2 lutego 2012 roku w święto Matki Bożej Gromnicznej do kiosków i saloników prasowych na terenie całego kraju trafił pierwszy numizmat nowej serii kolekcjonerskiej. Kolejne części kolekcji trafiały do sprzedaży w punktach sprzedaży prasy co 2 tygodnie w czwartek. Kolekcję 20 numizmatów platerowanych 24-karatowym złotem z najpiękniejszymi wizerunkami Matki Bożej wyemitowała przy współpracy z wydawnictwem Edipresse Mennica Polska.

Na kolekcję składają się najpiękniejsze i najpopularniejsze wizerunki Matki Bożej z Polski i świata. Większość z nich ukochał, a sanktuaria, w których są czczone, osobiście nawiedził Jan Paweł II. Są wśród nich takie wizerunki jak Matka Boża z Kalwarii Zebrzydowskiej, z Lichenia, z Niepokalanowa, Nieustającej Pomocy czy Ludźmierska. Nie brakuje również najważniejszych wizerunków ze świata: z Fatimy, Loreto, Ostrej Bramy, Guadalupe, La Salette, Mariazell czy Medjugorie. Na awersie każdego z numizmatów znajduje się wizerunek Matki Bożej, zaś na rewersie sanktuarium, w którym dany wizerunek jest czczony.

Kolekcjonerzy, którzy zamawiali całą serię bezpośrednio w Biurze Obsługi Klienta wydawnictwa Edipresse otrzymali gratis elegancką drewnianą gablotkę na wszystkie numizmaty.

Bazylika Nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny w Świętej Lipce – barokowe sanktuarium maryjne w Świętej Lipce w województwie warmińsko-mazurskim. Obecnie bazylika należy do dekanatu Kętrzyn I – Południowy Zachód w archidiecezji warmińskiej.
Wzniesienie obecnego kościoła nastąpiło z inicjatywy jezuitów w latach 1688-1693 według projektu nieznanego architekta, a fasada została ukończona w roku 1730. Budowę kościoła realizował Jerzy Ertli z Wilna. Przed rozpoczęciem budowy trzeba było ustabilizować grunt, przez wbicie weń 10 000 pali z drewna olchowego, ponieważ plac budowy wchodził na bagnisty teren między jeziorem Wirowym i Dejnowa.
Kościół ma formę trójnawowej bazyliki z dwuprzęsłowym prezbiterium, czteroprzęsłowym korpusem nawy głównej i emporami nad nawami bocznymi. Kościół jest otoczony przez czworoboczny krużganek odpustowy, z kaplicami narożnymi. Na fasadzie kościoła, przednich kaplic oraz frontowym ramieniu krużganka ustawiono rzeźby dłuta rzeźbiarza Krzysztofa Perwangera. Wnętrze kościoła jest bogato dekorowane, m.in. malowidłami na sklepieniu z lat 1722-1727, autorstwa Macieja Jana Meyera. Sklepienie prezbiterium i nawy głównej (poczynając od prezbiterium) ozdobione jest ilustracjami do zawołań litanii loretańskiej – od Królowej Aniołów do Królowej Wyznawców. Ci ostatni są umieszczeni na sklepieniu ostatniego przęsła nawy głównej (przy chórze), a wśród nich (nad południowym oknem nawy głównej) Jadwiga Śląska, Zygmunt III Waza i św. Kazimierz. Ten sam malarz wykonał część malowideł na sklepieniach krużganka.

Początki kultu Matki Boskiej w Świętej Lipce sięgają XIV w. Według ustnie przekazywanej informacji więziony w lochach kętrzyńskiego kościoła skazaniec dzięki interwencji Matki Bożej wyrzeźbił w drewnie Jej figurkę z Dzieciątkiem. Po wykonaniu rzeźby został uwolniony, a figurkę zawiesił na lipie przy drodze z Kętrzyna do Reszla. Rzeźba Matki Bożej z Dzieciątkiem zasłynęła cudami. Z czasem wokół lipy wybudowano kaplicę; nie wiadomo, jak ona wyglądała. Kaplicę obsługiwali księża krzyżaccy z Kętrzyna.
Najstarszą udokumentowaną informację o Świętej Lipce znaleziono w aktach kapituły płockiej – zapis z 1473 informujący, że ludzie chodzą na odpusty do Prus, nie precyzujący bliżej, czy w Świętej Lipce jest kaplica. Natomiast z przywileju wielkiego mistrza krzyżackiego Johanna von Tieffena z 1491 wydanego dla karczmarza w Świętej Lipce już jednoznacznie wynika, że kaplica tam była. Do Świętej Lipki przybywały wówczas liczne pielgrzymki. Przybył tu także ostatni wielki mistrz krzyżacki w Prusach Zakonnych Albrecht.
Kaplica w Świętej Lipce została zniszczona w czasie reformacji – według napisu w kościele było to w 1524. Aby odstraszyć pielgrzymów, na miejscu kaplicy postawiono szubienicę.

Dzięki staraniom Stefana Sadorskiego można było przystąpić do odbudowy kaplicy. Jesienią 1618 odsłonięto fundamenty pierwszej kaplicy o wymiarach 40x26 stóp. Budowę kaplicy zrealizowano na starych fundamentach w 1619, a uroczystej jej konsekracji dokonał biskup warmiński Szymon Rudnicki w dniu 19 listopada 1619. Na fasadzie kaplicy znalazły się trzy herby: Zygmunta III Wazy, księcia pruskiego Jana Zygmunta i biskupa Szymona Rudnickiego. Odbudowaną kaplicę dzięki Sadorskiemu przekazano pod opiekę jezuitów. Zaginioną cudowną figurkę zastąpił obraz M.B. Świętolipskiej.
Sława sanktuarium sięgała daleko. Do Świętej Lipki przybywali pielgrzymi nie tylko z Warmii, ale i z dalszych okolic, jak np. Warszawy, Wilna czy Lwowa. Znalazł się wśród nich nawet królewicz Jan Kazimierz. Licznie napływający pielgrzymi nie mieścili się w świętolipskiej kaplicy.

Obraz "Matka Boska Świętolipska" malowany na płótnie w 1640 r. w Wilnie przez malarza flamandzkiego Bartłomieja Pensa zamieszkałego w Elblągu na zamówienie o.o. Jezuitów ze Świętej Lipki. Pierwotnie był umieszczony w centralnej części ołtarza głównego w kaplicy Sadorskiego. Po wybudowaniu nowej świątyni w 1690 r. został przeniesiony początkowo do zakrystii służącej tymczasowo za kaplicę, a w 1714 r. stał się częścią ołtarza głównego autorstwa Krzysztofa Peuckera.
W 1719 r. został zasłonięty srebrną sukienką wykonaną przez złotnika Samuela Gräwe. W 1968 r. był koronowany przez Kardynała Stefana Wyszyńskiego w asyście Kardynała Karola Wojtyły i Ordynariusza Diecezji Warmińskiej ks. bp Józefa Drzazgi.
W 1965 r. zostały przeprowadzone jedne z pierwszych  prac konserwatorskich. W 1994 r. mgr Ryszard Żankowski poprawiając retusze karnacji widząc zły stan obrazu oraz pogłębiającą się destrukcję postulował niezwłocznie przeprowadzenie ponownej konserwacji.

Matka Boża Świętolipska - fot. http://www.swlipka.org.pl/