8 talarów śląskich - 2013 Kościół Św. Wawrzyńca w Chorzowie (mosiądz patynowany)
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
Żeton wyemitowano w mosiądzu i mosiądzu patynowanym.
Województwo śląskie – jednostka samorządu terytorialnego i jednostka podziału administracyjnego Polski o powierzchni 12 333,09 km², położona na obszarze Niziny Śląskiej, Wyżyny Śląsko-Krakowskiej, Kotliny Oświęcimskiej, Pogórza Zachodniobeskidzkiego, Beskidów Zachodnich. Obejmuje wschodnią część historycznych ziem Górnego Śląska i część zachodniej Małopolski, w tym Zagłębie Dąbrowskie, Zagłębie Krakowskie, Żywiecczyznę i Częstochowę. Zamieszkuje je 4,62 mln osób. Jest województwem o najwyższym stopniu urbanizacji i gęstości zaludnienia. Siedzibą władz województwa są Katowice.
Województwo śląskie jest jedynym województwem w Polsce, w którym jest więcej miast na prawach powiatu (19) niż powiatów (17).
Herb województwa śląskiego -ilustracja: WIKIPEDIA
Kościół św. Wawrzyńca w Chorzowie – drewniany kościół z XVI wieku wzniesiony w Knurowie, przeniesiony do Chorzowa na Wzgórze Wyzwolenia w latach 1935 – 1938.
Kościół św. Wawrzyńca w Chorzowie - fotografia: WIKIPEDIA
Kościół został zbudowany w 1599 w Knurowie. Służył parafianom dopóki nie stał się zbyt ciasny. Postanowiono więc wybudować nową świątynię i kościół zamknięto w 1926 roku. Niszczejący od 10 lat kościół, z inicjatywy wojewódzkiego konserwatora zabytków, dr Tadeusza Dobrowolskiego, zdemontowano i przeniesiono do Chorzowa. W 1936 r. kościółek zaczęto montować na tamtejszej Górze Wyzwolenia (Góra Redena). Inwestorem był zarząd miasta Chorzowa. Działkę, o powierzchni 2.825 m², przekazały Polskie Kopalnie Skarbowe. Koszt przeniesienia, bez urządzenia wnętrza wyniósł 40.000 ówczesnych złotych. Pracami budowlanymi z ramienia chorzowskiego magistratu kierował inż. architekt Witold Czeczott Danielewicz. Aktu poświęcenia przeniesionej świątyni dokonał biskup Stanisław Adamski 16 października 1938 r. Kościół był kościołem filialnym parafii św. Antoniego. Od 1968 r. jest kościołem parafialnym.
Świątynia zbudowana jest z drewna modrzewiowego, w konstrukcji zrębowej, z wieżą konstrukcji słupowej (w przyziemiu konstrukcji zrębowej). Prezbiterium zamknięte trójbocznie, przy nim zakrystia od pn. – zach. nawa na planie zbliżonym do kwadratu, z kruchtą od pd. – wsch. Wieża czołowa o ścianach pochylonych, pokrytych gontem i w górnych partiach szalowana. Hełm wieży ostrosłupowy, zwieńczony iglicą zakończoną krzyżem dwuramiennym. Dach kościoła gontowy, nad nawą wieżyczka na sygnaturkę, sześcioboczna z hełmem cebulastym. Wokół świątyni gontowe przydaszki. Ściany kościoła powyżej przydaszków kryte gontem.