KGHM POLSKA MIEDŹ S.A. / HUTA Miedzi Głogów
Jeśli chcesz dodawać kolejne pozycje do swojej kolekcji skorzystaj z konta Premium - konto możesz kupić <TUTAJ>
Dla kont zwykłych możliwe jest zarządzanie kolekcją tylko do 10 wpisów.
Konto Premium możesz kupić <TUTAJ>
Pytania? Sugestie? Zapraszamy tutaj do dyskusji.
Emisja: 2013 r.
KGHM Polska Miedź S.A. (wcześniej: Kombinat Górniczo-Hutniczy Miedzi) – spółka strategiczna, jedna z największych polskich spółek skarbu państwa, jeden z czołowych producentów miedzi i srebra rafinowanego na świecie. Według danych podawanych przez spółkę KGHM jest szóstym producentem miedzi elektrolitycznej (około 500–550 tys. ton) oraz pierwszym co do wielkości wytwórcą srebra na świecie (około 1260 ton srebra rafinowanego w 2011 r.). W mniejszych ilościach KGHM produkuje także złoto (903 kg w 2008 roku), koncentrat palladu i platyny (93 kg), ołów i inne metale. KGHM wydobywa także sól kamienną.
Główne produkty: miedź rafinowana (katodowa), walcówka miedziana (do produkcji kabli i drutów), wlewki okrągłe i srebro rafinowane.
Działalność KGHM koncentruje się głównie na terenie Legnicko-Głogowskiego Okręgu Miedziowego (LGOM, zwany często również Legnicko-Głogowskim Zagłębiem Miedziowym). Dyrekcja KGHM znajduje się w Lubinie.
KGHM jest jedną z największych spółek notowanych na Giełdzie Papierów Wartościowych w Warszawie, wchodzi w skład indeksów WIG20 i WIG30. Znalazła się w grupie wybranych 16 spółek, które utworzyły debiutujący 19 listopada 2009 roku na Warszawskiej Giełdzie Papierów Wartościowych RESPECT Index. Spółki te uzyskały najwyższą klasę ratingową – zostały liderami rankingu.
KGHM Polska Miedź S.A. zatrudnia ponad 18 tys. pracowników. W Grupie Kapitałowej KGHM Polska Miedź S.A. pracuje kolejnych 10 tysięcy (bez KGHM International). Licząc zatrudnienie w przedsiębiorstwach kooperujących z KGHM można przyjąć, że Polska Miedź zapewnia utrzymanie dla ponad 100 tysięcy osób. Ogólne przychody przedsiębiorstwa w roku 2012 wyniosły prawie 22,6 mld złotych, przychody ze sprzedaży wyniosły ponad 21,3 mld złotych.
Huta Miedzi Głogów – kombinat metalurgiczny w Głogowie, zajmujący się hutnictwem miedzi.
Budowę głogowskiej huty rozpoczęto w 1968 (zdolność produkcyjna 80 tys. ton miedzi elektrolitycznej rocznie). Rok później podjęto decyzję o jej rozbudowie, zwiększając zdolność produkcyjną do 160 tys. ton. W lipcu 1971 HM „Głogów I”, wyposażona w tradycyjne piece szybowe, została przekazana do eksploatacji.
W 1974 w Żukowicach pod Głogowem rozpoczęto budowę drugiej części huty – HM „Głogów II” (150 tys. t/rok). Jej uruchomienie nastąpiło 8 stycznia 1978. W HM „Głogów II” zastosowano nowoczesną, pierwszą tego typu na świecie, jednostadialną technologię wytopu miedzi w piecu zawiesinowym.
Huta Głogów (1971) - fotografia: WIKIPEDIA
Obok głównych ciągów produkcyjnych w HM „Głogów” powstały wydziały zagospodarowujące metale i związki towarzyszące miedzi:
- Fabryka Kwasu Siarkowego – utylizująca gazy konwertorowe na kwas siarkowy;
- Wydział Ołowiu – przerabiający surowce ołowionośne na ołów surowy;
- Wydział Metali Towarzyszących z oddziałami: arsenianu sodu, szlamów anodowych i oczyszczania elektrolitu.
W latach 1990–1993 przy HM „Głogów” został zbudowany Wydział Metali Szlachetnych, przerabiający szlamy anodowe powstałe w procesie elektrorafinacji miedzi, z których odzyskuje się srebro, złoto i niewielkie ilości platynowców.
W latach 2000–2001 całkowicie zmodernizowano istniejący od 1973 r. Wydział Ołowiu. Jego docelowa zdolność produkcyjna wynosi 22 tys. ton ołowiu surowego rocznie.
Święty Florian, właśc. Florian z Lauriacum (ur. 2. połowa III wieku w Ceti, zm. 304) - męczennik i święty katolicki. Patron: Królestwa Polskiego, strażaków, hutników, kominiarzy, garncarzy i piekarzy, oraz Górnej Austrii, Linz i Chorzowa.
Urodził się ok. 250 roku w Zeiselmauer (dawn.Ceti, Dolna Austria). Jego życie przypadło na okres prześladowań chrześcijan. W młodym wieku został powołany do armii cesarza rzymskiego – Dioklecjana (284-305). Był organizatorem i dowódcą oddziałów gaśniczych wchodzących w skład armii Imperium rzymskiego. W roku 304 ujął się za prześladowanymi legionistami chrześcijańskimi, za co został skazany na karę śmierci. 4 maja 304 r. poniósł śmierć męczeńską w nurtach rzeki Enns (Anizy), na terenie dzisiejszej Górnej Austrii, w miejscowości Lauriacum (obecnie Lorch).
Ciało Floriana odnalazła wdowa Waleria. Nad jego grobem z czasem wybudowano kościół i klasztor ojców Benedyktynów, a później klasztor Kanoników laterańskich wg reguły św. Augustyna. W roku 1184 Idzi, biskup Modeny, na prośbę księcia Kazimierza Sprawiedliwego, sprowadził relikwie św. Floriana do Krakowa.
Święty Florian, Florian z Lauriacum - ilustracja: WIKIPEDIA