Emisja: 2012 r.

Emitentem żetonów jest Stanisław Rogoża - kolekcjoner prywatny z Głogowa, własciciel sklepu KOLEKCJONER.

Wyemitowano żetony:
- 10 głogowskich / mosiądz - Φ 32 mm - 200 szt.;
- 10 głogowskich / mosiądz srebrzony lustro - Φ 32 mm - 200 szt.;
- 10 głogowskich / mosiądz srebrzony oksydowany - Φ 32 mm - 200 szt.;
- 10 głogowskich / mosiądz miedziowany lustro - Φ 32 mm - 200 szt.

GŁOGÓW - miasto przemysłowe w województwie dolnośląskim - regionie o silnej dynamice rozwoju. Odległości rzędu 100-130 km dzielą GŁOGÓW od granic z Niemcami i Republiką Czeską oraz od aglomeracji Wrocławia i Poznania. GŁOGÓW jest ważnym punktem komunikacyjnym.

Herb Głogowa - ilustracja: WIKIPEDIA

Miasto liczy 70 tys. mieszkańców. Zajmuje obszar 35,2 km kw położone jest w Pradolinie Głogowskiej, w otoczeniu (od południa) Wzgórz Dalkowskich. Rozciąga się wzdłuż lewego brzegu Odry; na prawym brzegu znajduje się niewielki Ostrów Tumski.
Rozwój zagłębia miedziowego spowodował, że GŁOGÓW stał się celem dużego napływu ludności. W ciągu ćwierćwiecza liczba mieszkańców zwiększyła się o 60 tysięcy. W latach 90. nastąpiła stabilizacja, od 2000 r. notuje się niewielką tendencją spadkową.
Już samo położenie GŁOGOWA - nad Odrą i jej starorzeczami oraz w otoczeniu morenowych Wzgórz Dalkowskich – przyczynia miastu atrakcyjności. Wrażenie sprawia odbudowujące się Stare Miasto - obecnie największe takie przedsięwzięcie w Polsce - z kilkoma cennymi zabytkami: ratuszem, kościołami św. Mikołaja i Bożego Ciała, Zamkiem Książąt Głogowskich. Na Ostrowie Tumskim, jednym z trzech miejsc o tej nazwie w Polsce, wznosi się romańsko-gotycka kolegiata Wniebowzięcia Najświętszej Marii Panny. W GŁOGOWIE znajdują się liczne pozostałości twierdzy nowożytnej, z fosą o długości 700 m.
Nazywany dawniej miastem-ogrodem, również obecnie GŁOGÓW zaskakuje dużą ilością terenów zielonych. Znajdują one przedłużenie w krajobrazie nadodrzańskich łęgów; rzeka i jej brzegi na odcinku od Brzegu Dolnego do Głogowa posiadają wybitne walory przyrodnicze (projektowany park krajobrazowy). Otaczające miasto urokliwe Wzgórza Dalkowskie stanowią doskonały teren dla turystyki rowerowej. Na Wzgórzach znajdują się sanktuaria pielgrzymkowe w Grodowcu i Jakubowie. Z Głogowa blisko jest na Pojezierze Sławskie - rejon turystyki wypoczynku letniego i sportów wodnych, skupiony wokół Jeziora Sławskiego, zwanego “Śląskim Morzem”.
Głogów jest miejscem ważnych imprez cyklicznych i wydarzeń kulturalnych. Miejski Ośrodek Kultury jest głównym animatorem kultury w mieście.
Najważniejsze z imprez to: Głogowskie Spotkania Jazzowe (odbywające się od 1984 r.), Dni Głogowa, Letni Festiwal im. Andreasa Gryphiusa, Festiwal w Okolicach Pięciu Muz, Filmowe Konfrontacje. W MOK działa również Artystyczny Ruch Amatorski w skład, którego wchodzi: Rewia Graffiti, Studium Wokalne Piosenki Estradowej, Klub Taneczny Step-Up, Open Bugs Team – taniec hip-hop, Głogów Gospel Choir, zespoły wokalne „Kobza” oraz „Radocha”. Głogowski ośrodek kultury może poszczycić się tradycją działań teatralnych; od 1998 r. działa ”Teatr Widziane z cienia”, jak również istniejący od lat 6 „Teatr Intermedium”. Oprócz sekcji muzycznych, tanecznych, plastycznych, teatralnych, filmowych i fotograficznych działa Galeria Edukacji Twórczej, która prowadzi działalność wystawienniczą organizując rocznie kilkadziesiąt wystaw.

