20. rocznica powołania diecezji bielsko-żywieckiej.

Katedry w Bielsku-Białej i Żywcu - fot. WIKIPEDIA

Papież Jan Paweł II bullą Totus Tuus Poloniae Populus z dnia 25 marca 1992 roku - z wydzielonego terenu archidiecezji krakowskiej (dekanaty: andrychowski, bialski, kęcki, oświęcimski, żywiecki I, żywiecki II) i diecezji katowickiej (dekanaty: Bielsko-Biała centrum, Bielsko-Biała zachód, cieszyński, czechowicki, istebniański, skoczowski, strumieński, wiślański) - utworzył diecezję bielsko-żywiecką. Równocześnie Ojciec Święty mianował biskupa ordynariusza nowo powstałej diecezji - księdza prałata Tadeusza Rakoczego. W Drugą Niedzielę Wielkanocną, 26 kwietnia 1992 roku, w bazylice świętego Piotra w Watykanie papież Jan Paweł II udzielił biskupowi nominatowi święceń biskupich. Biskupem pomocniczym Papież mianował księdza biskupa Janusza Zimniaka z Katowic. Ojciec Święty Jan Paweł II podniósł do godności katedry kościoły pod wezwaniem: świętego Mikołaja w Bielsku-Białej oraz Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Żywcu. Uroczysty ingres księdza biskupa Tadeusza Rakoczego do katedry pw. świętego Mikołaja, równoznaczny z objęciem przez niego diecezji, odbył się 9 maja 1992 roku, natomiast do konkatedry w Żywcu - 30 maja 1992 roku. Obecnie diecezja bielsko-żywiecka podzielona jest na 22 dekanaty, które razem liczą 207 parafii. Patronami diecezji są: św. Maksymilian Maria Kolbe, św. Jan Kanty i św. Jan Sarkander.

Monety z serii „Parafie dekanatu strumieńskiego” wydane w zamykanym pudełku.
Na wieczku pudełka zostałumieszczony okazjonalny grawer.

W 2012 roku przypadła 20. rocznica powołania diecezji bielsko-żywieckiej. Monety zostały wydane jako komplet 12 monet (dostępne również pojedynczo) z parafiami dekanatu strumieńskiego: Parafia Miłosierdzia Bożego w Bąkowie,
- Parafia Chrystusa Króla w Chybiu,
- Parafia Matki Bożej Częstochowskiej w Drogomyślu,
- Parafia Narodzenia NMP w Kończycach Małych,
- Parafia Świętego Michała Archanioła w Kończycach Wielkich,
- Parafia Świętego Jozafata Kuncewicza w Marklowicach Górnych,
- Parafia Świętego Marcina w Ochabach Małych,
- Parafia Świętej Anny w Pruchnej,
- Parafia Świętej Barbary w Strumieniu,
- Parafia Matki Bożej Różańcowej w Zabłociu,
- Parafia Matki sprawiedliwości i Miłości Społecznej w Zaborzu,Parafia Wniebowzięcia NMP w Zebrzydowicach.
Z okazji 20. rocznicy powołania diecezji bielsko-żywieckiej, oprócz monet z parafiami dekanatu strumieńskiego, zostały również wydane monety z wizerunkiem błogosławionego Jana Pawła II.

Parafia Świętego Michała Archanioła w Kończycach Wielkich – parafia rzymskokatolicka znajdująca się w Kończycach Wielkich. W 2005 roku zrzeszała ponad 2000 wiernych.

Kościół Świętego Michała Archanioła w Kończycach Wielkich – fot. WIKIPEDIA

W sprawozdaniu z poboru świętopietrza z 1335 w diecezji wrocławskiej na rzecz Watykanu sporządzonego przez nuncjusza papieskiego Galharda z Cahors wśród 10 parafii archiprezbiteratu w Cieszynie wymieniona jest parafia w miejscowości Cunczendorf, jednak trudno rozstrzygnąć czy chodzi o Kończyce Małe czy Duże, jednak z dużej należnej kwoty można przyjąć że świętopietrze spłacały obie parafie wspólnie.
Poprzednik obecnego kościoła parafialnego, również drewniany i pod tym samym wezwaniem, lecz mniejszy, opisany opisany został w protokołach wizytacyjnych z 1679 i 1688 roku. W okresie reformacyjnym został przejęty przez luteran a odebrany im został przez specjalną komisję 18 kwietnia 1654 roku. W 1688 roku na obszarze parafii obejmującej oprócz Kończyc Wielkich również Kaczyce dwie trzecie mieszkańców stanowili protestanci. Ówczesnym właścicielem tych miejscowości był katolicki Fryderyk baron Wilczek, który w 1686 roku wzniósł własną przydomową, drewnianą kaplicę i utrzymywał kapelana nazwiskiem Chalik, rodem z Frydku. Kolejni proboszczowie starali się zrekatolizować Kończyce Wielkie wraz z Rudnikiem, Kaczyce oraz po części także Hażlach. Z dość dużym powodzeniem czynili to ks. Wacław Maliszo (1695-1702) oraz ks. Józef Antoni Mrowiec (1725-1749), rodem z Bogumina, czego świadectwem została prowadzona przez nich metryka nawróconych (łac. Liber conversorum). W 1749 roku nowym proboszczem został ks. Szymon Świeży (krewny Ignacego), który to w 1751 roku zlecił wybudowanie niejakiemu Jerzemu Dziendzieli z Zabłocia nowej wieży. W 1774 roku rozpoczęto budować nowy i obecny kościół parafialny, a z powodu braku innego gruntu i żeby na czas budowy nie stracić starego, mniejszego kościoła, nowy i dużo większy obudowano wokół niego, czym zajął się bobrecki cieśla, Paweł Krzyżyk. Gdy ukończono wznosić dach, stary kościół rozebrano.
W międzyczasie proboszcz Szymon Świeży zajmował się m.in. spisywaniem wszystkich parafian, opisem anomalii pogodowych. Opisał również wizytę cesarza Józefa II we Frysztacie, która miała miejsce 11 i 12 lipca 1766 roku. Do 26 sierpnia 1767 roku parafia należała do dekanatu Frysztat, potem do dekanatu Skoczów, a dziś należy do dekanatu Strumień diecezji bielsko-żywieckiej.
W 1776 roku drewniana kaplica, przy miejscowym pałacu należącym wtenczas do Harasowskich z Harasowa i z ich fundacji, została zastąpiona nową, murowaną pod wezwaniem Opatrzności Bożej.