120 gustawów - 120. rocznica urodzin Gustawa Morcinka (miedź patynowana - Φ 22 mm)
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
Wyemitowano żetony:
WERSJA I
- 120 gustawów / miedź patynowana - Φ 38 mm - 13 szt.;
- 120 gustawów / miedź patynowana - Φ 22 mm - 1 szt.;
WERSJA II
- 120 gustawów / miedź - Φ 38 mm - 10 szt.;
- 120 gustawów / miedź - Φ 32 mm - 2 szt.;
- 120 gustawów / miedź - Φ 22 mm - 1 szt.
Gustaw Morcinek, właśc. Augustyn Morcinek, urodził się 25 sierpnia 1891 roku w Karwinie na Zaolziu, zmarł 20 grudnia 1963 roku w Krakowie. Był najmłodszym z czwórki rodzeństwa. W 1892 roku zginął jego ojciec Józef, a ciężar utrzymania rodziny spadł na matkę. Augustyn, po ukończeniu szkoły ludowej w Karwinie, w wieku 16 lat, rozpoczął pracę w kopalni. Gdy miał 19 lat, górnicy zebrali pieniądze na jego edukację, dzięki czemu mógł uczęszczać do Polskiego Seminarium Nauczycielskiego w Białej, które ukończył w roku 1914. W czasie I wojny światowej został powołany do służby wojskowej w austro-węgierskim garnizonie w Cieszynie. Po wojnie, od 1919 roku pracował jako nauczyciel w Skoczowie.
Debiutował w 1918 roku zamieszczonym w "Dzienniku Cieszyńskim" artykułem pt. Wspomnienia z przewrotu w listopadzie 1918 roku . Do jego najbardziej znanych dzieł należą: zbiór nowel "Serce za tamą" (1929), powieść "Wyrąbany chodnik" (1931–1932), "Narodziny serca" (1932) i "Łysek z pokładu Idy" (1933). Za sprawą tych, poświęconych tematyce górniczej i śląskiej utworów, znalazł uznanie i trwałe miejsce w podręcznikach literatury.
Pomnik Gustawa Morcinka w Skoczowie - fot. WIKIPEDIA
W latach 50-tych zaangażował się w działalność polityczną. Z okręgu bielskiego sprawował mandat poselski do Sejmu PRL I kadencji (1952–1956). Po śmierci Stalina w 1953 roku został wmanewrowany w inicjatywę zmiany nazwy Katowic na "Stalinogród". Niesłusznie przypisuje się Morcinkowi autorstwo tego niechlubnego pomysłu. W rzeczywistości Katowice przemianowano uchwałą Rady Państwa i Rady Ministrów o uczczeniu pamięci Józefa Stalina, podpisaną 7 marca przez Bolesława Bieruta i Aleksandra Zawadzkiego. Natomiast sesja Sejmu, podczas której Morcinek odczytał "wręczoną" mu kartkę z "prośbą" zmiany nazwy miasta, odbyła się dopiero 28 kwietnia, a więc po prawie dwóch miesiącach administracyjnego funkcjonowania Stalinogrodu. Cała sytuacja spotkała się z dezaprobatą ludności Katowic i brakiem zrozumienia dla wcześniej bardzo lubianego i cieszącego się dużym szacunkiem na Śląsku pisarza. Odtąd niesłusznie i krzywdząco uważa się go za "ojca - założyciela" Stalinogrodu.
Zmarł 20 grudnia 1963 w Krakowie i został pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Cieszynie.
W Skoczowie znajduje się obecnie muzeum im. Gustawa Morcinka. Również w Skoczowie znajduje się pomnik Gustawa Morcinka, zaprojektowany przez urodzonego w Zarzeczu profesora Jana Kucza.