Matka Boża Loretańska (11/20)
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
2 lutego 2012 roku w święto Matki Bożej Gromnicznej do kiosków i saloników prasowych na terenie całego kraju trafił pierwszy numizmat nowej serii kolekcjonerskiej. Kolejne części kolekcji trafiały do sprzedaży w punktach sprzedaży prasy co 2 tygodnie w czwartek. Kolekcję 20 numizmatów platerowanych 24-karatowym złotem z najpiękniejszymi wizerunkami Matki Bożej wyemitowała przy współpracy z wydawnictwem Edipresse Mennica Polska.
Na kolekcję składają się najpiękniejsze i najpopularniejsze wizerunki Matki Bożej z Polski i świata. Większość z nich ukochał, a sanktuaria, w których są czczone, osobiście nawiedził Jan Paweł II. Są wśród nich takie wizerunki jak Matka Boża z Kalwarii Zebrzydowskiej, z Lichenia, z Niepokalanowa, Nieustającej Pomocy czy Ludźmierska. Nie brakuje również najważniejszych wizerunków ze świata: z Fatimy, Loreto, Ostrej Bramy, Guadalupe, La Salette, Mariazell czy Medjugorie. Na awersie każdego z numizmatów znajduje się wizerunek Matki Bożej, zaś na rewersie sanktuarium, w którym dany wizerunek jest czczony.
Kolekcjonerzy, którzy zamawiali całą serię bezpośrednio w Biurze Obsługi Klienta wydawnictwa Edipresse otrzymali gratis elegancką drewnianą gablotkę na wszystkie numizmaty.
Loreto – miejscowość i gmina w środkowych Włoszech, w regionie Marche, w prowincji Ankona, nad Adriatykiem. Według danych na rok 2010 gminę zamieszkiwało 12 325 osób przy gęstości zaludnienia 696,7 os./km².
W Loreto znajduje się sanktuarium Santa Casa, miejsce kultu maryjnego, z tzw. Świętym Domkiem, który według legendy jest nazaretańskim domem Maryi. Miał on zostać przewieziony z Nazaretu do Włoch przez rodzinę De Angelis, która chciała w ten sposób uchronić go przed zniszczeniem.
Na Placu Madonny po prawej jego stronie znajduje się Pałac Apostolski, którego budowę rozpoczęto według projektu Bramantego. Prace kontynuowali Antonio da Sangallo i G. Boccalini, a ukończył go w latach 1749-1750 L. Vanvitelli. Z lewej strony znajduje się Pałac Iliryjski, wzniesiony według projektu G. Mariniego w latach 1831-1835. W środku można zobaczyć fontannę (1604-1614), dzieło G. Fontany i C. Maderno. Natomiast dzwonnica jest dziełem L. Vanvitellego (1745).
W sanktuarium znajduje się tablica upamiętniająca poległych żołnierzy Pułku Ułanów Karpackich, którzy przebyli trasę Tobruk - Loreto - Monte Cassino - Ancona - Bologna.
CZARNA MADONNA Z LORETO
Początek sanktuarium w Loreto wyznacza niezwykły cud. Otóż stara legenda głosi, że gdy pod koniec XIII w. niewierni wyparli uczestników krucjaty z Palestyny, nazaretański domek Matki Bożej został przeniesiony przez anioły nad lądami i morzami w bezpieczne miejsce. Trafił najpierw do Tersato w Dalmacji a w 1294 do Loreto. Świadkami tego wydarzenia byli pasterze, którzy nocą pilnowali swoich stad. Zaświadczali potem, że widzieli na własne oczy, jak domek unosił się w powietrzu. W jego wnętrzu znajdowała się piękna, słynąca cudami figura Matki Bożej z Dzieciątkiem.
Legenda okazała się częściowo prawdziwa. Gdy pod koniec XIII w. Turcy zajmowali Ziemię Świętą, włoska rodzina rządców Epiru, de Angelis, postanowiła uratować domek Maryi w Nazarecie. Dzięki ich staraniom przewieziono w częściach na statkach do Loreto. W 1469 rozpoczęto budowę gotyckiego kościoła, który ukrył w swym wnętrzu Domek Loretański. W 1554 przybyli w to miejsce jezuici i dynamicznie zaczęli rozwijać kult Maryi z Loreto. Wcześniej, w 1375 papież Grzegorz XI zezwolił na udzielanie odpustów w sanktuarium.
Późnogotycko-renesansowa bazylika w Loreto powstawała od 1469. Zbudowano ją na planie krzyża łacińskiego. Jej centralnym punktem jest Święty Domek. Wewnątrz Domku Świętej Rodziny można podziwiać gotyckie malowidła ścienne artystów z XIV-XV w. W nawach bocznych bazyliki znajduje się 25 kaplic. Jedna z nich poświęcona została Polakom. Znajduje się w niej witraż ukazujący żołnierzy gen. Władysława Andersa, którzy uratowali sanktuarium podczas pożaru w 1944.
Otoczona wielowiekowym kultem figura Matki Bożej z Dzieciątkiem wykonana została z drewna cedru libańskiego, rosnącego w ogrodach watykańskich. Jej twórcą był Cellani, który w 1922 przystąpił do pracy, wzorując się na modelu E. Quattriniego. To unikatowe dzieło stanowi kopię XIV-wiecznej figury Czarnej Madonny z Loreto, która uległa zniszczeniu. 4 X 1962 papież Jan XXIII koronował figurę Matki Bożej.
W okresie średniowiecza w Loreto zaczęto odmawiać litanię poświęconą Najświętszej Maryi Pannie. Początki Litanii Loretańskiej przypadają na 1150-1200 a w 1587 została zatwierdzona przez papieża Sykstusa V.
Ojciec Święty Jan Paweł II odwiedził Loreto w 1979, 11 IV 1985, 10 XII 1994, 9-10 IX 1995 i 5 IX 2004.
Loretańska figura Matki Bożej z Dzieciątkiem