Grosz głogowski Zygmunta Jagiellończyka z roku 1506 to pierwsza datowana moneta na ziemiach polskich. Ale to jednak trochę co innego niż moneta polska. Z pewnością jest to moneta związana z Polską i jako taka należy do polskiej numizmatyki, ale nie jest monetą polską w ścisłym tego słowa znaczeniu.

Zygmunt Jagiellończyk

Zygmunt I Jagiellończyk sprawował władzę w księstwie głogowskim w latach 1499-1506, formalnie – do maja 1508 r. Przekazanie władzy Zygmuntowi przez jego brata Władysława – króla Czech i Węgier nastąpiło 27 XI 1499 w Budzie. Przez pierwsze lata rządził Głogowie starosta książęcy Wojciech Sobek. Zygmunt przybył do Głogowa 5 VI 1502. Odtąd, do października 1506 r. sprawował rządy z przerwami osobiście, traktując Głogów jako swoją główną rezydencję na Śląsku (od 1501 r. w imieniu króla Władysława zarządzał także księstwem opawskim, a pod koniec 1504 r. przypadła mu godność królewskiego namiestnika całego Śląska, w następnym roku również Łużyc).Księstwo głogowskie przez dziesięciolecia wstrząsane przez wojny nie miało uporządkowanej gospodarki i finansów. Kiedy Zygmunt przebywał jeszcze w Budzie, król Władysław udzielił mu zezwolenia na bicie w Głogowie monet tzw. półgroszków na stopę polską. W dniu 5 VI 1504 książę uzyskał prawo bicia groszy czeskich, a 26 V 1505 prawo bicia monet na tzw. ziarno wrocławskie. Uporządkował również stosunki podatkowe, starając się w pewnym stopniu ograniczać wyzysk ludności. Zezwolił kapitule głogowskiej na utrzymanie zbrojnego pocztu, który miał bronić Kościół przed zakusami niemieckiego mieszczaństwa. Rozprawiał się z bandami opryszków. Rozstrzygnął trwający od dłuższego czasu spór pomiędzy mieszczanami a duchowieństwem o wysokość odsetek zwłoki za długi zaciągane u kleru. Pod koniec 1505 r. Zygmunt przeprowadził reformę sądownictwa. Utworzył sąd leński jako najwyższy sąd apelacyjny w księstwie, zarówno dla rycerstwa jak i dla mieszczan, który był zwoływany 4 razy w roku.
Zygmunt Jagiellończyk w okresie swoich rządów w Głogowie nie posiadał większych zasobów finansowych. Jego panowanie nie pozostawiło w mieście zbyt wielu materialnych śladów książęcego mecenatu. Zygmunt pragnął przekształcić zamek w renesansową rezydencję. Przeprowadzono najbardziej konieczne prace remontowe, plany włoskich artystów, które Zygmunt przywiózł z Budy, pozostały jednak w szufladzie. Za jego czasu powstały znane figury na Bramie Odrzańskiej. Wybudował szpital dla ubogich, który wziął na swoje utrzymanie. Niektóre domy w mieście wyłączył spod prawa miejskiego (dwór Tschamerhof). Z herbu miasta usunął korwinowskiego kruka, a na jego miejsce kazał umieścić wizerunek Matki Boskiej. Ostatnim aktem Zygmunta I był przywilej nadany 3 VIII 1506 mieszczaninowi głogowskiemu Franciszkowi Eysackowi na otwarcie apteki. Następnego dnia, na wieść o ciężkiej chorobie króla Aleksandra (zmarł 19 VIII), wyruszył na Litwę. Jeszcze w tamtym roku został wybrany Wielkim Księciem Litewskim i królem Polski. 5 V 1508 zwrócił księstwo głogowskie Władysławowi.