Emisja: 2011 r. / Na monecie rok emisji - 2010

Wyemitowano żetony:
Rok emisji 2010 r. / Na monecie - 2008
- 1 PENNY BLACK / miedź patynowana - Φ 32 mm;
Emisje 2011 r. / na monecie - 2010
- 20 pocztowych / mosiądz - Φ 32 mm - 1000 szt.;
- 20 pocztowych / aluminium - Φ 32 mm - 500 szt.;
- 20 pocztowych / mosiądz miedziowany lustro - Φ 32 mm - 200 szt.;
- 20 pocztowych / mosiądz srebrzony lustro - Φ 32 mm - 200 szt.;
- 20 pocztowych / mosiądz niklowany lustro - Φ 32 mm - 200 szt.;
- 20 pocztowych / mosiądz czarny - Φ 32 mm - 200 szt.

Historia znaczka pocztowego
Ojczyzną wydania pierwszego znaczka pocztowego na świecie jest Wielka Brytania. W dniu 6 maja 1840 roku wprowadzono do obiegu znaczek o nominale jednego pensa, w kolorze czarnym, przedstawiający podobiznę królowej Wiktorii. Profil twarzy królowej na znaczkach nie zmieniał się przez 60 lat, a ukazało się w tym czasie ponad sto znaczków. Inicjatorem wprowadzenia pierwszego znaczka był urzędnik brytyjskiej poczty Rowland Hill. W setną rocznicę jego śmierci Poczta Polska wydała w 1979 r. znaczek o nominale 6.00 zł nr katalogowy - 2494. Pierwszy znaczek wprowadzony w ramach wielkiej reformy poczty brytyjskiej służył do uiszczenia opłaty za doręczenie listu z góry przez nadawcę wbrew dotychczasowym zasadom pobierania opłat od adresatów. Jednocześnie stanowił jednolitą opłatę za list do pół uncji wagi bez względu na odległość miejsca przeznaczenia na terenie kraju. Wprowadzone wówczas innowacyjne zasady do dzisiaj są szeroko stosowane na świecie. Wielka Brytania jest jedynym krajem na świecie, na którego znaczkach nigdy nie podawano nazwy państwa. Znakiem identyfikującym był zawsze przedstawiony na znaczku wizerunek osoby panującej. Już pierwsze znaczki świata, czarna pensówka z 6 maja i niebieska dwupensówka z 8 maja 1840 r. miały zabezpieczenia przed ewentualnym fałszowaniem. Do produkcji znaczków użyto papieru ze znakiem wodnym. Na rysunku znaczka drukowanego w technice stalorytniczej umieszczono trudne do naśladownictwa ornamenty. W dolnych narożach znaczka umieszczono litery. Zestaw liter był niepowtarzalny w całym arkuszu drukarskim zawierającym 240 sztuk znaczków. Pierwsze znaczki pocztowe na ziemiach polskich pojawiły się w 1850 r. Były to znaczki państw zaborczych, Austrii i Prus. Pierwszy polski znaczek pocztowy wprowadzono do obiegu 1 stycznia 1860 r. Cyrkularzem nr 13 Zarządu Okręgu Pocztowego Królestwa Polskiego z 14 grudnia 1859 r. Zastąpił on będące w obiegu od 13 stycznia 1858 r. znaczki rosyjskie. Pierwszy polski znaczek pocztowy - przedstawiający herb Królestwa Polskiego - przeznaczony był do frankowania listów kursujących wewnątrz Królestwa oraz listów wysyłanych do Rosji. Listy zagraniczne były opłacane gotówką. Znaczek został wycofany z obiegu 13 kwietnia 1865 r., a na jego miejsce wprowadzono ponownie znaczki rosyjskie. Wraz z pojawieniem się znaczków pocztowych znaleźli się pierwsi entuzjaści i wielbiciele skromnego skrawka papieru. Dzięki nim zachowały się unikalne listy z pierwszymi znaczkami. Pierwszymi kolekcjonerami byli twórcy znaczków, projektanci i rytownicy, a następnie księgarze, którzy z czasem rozwinęli handel znaczkami, albumami i katalogami. Pierwsze stowarzyszenie zrzeszające zbieraczy znaczków pocztowych powstało w 1865 r. we Francji. Jednym z założycieli stowarzyszenia i pierwszym jego prezesem był zbieracz francuski Georges Herpin, twórca słowa "filatelia". Utworzył je od dwóch greckich wyrazów   "philein  -  lubić i "ateles" - wolny od opłaty. Pierwsze polskie stowarzyszenie filatelistów pod nazwą "Polski  Klub Filatelistów", powstało 6 stycznia 1893 r.

Penny Black - fot. WIKIPEDIA

Pierwszy polski znaczek - fot. WIKIPEDIA