Emisja: 21 lutego 2013 r.

Żetony przedstawiają Władysława Jagiełłę według obrazu Lessera oraz Jana Matejki. Władysław Jagiełło był zapalonym myśliwym i każdej zimy odbywał łowy w rozległych puszczach kresowych. Co najmiej dwukrotnie polował w Puszczy Białowieskiej, pierwszy raz w grudniu 1409 roku gromadząc dla wojsk zapasy solonej dziczyzny przed planowaną wojną z zakonem krzyżackim, drugi raz w 1426 roku ukrywając się w puszczy przed epidemią dżumy. Wtedy siedemdziesięcioletni król złamał nogę podczas polowania na niedźwiedzia.

*- nakład: RANT GŁADKI /  500 szt. (w tym 100 szt. wybito stemplem odwróconym) + RANT ZĄBKOWANY / 200 szt. (w tym 100 szt. wybito stemplem odwróconym)

Wyemitowano:
- 10 miedziaków królewskich - Władysław II Jagiełło wg. J. Matejki - mosiądz, masa - 13 g, średnica - 32 mm, stempel - lustrzany, nakład - RANT GŁADKI: 500 szt. (w tym 100 szt. wybito stemplem odwróconym), - RANT ZĄBKOWANY: 200 szt. (w tym 100 szt. wybito stemplem odwróconym);
- 10 miedziaków królewskich - Władysław II Jagiełło wg. J. Matejki - mosiądz patynowany, masa - 13 g, średnica - 32 mm, stempel - zwykły, nakład - RANT GŁADKI: 70 szt. (w tym 35 szt. wybito stemplem odwróconym), - RANT ZĄBKOWANY: 70 szt. (w tym 35 szt. wybito stemplem odwróconym);
- 10 miedziaków królewskich - Władysław II Jagiełło wg. J. Matejki - nowe srebro (CuNi12Zn24), masa - 13,8 g, średnica - 32 mm, stempel - lustrzany, nakład - RANT GŁADKI: 70 szt. (w tym 35 szt. wybito stemplem odwróconym), - RANT ZĄBKOWANY: 70 szt. (w tym 35 szt. wybito stemplem odwróconym);
- 10 miedziaków królewskich - Władysław II Jagiełło wg. J. Matejki - nowe srebro (CuNi12Zn24) oksydowane, masa - 13,8 g, średnica - 32 mm, stempel - zwykły, nakład - RANT GŁADKI: 70 szt. (w tym 35 szt. wybito stemplem odwróconym), - RANT ZĄBKOWANY: 70 szt. (w tym 35 szt. wybito stemplem odwróconym).

Wyjątkowea seria "Władcy Polskiej Ziemi", przedstawiająca poczet królów i książąt polskich. Seria wyjątkowa, gdyż po raz pierwszy przedstawione są jednocześnie wizerunki władców wykonane przez dwóch wybitnych polskich malarzy i rysowników: Jana Matejkę i Aleksandra Lessera. Dotychczas poczet królów i książąt w polskim medalierstwie przedstawiany był głównie według malarstwa Jana Matejki, nigdy według rysunków Aleksandra Lessera - nasza kolekcja to zupełna nowość na polskim rynku!

Poczet królów i książąt polskich według Jana Matejki (1838 - 1893)

Poczet powstał w latach 1890 - 1892, na zamówienie wiedeńskiego wydawcy Maurycego Perlesa. Wydany jako album z 44 portretami, wykonanymi ołówkiem na dużych planszach, tak by je można było wyjąć, a także oprawić. Rysunkom towarzyszył tekst o portretowanych władcach, opracowany przez wybitnych historyków.: Stanisława Smolkę i Augusta Sokołowskiego. Poczet, wielokrotnie powielany, a także kolorowany przez innych malarzy kształtował historyczną wyobraźnię pokoleń Polaków.

Poczet królów i książąt polskich według Aleksandra Lessera (1814 - 1884)

Pracę nad albumem "Królpwie polscy, wizerunki zebrane i rysowane przez aleksandra Lessera, objasnione tekstem historycznym przez Juliana Bartoszewicza" rozpoczęł w 1857 r. Do swojej pracy wykorzystał wszelkie dostępne mu źródła historyczne, w których znajdowały się wizerunki i wyobrażenia władców, w tym nawet najskromniejsze opisy i charakterystyki. Oprócz władców polskich uwiecznił także trzech rosyjskich carów. Dzięki zainteresowanią historycznym artysty powstało najwybitniejsze z jego dzieł.

Władysław II Jagiełło, lit. Jogaila Algirdaitis, biał. Ягайла Уладзіслаў, ukr. Влaдислав Ягайло (ur. zapewne ok. 1362, zm. 1 czerwca 1434 w Gródku) – wielki książę litewski w latach 1377-1381 i 1382-1392, król Polski i najwyższy książę litewski w latach 1386-1434. Syn Olgierda i jego drugiej żony Julianny, córki księcia twerskiego Aleksandra, wnuk Giedymina. Założyciel dynastii Jagiellonów.

Władysław II Jagiełło
Z Bożej łaski król Polski, ziemi krakowskiej, sandomierskiej, sieradzkiej, łęczyckiej, Kujaw,
pan i dziedzic Pomorza i Rusi Czerwonej, najwyższy książę Litwy - ilustracja wg. ryciny Jana Matejki

Szczerbiec, miecz koronacyjny królów polskich, jedyne zachowane z piastowskich  insygniów koronacyjnych. Pochodzi z 2. połowy XII lub 1. połowy XIII w., wykonany prawdopodobnie dla Bolesława Konradowica (1208-1248), księcia sandomierskiego i mazowieckiego. Jego nazwałączy się z legendą, według której wyszczerbić go miał Bolesław Chrobry w 1018 uderzając nim o kijowską Złotą Bramę. W rzeczywistości szczerbca używano od koronacji Władysława I Łokietka w 1320 do końca I Rzeczypospolitej.

Rękojeść Szczerbca - fotografia: WIKIPEDIA

1796 - wywieziony wraz z regaliami ze skarbca wawelskiego do Berlina. 1884 - zakupiony do petersburskiego Ermitażu. 1928 - przekazany Polsce. Po wybuchu II wojny światowej 1939 - wywieziony z kraju, 1940 - zdeponowany w Kanadzie. 1959 - zwrócony Polsce. Szczerbiec przeczowywany jest w Skarbcu Koronnym Zamku Królewskiego na Wawelu.