Nadanie miejscowości Łaszczów statusu miasta.

Wydano żetony:
- 10 ŁASZCZÓW - mosiądz, średnica: 32 mm, waga: 13 g, nakład: 10 000 szt.;
- 10 ŁASZCZÓW - mosiądz platerowany srebrem, średnica: 32 mm, waga: 13 g, nakład: 100 szt.;
- 10 ŁASZCZÓW - srebro Ag 925, średnica: 38,61 mm, waga: 28,28 g, nakład: 200 szt. (w tym 5 szt. wybitych stemplem odwróconym);
- 10 ŁASZCZÓW - srebro Ag 925 oksydowane, średnica: 38,61 mm, waga: 28,28 g, nakład: 200 szt. (w tym 5 szt. wybitych stemplem odwróconym).

Historia kołem się toczy... Łaszczów jest tego znakomitym przykładem. Po stu czterdziestu jeden latach znowu stał się miastem. I niech tak zostanie na zawsze, czego wiekopomnym świadectwem jest ta okolicznościowa moneta wybita przez Mennicę Kresową gdzie emitentem jest Miasto Łaszczów. Po 141 latach Łaszczów w powiecie tomaszowskim znów jest miastem. Starania o odzyskanie utraconych po powstaniu styczniowym praw miejskich trwały kilka lat. To spełnienie oczekiwań Łaszczowian, jak również inwestycja na przyszłość: miasto będzie bardziej atrakcyjne dla inwestorów. Po połączeniu pięciu miejscowości: Łaszczowa, Łaszczów Kolonii, Podhajec, Czerkas oraz Domaniża miasteczko liczy około 2300 mieszkańców. Gmina Łaszczów znana jest z uprawy kalafiorów, brokułów, pszenicy, buraków cukrowych i owoców, zaś w samym miasteczku ze względu na swój handlowo-przemysłowy charakter zatrudnienie znajdują mieszkańcy Gminy i okolic. Łaszczów jest trzecim, po Tomaszowie Lubelskim i Tyszowcach, miastem w powiecie tomaszowskim. W wyniku starań mieszkańców i władz samorządowych Gminy Łaszczów, Rada Ministrów z dniem 01 stycznia 2010 roku nadała miejscowości Łaszczów status miasta. Aby upamiętnić to historyczne wydarzenie została wydana okolicznościowa moneta 10 ŁASZCZÓW.
Pradzieje Łaszczowa są związane z historią szlacheckiego rodu Łaszczów, herbu Prawdzic. Protoplastą tej rodziny był Łaszcz z Wrońska, podkomorzy ciechanowski, którego przodek o imieniu Łaskarz, przeniósł się wraz z księciem Ziemowitem z Mazowsza na Ruś bełską. Początki miasta sięgają połowy XVI wieku. Miejscowość stała się miastem w roku 1549, kiedy to król Zygmunt August 22 stycznia w Piotrkowie, we wtorek po św. Agnieszce nadał Aleksandrowi Łaszczowi, podkomorzemu bełskiemu i staroście horodelskiemu dokument zezwalający na założenie miasta w miejscu swojej dziedzicznej wsi Domaszysz , obecnie Domaniż. Pierwotna nazwa miasta „Prawda” od rodowego herbu Łaszczów „Prawdzic” nie przyjęła się i już około roku 1553 miasto zaczęto nazywać Łaszczowem. Wiek XIX to w historii Polski czas dwóch największych zrywów narodowowyzwoleńczych, powstań: listopadowego i styczniowego, które nie ominęły także Łaszczowa. Patriotyczna postawa łaszczowian w powstaniu styczniowym znajduje swój finał w odebraniu praw miejskich w 1869 roku i zdegradowaniu do rzędu osad wiejskich. II wojna światowa to ponury okres dla osady. Z 21 na 22 września 1939 roku Łaszczów został odbity Niemcom. Podczas tych działań osada została częściowo spalona. Okres okupacji to też walka oddziałów partyzanckich z bandami UPA. W 1944 r. Łaszczów zostaje przez nie prawie doszczętnie spalony. Tragicznymi wydarzeniami tego okresu jest aresztowanie i śmierć w obozie w Dachau, błogosławionego Stanisława Kostki Starowieyskiego i największa egzekucja 75 mieszkańców Łaszczowa i okolicznych miejscowości w dniu 25.12.1942 r. w miejscowości Łaszczów Kolonia, gdzie stoi pomnik upamiętniający to tragiczne wydarzenie.

Herb Łaszczowa - ilustracja: WIKIPEDIA