Moneta nie ma statusu monety zastępczej.

Wyemitowano również talar stargardzki w srebrze.

W projekcie użyto, za pozwoleniem Towarzystwa Przyjaciół Stargardu nazwy szlaku turystycznego: Stargard - Klejnot Pomorza. Dzięki przychylności Muzeum Stargardzkiego wykonano grafiki  przedwojennego herbu Miasta Stargard.

Stargard Szczeciński (niem. Stargard in Pommern, Stargard an der Ihna, łac. Stargardia) – miasto i gmina w województwie zachodniopomorskim, w powiecie stargardzkim, na Równinie Pyrzycko-Stargardzkiej, nad Iną, trzeci ośrodek miejski województwa (pod względem liczby ludności). Początki istnienia stałych osad ludzkich sięgają VI wieku, jest jednym z najstarszych miast Polski. Najstarsze (obok Szczecina) miasto na Pomorzu – prawa miejskie uzyskało w 1243. Rozwojowi osady sprzyjało położenie przy krzyżujących się szlakach handlowych, prowadzących z Santoka do Wolina i ze Szczecina do Kołobrzegu. Ważny węzeł komunikacyjny oraz ośrodek przemysłowy, usługowy i kulturalny. Miasto jest siedzibą powiatu stargardzkiego i gminy. Wraz ze Szczecinem, Świnoujściem, Policami, Goleniowem i Gryfinem tworzy aglomerację szczecińską. Jest trzecim miastem pod względem liczby ludności w województwie i 56. w Polsce.
Według danych z 30 czerwca 2009 miasto miało 69 951 mieszkańców.

Współczesny herb Stargardu Szczecińskiego - ilustracja: WIKIPEDIA

Miasto położone jest nad rzeką Iną przy drogach krajowych nr 10 oraz nr 20, w odległości 46 km od granicy państwa, 36 km od Szczecina, 35 km od międzynarodowego portu lotniczego w Goleniowie, 180 km od Berlina i 120 km od Terminalu Promowego Świnoujście. Leży na pograniczu dwóch krain geograficznych: Niziny Szczecińskiej i Pojezierza Pomorskiego, co ma duży wpływ na zróżnicowanie typów krajobrazu w najbliższej okolicy. Przez zachodnią część miasta przebiega 15 południk długości geograficznej wschodniej.
Do 1945 roku miasto administracyjnie należało do prowincji Pomorze, w rejencji szczecińskiej. W latach 1946–1998 do województwa szczecińskiego.
Stargard tworzą następujące dzielnice: Centrum, Stare Miasto, Burzykowo, Giżynek, Kluczewo, Mokrzyca, Mroczeń, Osetno, Przedmieście Barnimowskie, Przedmieście Poznańskie, Przedmieście Szczecińskie, Pszczelnik, Zarzecze, Źródelnia.
Osiedla mieszkalne Stargardu: Osiedle Pyrzyckie, Osiedle Letnie, Osiedle Hallera, Osiedle Zachód, Osiedle Chopina, Osiedle Tysiąclecia, Osiedle Kopernika,Osiedle Lotnisko.
Okoliczne wsie: Grabowo, Grzędzice, Lipnik, Lubowo, Klępino, Kunowo, Skalin, Strachocin, Strzyżno, Święte, Witkowo, Żarowo, Morzyczyn, Motaniec.

Stargard Szczeciński -
Kościół św. Jana, Kościół Mariacki, Fabryka Bridgestone, Basteja i Baszta Lodowa, Brama Młyńska, Baszta Białogłówka, Dom Protzena - fotografia: WIKIPEDIA

Brama Młyńska (także Portowa, Wodna, Rzeczna, Herbowa) Została zbudowana na początku XV wieku. Na początku dwie wolnostojące wieże były połączone drewnianym mostem, który później zastąpiono murowanym łącznikiem z przejazdem. Nazwa Brama Młyńska pochodzi od młyna, który został wybudowany obok na Kanale Młyńskim w latach 1240-1268. Brama spełniała funkcje kontrolne oraz była uprawniona do pobierania myta za przewóz towarów na rzece. Brama Młyńska od wieków stanowiła symbol miasta, a jej rysunek zamieszczony był na dawnych pieczęciach i w starym herbie miasta, który był w użytku jeszcze w XX w. Brama Młyńska stanowi unikat w skali europejskiej.