•    Szkolenie lotnicze;
•    Zabezpieczenie logistyczne lotów i bieżącej działalności pododdziałów bazy i jednostek wojskowych przydzielonych na zaopatrzenie gospodarcze;
•    Zabezpieczenie bieżących potrzeb remontowych i obsług technicznego sprzętu bojowego;
•    Współudział w realizacji zadań z zakresu ratownictwa lotniczego;
•    Realizacja zadań ochrony i obrony kompleksu lotniskowo-koszarowego Kraków-Balice;
•    Przyjęcie i zabezpieczenie logistyczne sił i środków państw sojuszniczych;
•    Zabezpieczenie wizyt delegacji zagranicznych.

An-26 (ros. Ан-26) Kod NATO "Curl" – samolot transportowy zaprojektowany przez biuro konstrukcyjne Olega Antonowa.
Górnopłat o konstrukcji całkowicie metalowej półskorupowej z klasycznym usterzeniem. Ładownia mieści 40 skoczków spadochronowych lub 24 nosze lub do 5500 kg ładunku. Z ładunkiem 2100 kg zasięg 2550 km. W dole tyłu kadłuba drzwi ładunkowe, otwierane w locie do zrzutów. Podwozie z kołami przednimi, chowane w locie. Silnik odrzutowy (umieszczony w prawej gondoli silnika) służy jako pomocniczy do startu, w szczególności w klimacie gorącym i na lotniskach położonych wysoko. Służy także w wytwarzaniu dodatkowego ciągu w przypadku awarii silnika głównego.
An-26 jest wersją rozwojową samolotu pasażerskiego An-24 (pierwszy lot 20 grudnia 1959 roku), którego zbudowano 1100 szt., a w Chinach budowany pod oznaczeniem Y-7. Prototyp An-26 wykonał pierwszy lot w 1969 roku. Wyprodukowano w liczbie około tysiąca sztuk. W roku 1981 do produkcji weszła wersja ulepszona An-26B. Wersja rozwojowa fotogrametryczna An-30 powstała w 1974 roku, wersja transportowa An-32 z silnikami o znacznie większej mocy – w 1977 roku.
W 1972 dla 13 Pułku Lotnictwa Transportowego, stacjonującego w 8 Bazie Lotniczej w Krakowie zakupiono dwanaście samolotów AN-26, którym przydzielono następujące numery taktyczne; 1308, 1309, 1310, 1402, 1403, 1406, 1407, 1508, 1509, 1602, 1603 i 1604.

Samolot An-26 w barwach Sił Powietrznych Kazachstanu - fot. WIKIPEDIA