1 zakapior 2012 / SOLINA (mosiądz)
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
Wyemitowano żetony:
- 1 ZAKAPIOR (Polańczyk)
Nakład: mosiądz - 500 szt. / mosiądz oksydowany - 300 szt.,
- 1 ZAKAPIOR (Solina)
Nakład: mosiądz - 250 szt. / mosiądz oksydowany - 100 szt.,
- 1 ZAKAPIOR (Cisna)
Nakład: mosiądz - 400 szt. / mosiądz oksydowany - 100 szt.
Zakapiory to tacy ludzie, którzy żyją w Bieszczadach na odludziu, jakby pustelnicy, artystyczne dusze, lekko shipisiali, chcą być wolni i niezależni, żyją ze sztuki, lubią popić, niechętnie się fotografują z turystami, niedostępni, tajemniczy ludzie, żyjący blisko natury.
Sanok – (Królewskie Wolne Miasto Sanok; węg. Sánók, niem. Saanig, ukr. Сянік, łac. Sanocum, jidysz Sonik, heb. סנוק lub סאנוק), miasto powiatowe w województwie podkarpackim. Położone w dolinie Sanu, na terenie Kotliny Sanockiej, u podnóża Gór Słonnych i Pogórza Bukowskiego w Euroregionie Karpackim.
Miasto liczy ok. 40 tys. mieszkańców i ma powierzchnię 38,15 km² (2005).
Jest jednym z najdalej wysuniętych na południowy wschód ośrodków miejskich Polski, z rozwiniętym przemysłem samochodowym i chemicznym. Ważny węzeł komunikacyjny na skrzyżowaniu dróg na Słowację i Ukrainę. Powiat sanocki jest jednym z najstarszych ośrodków górnictwa naftowego na świecie, rafineria oraz kopalnie ropy naftowej istniały tu przed rokiem 1884. W mieście istnieje dużo zabytków oraz dzieł sztuki, odbywają się tu ważne imprezy kulturalne, sportowe i rozrywkowe o charakterze europejskim i krajowym.
Patronem miasta jest Archanioł Michał, a od roku 2006 również św. Zygmunt Gorazdowski.
Herb Sanoka - ilustracja: WIKIPEDIA
Bieszczady (słow. i czes. Bukovské vrchy, ukr. Верхови́нський Вододі́льний хребет, węg. Keleti Beszkidek, ros. Бещады, serb. Бјешчади) – zachodnia część Beskidów Wschodnich, między Przełęczą Łupkowską (640 m n.p.m.) a Przełęczą Wyszkowską (933 m n.p.m.). Najwyższy szczyt Bieszczadów to Pikuj (1405 m n.p.m., na Ukrainie) zaś na terytorium Polski – Tarnica (1346 m n.p.m.). Dzielą się na:
- Bieszczady Zachodnie (na terenie Polski, Słowacji i Ukrainy)
- Bieszczady Wschodnie (na terenie Ukrainy)
Bieszczady należą do Beskidów Wschodnich, które są częścią Zewnętrznych Karpat Wschodnich. Mimo iż szczytowe partie zajmują połoniny, to Bieszczady zaliczane są do pasma Beskidów Lesistych, a nie Połonińskich.
Połonina Caryńska - fotografia: WIKIPEDIA
Solina − wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie leskim, w gminie Solina.
Solina, zapora i zalew w Solinie - fotografia: WIKIPEDIA
Do 30 grudnia 1999 Solina była siedzibą gminy Solina (siedziba przeniesiona do Polańczyka).
W latach 1975−1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
W pobliżu wsi znajduje się Zbiornik Soliński powstały w 1968 r. poprzez spiętrzenie wód rzek San i Solinka. Przed powstaniem zapory wieś znajdowała się w miejscu obecnego dna zbiornika.
Pierwszy raz Solina wzmiankowana jest w dokumencie z 1426 r. jako miejscowość leżąca w dobrach Kmitów. W II połowie XV w. miała miejsce powtórna lokacja wioski na prawie wołoskim. Przypadła ona synowi siostry wojewody, Katarzyny Kmicianki (zamężnej za Andrzejem Stadnickim, kasztelanem sanockim) – Mikołajowi Stadnickiemu, Katarzyna Kmicicianka wniosła w wianie mężowi Mikołajowi Stadnickiemu Solinę. Otrzymał on wtedy w spadku jeszcze Myczków.
Większą część mieszkańców stanowili Polacy. Po II wojnie światowej, zostali stąd wysiedleni wszyscy Ukraińcy. Obecnie wieś jest osiedlem pracowników elektrowni wodnej i domów wypoczynkowych.
Właścicielem majątku Solina był; Franciszek Leszczyński, uczestnik powstania styczniowego z roku 1863, porucznik wojsk austriackich, uczestnik bitwy pod Solferino, pochowany w 1904 r. w Uhercach.
Do roku 1939 we wsi znajdował się dwór, którego właścicielem był Antoni Borzemski (ur. w 1854 r.)..
Solina jest ośrodkiem sportów wodnych i przystanią dla statków spacerowych.