25 talarów zakopiańskich - Willa Koliba (Ag oksydowane)
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
Seria ta składa się z 3 monet. Awers jest wspólny, natomiast na rewersach przedstawione są chronologicznie 3 słynne zabytki stylu zakopiańskiego. Monety ukazują piękno architektury drewnianej Zakopanego, utrzymane są w stylu starodawnych talarów.
Akcja ma na celu promocję Zakopanego, promocję zabytków, pozyskanie większej liczby turystów odwiedzających Zakopane i zachęcenie do odwiedzania zakopiańskich muzeów.
Wyemitowano żetony:
- 25 talarów zakopiańskich / Willa Koliba,
- 25 talarów zakopiańskich / Willa pod Jedlami,
- 25 talarów zakopiańskich / Kaplica w Jaszczurówce.
Wszystkie żetony wyemitowano w mosiądzu, mosiądzu oksydowanym, stali szlachetnej, srebrze i srebrze oksydowanym.
Parzenica – sercowaty wzór charakterystyczny dla zdobnictwa góralskiego. Parzenice wyszywane są na góralskich spodniach, czyli portkach. Początkowo stosowane dla wzmocnienia materiału w miejscach narażonych na wzmożone przecieranie.
Witkiewicz Stanisław (1851-1915), ojciec S.I. Witkiewicza, prozaik, malarz, krytyk. Dzieciństwo spędził wraz z rodziną na Syberii, dokąd został zesłany jego ojciec za udział w powstaniu styczniowym. 1868-1871 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu, od 1871 w Warszawie, 1871-1875 odbywał studia malarskie w Monachium. 1884-1887 kierownik artystyczny warszawskiego tygodnika Wędrowiec. Od 1890 zamieszkał w Zakopanem. 1908 z powodu postępującej gruźlicy wyjechał do uzdrowiska Lovran nad Morzem Adriatyckim, gdzie zmarł.
Rozgłos przyniósł mu zbiór studiów Sztuka i krytyka u nas (Wędrowiec 1884-1885, wydanie książkowe 1891), w którym propagował nowe kierunki artystyczne. Monografie: Juliusz Kossak (1900), Aleksander Gierymski (1903), Matejko (1908).
Jako twórca tzw. kierunku zakopiańskiego w architekturze wyłożył swoje poglądy w pracy Styl zakopiański (1901). Głośny zbiór rozważań o kulturze góralskiej oraz opisów przyrody w tomie Na przełęczy. Wrażenia i obrazy z Tatr (1891), a także w opowiadaniach i gawędach Z Tatr (1909). Pisma wybrane (tom 1-4, 1949-1951), Pisma tatrzańskie (tom 1-2, 1963), Listy do syna (1969), Pisma zebrane (tom 1-3, 1970-1974), Listy Stanisława Witkiewicza i jego korespondentów (1979).
Stanisław Witkiewicz, portret Jacka Malczewskiego - ilustracja: WIKIPEDIA
Willa Koliba - pierwszy budynek w stylu zakopiańskim w Zakopanem zaprojektowany przez Stanisława Witkiewicza. Nazwa koliba to w gwarze góralskiej szałas pasterski. Rok budowy 1892 - 1893, inwestor Zygmunt Gnatowski, budorze (inaczej budarze): Maciej Gąsienica, Staszek Bobak, Klimek Bachleda, Jasiek Stachoń. W 1901 do zachodniego skrzydła dobudowano piętrowy fragment.
Willa powstała dla ziemianina z Podola - Zygmunta Gnatowskiego, który pierwotnie chciał wznieść prostą góralską chałupę i umieścić w niej swoje zbiory etnograficzne. W 1891 roku powstały szkice Koliby, a został on zbudowany przez miejscowych górali, pod nadzorem Witkiewicza w latach 1892–1893 przy ul. Kościeliskiej. W efekcie powstał jednak większy obiekt: we wschodnim skrzydle Izba góralska z przeznaczeniem na zbiory etnograficzne, a w piętrowym zachodnim skrzydle oddzielonym od izby sienią są m.in. salon, sypialnia, a na piętrze druga sypialnia i pokój służącego.
Od 4 grudnia 1993 w willi Koliba mieści się Muzeum Stylu Zakopiańskiego im. Stanisława Witkiewicza (część Muzeum Tatrzańskiego).
Willa Koliba - fotografia: WIKIPEDIA