Wyemitowano żetony:
- 20 bohaterzy przestworzy (miedź - Φ 38 mm) - 20 szt.;
- 20 bohaterzy przestworzy (miedź - Φ 32 mm, z napisem "PRÓBA" na rewersie) - 2 szt.;
- 20 bohaterzy przestworzy (miedź - Φ 22 mm) - 1 szt.

80. rocznica śmierci Franciszka Żwirki i Stanisława Wigury.

Franciszek Żwirko (ur. 16 września 1895 roku w Święcianach, zm. 11 września 1932 roku w katastrofie lotniczej pod Cierlickiem Górnym koło Cieszyna) - porucznik pilot Wojska Polskiego, pilot sportowy.

Stanisław Wigura (ur. 9 kwietnia 1901 roku w Warszawie, zm. 11 września 1932 roku w katastrofie lotniczej pod Cierlickiem Górnym koło Cieszyna) – polski konstruktor lotniczy, inżynier i lotnik, współzałożyciel zespołu konstrukcyjnego RWD, wykładowca Politechniki Warszawskiej.

Stanisław Wigura i Stanisław Żwirko

W zawodach rozegranych w dniach 20-28 sierpnia 1932 załoga Żwirko i Wigura, na RWD-6, zajęła pierwsze miejsce, wygrywając z uważanymi za faworytów załogami niemieckimi oraz reprezentacjami pozostałych krajów i przynosząc wielki sukces polskiemu lotnictwu. Było to wspólne osiągnięcie pilota i konstruktora. Na pamiątkę tego wydarzenia Święto Lotnictwa Polskiego jest obchodzone w dniu 28 sierpnia. 11 września 1932, lecąc na meeting lotniczy do Pragi, Franciszek Żwirko wraz ze Stanisławem Wigurą zginęli w katastrofie w lesie pod Cierlickiem Górnym koło Cieszyna na Śląsku Cieszyńskim na terenie Czech, miejsce to znane jest obecnie jako "Żwirkowisko". Przyczyną wypadku było oderwanie się skrzydła samolotu RWD-6 podczas burzy. Obaj zostali pochowani w Alei Zasłużonych na Cmentarzu Powązkowskim w Warszawie, natomiast w Cierlicku znajduje się ich symboliczny grób.
Zaolzie i cała Polska pogrążyły się w żałobie. Cierlicko stanęło przed zadaniem zachowania wieczystej pamięci bohaterskich lotników, stało się symbolem i pomostem braterstwa i przyjaźni. Spontanicznie rodziły się pomysły zachowania pamięci Żwirki i Wigury zarówno na Zaolziu, jak i w całej Polsce. I tak doszło do narodzin Żwirkowiska, największego świeckiego sanktuarium na Zaolziu, powstał tu również Komitet Budowy Pomnika Żwirki i Wigury. Na początek zakupiono ten kawał lasu, który był miejscem tragedii. Uporządkowano teren, ogrodzono miejsca symbolicznych mogił i uwieńczono bramą z napisem: „Żwirki i Wigury start do wieczności”. Następnie zakonserwowano kikuty drzew, o które rozbił się samolot, nazwane zaraz po tragedii ”masztami śmierci”, wzniesiono prosty brzozowy krzyż, na którym zawieszono śmigło lotnicze. W roku 1935 ze środków finansowych Polaków powstała na 25 Żwirkowisku piękna kaplica mauzoleum, która doszczętnie została zniszczona przez hitlerowców w 1940 r. i nie została już odbudowana. Z inicjatywy krakowskiego Ilustrowanego Kuriera Codziennego przeprowadzono zbiórkę funduszy oraz złomu metali półszlachetnych niezbędnych do odlania dzwonu nazwanego „Dzwonem Bohaterskich Lotników Żwirki i Wigury”. Dzwon ten wystawiono na widok publiczny na rynku w Cieszynie w roku 1937 r. Niestety niestabilne stosunki czesko-polskie na pograniczu Śląska Cieszyńskiego przyczyniły się do tego, że dzwon ten nigdy nie trafił na miejscu swego przeznaczenia. W 1939 roku został zrabowany przez hitlerowskich najeźdźców.
Po zakończeniu II wojny światowej rozpoczęto próby odtworzenia Żwirkowiska. Odbywały się one przy nikłym zainteresowaniu strony czeskiej. W końcu wybudowano pomnik, jednak do 1957 roku istniał na nim napis "Pamięci lotników, którzy zginęli w walce z faszyzmem", dopiero później zmieniono go. Uporządkowano także symboliczne mogiły. W roku 1992 przy dużym udziale Polskiego Związku Kulturalno-Oświatowego na Zaolziu otworzono Dom Polski Żwirki i Wigury, w którym znajduje się sala poświęcona historii lotnictwa oraz restauracja. Co roku na Żwirkowisku organizowane są obchody rocznicy śmierci polskich lotników.