-Krauthofera w dniu 3 maja 1848 r. niepodległa republika polska. Przetrwała tylko 5 dni i przestała istnieć po przegranej przez powstańców bitwie pod Rogalinem.

Stanisław Józef Bronisław Kasznica, ps. Stanisław Wąsacz, Wąsowski, Przepona, Służa, Maszkowski, Borowski, Stanisław Piotrowski (ur. 25 lipca 1908 we Lwowie, zm. 12 maja 1948 w Warszawie) – prawnik, adwokat, polski dowódca wojskowy, podporucznik Wojska Polskiego, podpułkownik i ostatni Komendant Główny Narodowych Sił Zbrojnych.

Stanisław Józef Bronisław Kasznica - fot. blogmedia24.pl/

Brał udział w Wojnie Obronnej 1939 roku w składzie Wielkopolskiej Brygady Kawalerii generała brygady, Romana Józefa Abrahama, również urodzonego we Lwowie. Od stycznia do sierpnia 1945 roku był inspektorem Obszaru Zachodniego NSZ. W marcu 1945 roku został zastępcą komendanta Obszaru Zachodniego „Nie”, od kwietnia zaś p.o. komendantem tego obszaru. W marcu 1945 roku został szefem I oddziału KG NSZ.

Utworzył trzy organizacje:
- Armię Polską, która zajmowała się wywiadem;
- Pokolenie Polski Niepodległej, głównie w środowisku akademickim Poznania;
- Legie Akademicka na Uniwersytecie Poznańskim.

Narodowe Siły Zbrojne miały ten sam cel co Armia Krajowa, to jest walka z niemieckim i sowieckim okupantem. Narodowe Siły Zbrojne postały z wielu organizacji narodow Organizacji Wojskowej, Związku Jaszczurczego, Organizacja Bojowa „Wilki”.

fot. blogmedia24.pl/

W dniu 15 lutego 1947 roku Kasznica został aresztowany w willi „Hanna”, przy ul. Chramcówki w Zakopanem. Został zadencjunowany za wysoką nagrodę przez pisarza  Leszka Proroka „Modrzew”, z którym znał się z czasów studenckich na Uniwersytecie Poznańskim. Oskarżono go o zdradę Ojczyzny i współpracę z Niemcami. Jego i jego towarzyszy w procesie pokazowym, który rozpoczął się 11 lutego 1948 roku w Warszawie skazano na śmierć. Wyrok wykonano 12 maja 1948 roku w więzieniu na Mokotowie.