Krynica-Zdrój (do 2002 Krynica, pot. Krynica Górska) – miasto w województwie małopolskim, w powiecie nowosądeckim, siedziba gminy miejsko-wiejskiej Krynica-Zdrój. Według danych z 31 grudnia 2013 miasto liczyło 11 361 mieszkańców.

Herb Krynicy-Zdroju - fot. WIKIPEDIA

Miasto położone jest w Beskidzie Sądeckim, w dolinie potoku Kryniczanka i jego dopływów. Krynicę otaczają wzgórza Góry Parkowej, Krzyżowej, Jasiennika.
Nazwa miejscowości Krynica-Zdrój pisana z łącznikiem (dywizem) jest formą zatwierdzoną urzędowo. Forma nazwy pisana bez łącznika, tzn. Krynica Zdrój, jest natomiast formą potoczną.

Krynica-Zdrój, Stary Dom Zdrojowy - fot. WIKIPEDIA

Na terenie Krynicy-Zdroju znajduje się Uzdrowisko Krynica-Żegiestów SA posiadająca zakład produkcyjny zajmujący się rozlewaniem miejscowych wód pod marką wody mineralnej „Kryniczanka” oraz Spółdzielnia Pracy „Postęp” – producent wody mineralnej „Muszynianka”.

Kiepura Jan (1902–1966), polski śpiewak (tenor) i aktor. Studia śpiewu u W. Brzezińskiego oraz T. Leliwy. Debiutował 1923 w sali kina Sfinks w Sosnowcu, na scenie operowej wystąpił po raz pierwszy w 1924 w partii Górala w Halce w Operze Warszawskiej. 1926 wystąpił u boku M. Jeritzy w Tosce, a następnie Turandot G. Pucciniego na scenie wiedeńskiej Staatsoper.
1929 debiutował w mediolańskiej La Scali, 1938 w nowojorskiej Metropolitan Opera, śpiewając na tej scenie kolejno partie Rudolfa w Cyganerii G. Pucciniego, Don Josego w Carmen G. Bizeta oraz Księcia Mantui w Rigoletcie G. Verdiego. Wraz z żoną, węgierską śpiewaczką M. Eggerth, występował na Broadwayu w Wesołej wdówce F. Lehára (objeżdżając następnie z tym przedstawieniem cały świat) oraz w wielu filmach muzycznych.

Krynica-Zdrój, pomnik Jana Kiepury

Obdarzony głosem o wielkiej sile, a zarazem niezwykłej subtelności, był jednym z największych mistrzów techniki wokalnej w naszym stuleciu. Na ekranie debiutował w filmie Neapol, śpiewające miasto (1930, reż. C. Gallone) zrealizowanym w trzech wersjach językowych – niemieckiej, francuskiej i angielskiej. Także w tych wersjach powstała Pieśń nocy (1932, reż. P. Colombier, A. Litvak), Zdobyć cię muszę (1933, reż. J. May), Dla ciebie śpiewam (1934, reż. C. Gallone, po raz pierwszy wystąpił z M. Eggerth).
Dalsze filmy: Kocham wszystkie kobiety (1935, reż. K. Lamač), Pieśń miłości (1936, Stany Zjednoczone), W blasku słońca (1936, reż. C. Gallone), Czar cyganerii (1937, reż. G. von Bolváry), Valse brillante (1949, reż. J. Boyer, Francja), Kraina uśmiechu (1952, reż. H. Deppe, E. Ode, Berlin Zachodni). Niemal w każdym filmie jedną piosenkę wykonywał w języku polskim.