warszawski dukat komunikacyjny (I emisja) - Pan Twardowski
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
Zarząd transportu Miejskiego w Warszawie zorganizował kampanię reklamową, w której nagrodami były żetony z wizerunkami postaci z WARSZAWSKICH LEGEND. Akcja nosiła nazwę: "WARSZAWSKIE DUKATY KOMUNIKACYJNE". Żetony wyprodukowała Mennica Polska S.A.
Aby stać się posiadaczem takiego żetonu należało w wyznaczonych automatach biletowych zakupić bilet okresowy 30 lub 90-dniowy.
Seria ta miała składać się z pięciu żetonów. Wyemitowano tylko cztery.
a/Syrenka Warszawska (dostępny w automatach do 28.02.2011 r. lub do wyczerpania zapasów)
b/Wars i Sawa (dostępny w automatach do 28.03.2011 r. lub do wyczerpania zapasów)
c/Złota kaczka (dostępny w automatach od 18.07.2011 r. do wyczerpania zapasów)
e/Pan Twardowski (dostępny w automatach od 29.12.2011 r. do wyczerpania zapasów)
d/Bazyliszek (nie został wyemitowany)
Pan Twardowski, Mistrz Twardowski, zwany polskim Faustem – postać szlachcica polskiego, który, wedle podania, zaprzedał duszę diabłu. Jest głównym bohaterem kilku baśni i legend, z których niemal każda przedstawia odmienną historię. Jedna z najbardziej znanych głosi, że obecnie przebywa on na Księżycu.
Pan Twardowski wzywa ducha Barbary Radziwiłłówny obraz Wojciecha Gersona - fot. WIKIPEDIA
Najsłynniejszy epizod związany z pobytem Twardowskiego na dworze Zygmunta Augusta to seans, podczas którego królowi ukazany został duch zmarłej Barbary Radziwiłłówny. Autorami relacji na temat tych wydarzeń są poeta Jan z Gizy (Ghysaeus) oraz doktor Joachim Possel. Pierwsza z nich powstała w 1573, druga, lepiej znana, w roku 1624. Ghysaeus twierdzi, iż do seansu przeprowadzonego przez Twardowskiego doszło z 7 na 8 stycznia 1569 r. w Warszawie, Possel zaś przesuwa tą datę na 1551 r. dodając, że do wydarzeń tych doszło w Krakowie. Roman Bugaj, przyglądając się dochodzeniu w sprawie nadużyć na dworze królewskim, które wszczęto w sierpniu 1573 r. na sejmie elekcyjnym, dochodzi do wniosku, że rzekomy seans spirytystyczny z udziałem Zygmunta Augusta został w rzeczywistości zainscenizowany przez Mikołaja i Jerzego Mniszchów, przy udziale znajdujących się na ich usługach astrologów - Gradowskiego i Durana. Chcąc zyskać wpływy na dworze królewskim, Mniszchowie postanowili za pośrednictwem podobnej do Barbary Radziwiłłówny (i odgrywającej jej rolę w czasie seansu) mieszczanki Barbary Giżanki, zyskać wpływy na dworze królewskim. Opierając się na oświadczeniu Jakuba Pęgowskiego odnośnie maga Duranoviusa, Bugaj powtarza hipotezę Jana Kuchty, który mówi, iż za tym pseudonimem ukrywał się Lorenz Dhur (Laurentius Duranovius), niemiecki mag, którego nazwisko spolszczono na „Twardowski” (od łac. durus – twardy). Z kolei drugi z magów zidentyfikowany został jako Wincenty Gradowski - syn zamachowca, który targnął się na życie Stefana Batorego.