Moneta była bita również w mosiądzu.

Komplet monet 5 nurtów składa się z ośmiu monet z wizerunkami: BIELIK, BÓBR, GĘGAWA, SUM, WYDRA ZIMORODEK, ŻURAW i TRASZKA.

Gmina Kołbaskowo (dawn. gmina Kolbaczewo) - położona jest w województwie zachodniopomorskim w południowej części powiatu polickiego.

Siedzibą gminy jest wieś Kołbaskowo
Do 31 grudnia 1998 r. wchodziła w skład województwa szczecińskiego.
Miejsce w województwie (na 114 gmin):
powierzchnia 95., ludność 46.
Gmina stanowi 15,9% powierzchni powiatu.

Herb gminy Kołbaskowo - ilustracja: WIKIPEDIA

Gmina leży na Wzniesieniach Szczecińskich i w Dolinie Dolnej Odry nad Odrą. Gmina położona jest na tzw. Wale Bezleśnym, nieco zalesionym na zboczach. Najwyższym punktem Wału jest tzw. Mała Góra (88 m n.p.m.). W przeszłości cały ten teren porastały lasy, które zanikły na skutek rolniczej działalności człowieka. Obszar Międzyodrza zajmuje Park Krajobrazowy Dolina Dolnej Odry, w którym znajdują się 3 rezerwaty: Kurowskie Błota, Kanał Kwiatowy i Wzgórze Widokowe nad Międzyodrzem. W Bobolinie czynne jest piesze przejście graniczne. Tereny leśne zajmują 7% powierzchni gminy, a użytki rolne 67%.

Bielik (zwyczajny) (Haliaeetus albicilla) – gatunek dużego ptaka drapieżnego z rodziny jastrzębiowatych (Accipitridae).

Zamieszkuje północną, środkową i wschodnią Europę, Islandię, wschodnią Grenlandię aż po wschodnią Azję na północ od Himalajów. Na wielu europejskich stanowiskach odnotowano zanik tego ptaka. Głównie północne populacje, np. syberyjskie, są wędrowne (zimują na południu), pozostałe są osiadłe.
W Polsce bardzo nieliczny ptak lęgowy spotykany na całym niżu, ale głównie na zachodzie i północy kraju (635-720 par – kraj ten jest jedną z największych jego ostoi, podczas gdy w Europie ok. 2400 par). Najliczniej występuje na Pomorzu Zachodnim: w rejonie Zalewu Szczecińskiego w lasach na wyspie Wolin (Woliński Park Narodowy) i w Puszczy Wkrzańskiej oraz na Pojezierzu Myśliborskim i Drawskim. Drugim co do liczebności obszarem jest północno-wschodnia Polska (Pojezierze Olsztyńskie, Mrągowskie i Iławskie oraz Równina Mazurska i Kraina Wielkich Jezior Mazurskich). Widuje się go głównie pojedynczo, choć w Dolinie Baryczy po spuszczeniu wody z tamtejszych stawów można dostrzec stada bielików złożone 50-60 osobników, które zbierają się by wyłapać ryby z błotnistych kałuży. Spotykany jest również na wschodzie Polski przy większych zbiornikach wodnych (chodzi tu o żywność, szczególnie o ryby), nawet w warszawskim odcinku Wisły. Dzięki wprowadzeniu w Polsce ochrony miejsc jego gniazdowania staje się ptakiem coraz częściej spotykanym. Może nielicznie zimować na wodach śródlądowych, ale poza rewirami lęgowymi. Gdy one zamarzną przenosi się nad rzeki lub morze.
W Europie Środkowej to ptak osiadły lub częściowo wędrowny. Dalekie przeloty na południe lub południowy zachód wykonują ptaki młode. Do tej części Starego Kontynentu przylatują też północne populacje, np. z Norwegii do Niemiec i Polski.
Bielik błędnie uważany jest za orła, podczas gdy zaliczany bywa do odrębnej podrodziny – orłanów.

Bielik (zwyczajny) - fotografia: WIKIPEDIA