Emisja: 6 sierpnia 2012 r.

*- nakład: 300 szt. (w tym 100 szt. wybito stemplem odwróconym)

Wyspy Balleny'ego – niezamieszkany archipelag pochodzenia wulkanicznego leżący blisko (300 km) południowego koła podbiegunowego, zaliczane do terytorium Dependencji Rossa, fragmentu Antarktyki, do którego rości sobie prawa Nowa Zelandia.
Wyspy Balleny'ego rozciągają się od 66°15' do 67°35'S oraz 162°30' do 165°00'E długości geograficznej. W skład archipelagu wchodzą trzy wyspy główne:
 - Wyspa Sturge'a o powierzchni 437,4 km2, na której znajduje się najwyższy punkt archipelagu, szczyt Russell Peak wznoszący się na 1524  m n.p.m. Do dziś nie udało się go zdobyć.
 - Wyspa Younga o powierzchni 225,4 km2. Przybrzeżne wysepki to: Row i Borradaile oraz skały: Seal, Pillar i Beale Pinnacle.
 - Wyspa Buckle'a o powierzchni 123,6 km2. Przybrzeżne wysepki to: Sabrina, Scott Cone, Eliza Cone i Chinstrap oraz skała The Monolith.
Wyspy odkrył w 1838 r. kapitan angielskiego szkunera (Eliza Scott) John Balleny wraz z Thomasem Freemanem (statek Sabrina). Ten drugi 9 lutego 1839 roku stanął na wysepce Sabrina. Freeman był pierwszym człowiekiem, który stanął na lądzie w całym kole antarktycznym. Na wyspach panuje klimat okołobiegunowy, 95% lądu pokrywa lód, a jej symbolem jest słoń morski.

SABRINA ISLAND

Antarktyda Wschodnia – jedna z dwóch, obok Antarktydy Zachodniej, części kontynentu Antarktydy.

Mapa kontynentu, z podziałem na Antarktydę Wschodnią i Zachodnią - fot. WIKIPEDIA

Granicą oddzielającą obie części kontynentu są Góry Transantarktyczne, rozciągające się od Morza Rossa do Morza Weddella. Antarktyda Wschodnia ma powierzchnię równą w przybliżeniu 10,5 miliona km², prawie cała przykryta jest pokrywą lodu. Największym lodowcem jest Lodowiec Lamberta. Średnia wysokość Antarktydy Wschodniej to ok. 2500 m n.p.m. Najwyższe wzniesienie lądolodu znajduje się w obrębie kopuły lodowej Dome A (4030 m n.p.m.), na której mierzone są także najniższe temperatury na Ziemi (rzędu -90 °C).
Na jej terenie występują łańcuchy górskie. Góry Gamburcewa położone w centrum Antarktydy Wschodniej, choć dorównują powierzchnią Alpom, są w całości ukryte pod lodem. Góry położone bliżej wybrzeży, takie jak Góry Księcia Karola, wznoszą się ponad czaszę lądolodu. Dzięki takim odsłonięciom stwierdzono, że Antarktyda Wschodnia jest zbudowana z gnejsów, łupków krystalicznych oraz granitu.
Wyróżnia się m.in. następujące krainy: Ziemię Coatsów, Ziemię Królowej Maud, Ziemię Enderby, Ziemię Mac Robertsona, Ziemię Wilkesa i Ziemię Wiktorii.

Słonie morskie, mirungi (Mirounga), największe ssaki z rodzaju zaliczanego do rodziny fok, reprezentowane przez dwa gatunki zamieszkujące północne i południowe obszary Oceanu Spokojnego i Atlantyckiego oraz częściowo Indyjskiego.

Mirunga południowa (Mirounga leonina) - fot. WIKIPEDIA

Samce słoni morskich mają nos przekształcony w rodzaj narośli przypominającej krótką trąbę, pełniącą przypuszczalnie rolę rezonatora. Podczas walk między samcami, głównie w okresie godowym, narośl jest napełniana powietrzem i przybiera znaczne rozmiary. Samice są znacznie mniejsze od samców. Ciało słoni morskich pokrywa rzadka sierść barwy szarobrązowej. Są aktywne o zmierzchu i nocą. Przebywają najczęściej na otwartym morzu lub na płaskich, piaszczystych wybrzeżach morskich. Występują zwykle w stadach. Pożywienie słonie morskich stanowią głównie ryby, szczególnie śledzie, makrele i dorsze, ponadto małże i głowonogi.
Przedstawicielami słoni morskich są: Mirounga leonina, słoń morski osiągający ponad 650 cm długości ciała i ciężar ok. 4 t, zamieszkujący subantarktyczne wyspy i wybrzeża pomiędzy 40 a 600 szerokości geograficznej południowej oraz Mirounga angustirostris o podobnym trybie życia i podobnej wielkości, występujący na wybrzeżach i wyspach Oceanu Spokojnego od Alaski po Galapagos.
W okresie godowym (na przełomie sierpnia i września, słonie morskie północne wczesną wiosną) samce gromadzą wokół siebie haremy 10-40 samic. Ciąża trwa 11-12 miesięcy, samica rodzi 1 młode o ciężarze ok. 30 kg, które dojrzewa w 3 roku życia. Obydwa gatunki uznane są za zagrożone wyginięciem, chronione przepisami Konwencji Waszyngtońskiej (CITES).