Wyemitowano żetony: mosiądz patynowany, mosiądz pozłocany, mosiądz posrebrzany i mosidz posrebrzany oksydowany.

Oświęcim (niem. Auschwitz, jid. ‏אָשפּיצין‎ Oszpicin, romski Auszwica) – miasto w południowej Polsce, w województwie małopolskim, siedziba władz powiatu oświęcimskiego oraz gminy wiejskiej Oświęcim. Było miastem królewskim Korony Królestwa Polskiego. Według danych z 31 marca 2011 r. miasto miało 40 324 mieszkańców, co plasowało je na czwartym miejscu wśród miast województwa małopolskiego.

Herb Oświęcimia - ilustracja: WIKIPEDIA

Oświęcim leży w centrum Kotliny Oświęcimskiej, pomiędzy Pogórzem Karpackim a Wyżyną Śląską. Z okolicznymi regionami łączą dogodne połączenia kolejowe, drogowe i wodne. Przez miasto przepływa rzeka Soła. Miasto znajduje się przy ujściu Soły do Wisły. W latach 1975–1998 miasto administracyjnie należało do województwa bielskiego.

Konzentrationslager Auschwitz, KL Auschwitz (Stammlager), w tym KL Birkenau (Auschwitz II) i KL Monowitz (Auschwitz III) – zespół niemieckich nazistowskich obozów koncentracyjnych, w tym obozu zagłady na terenie Oświęcimia i pobliskich miejscowości, istniejący w latach 1940-1945, symbol Holocaustu. Jedyny obóz koncentracyjny, znajdujący się na liście światowego dziedzictwa UNESCO, figuruje tam pod oficjalną nazwą Auschwitz-Birkenau. Niemiecki nazistowski obóz koncentracyjny i zagłady (1940-1945).

Brama główna niemieckiego obozu zagłady Auschwitz I utworzonego tu w wiosną 1940 r.
na bazie austriackich, następnie polskich koszar artyleryjskich, dziś muzeum - fot. WIKIPEDIA

Nazwy Auschwitz, Birkenau i Monowitz są niemieckimi odpowiednikami polskich nazw Oświęcim, Brzezinka i Monowice, stosowanymi po agresji Niemiec na Polskę w 1939 r. i aneksji tych ziem przez III Rzeszę. Oświęcim dekretem Hitlera z 8 października 1939 został wcielony do III Rzeszy i znalazł się administracyjnie w Niemczech, w powiecie bielskim (Landkreis Bielitz) rejencji katowickiej (Regierungsbezirk Kattowitz) prowincji Górnego Śląska (Provinz Oberschlesien). W 1940 r. na tych terenach władze niemieckie utworzyły obóz przeznaczony początkowo do osadzania więźniów politycznych i opozycji, głównie Polaków. Rozbudowywany był potem stopniowo w główne miejsce masowej eksterminacji około 1,1 miliona Żydów z całej Europy, a także 140–150 tysięcy Polaków, około 23 tysięcy Romów, około 12 tysięcy jeńców radzieckich oraz ofiar innych narodowości.