WZORZEC PRZEDPRODUKCYJNY DLA MONETY - PRÓBA TECHNOLOGICZNA.

Emisja - 2011 r. / data na monetach 2012 r.

Wyemitowano żetony:
- 20 DZIEDZICTW / ZAMOŚĆ - 1992 UNESCO,
- 20 DZIEDZICTW / KRAKÓW - 1978 UNESCO,
- 20 DZIEDZICTW / WIELICZKA - 1978 UNESCO,
- 20 DZIEDZICTW / AUSCHWITZ - 1979 UNESCO,
- 20 DZIEDZICTW / MALBORK - 1997 UNESCO,
- 20 DZIEDZICTW / HACZÓW - 2003 UNESCO,
- 20 DZIEDZICTW / BLIZNE - 2003 UNESCO,
- 20 DZIEDZICTW / BINAROWA - 2003 UNESCO,
- 20 DZIEDZICTW / SĘKOWA - 2003 UNESCO,
- 20 DZIEDZICTW / LIPNICA - 2003 UNESCO,
- 20 DZIEDZICTW / DĘBNO - 2003 UNESCO.

- WZORCE PRZEDPRODUKCYJNE DLA MONET - PRÓBY TECHNOLOGICZNE (monety wykonane ręcznie, emisja - 2011 r. / data na monetach 2012 r.), materiał - miedź patynowana (ciemna), średnica - 32 mm, nakład - po 10 szt.

Kościół św. Filipa i św. Jakuba – drewniany kościół filialny w Sękowej pod wezwaniem św. Filipa i św. Jakuba, znajdujący się wraz z innymi drewnianymi kościołami południowej Małopolski i Podkarpacia na liście światowego dziedzictwa UNESCO. Ze względu na swoją historię oraz specyficzny wygląd często nazywany Perłą Beskidu Niskiego.

Kościół św. Filipa i św. Jakuba w Sękowej – fot. WIKIPEDIA

Wzniesiony na początku XVI wieku (ok. 1520 r., najpóźniej w 1522), należy do najpiękniejszych polskich zabytków drewnianych, do 1914 roku uważny był za najpiękniejszy drewniany kościół w Małopolsce.
Jednonawowy z trójbocznie zamkniętym prezbiterium, konstrukcji zrębowej, na fundamencie z kamienia łamanego. Ściany z ręcznie ciosanych, modrzewiowych bali pokryte są w całości gontem. Węższe prezbiterium i szerszą nawę nakrywa wspólny stromy dach jednokalenicowy o więźbie storczykowej. Rozbudowany w XVII wieku (m.in. wieża konstrukcji słupowo – ramowej z pozorną, oszalowaną izbicą nakrytą kopulastym hełmem, otwarta w przyziemiu i soboty – otwarte wsparte na słupach nadające świątyni zindywidualizowany charakter oraz wieloboczna wieżyczka na sygnaturkę, z latarnią, nakryta ostrosłupowym, blaszanym hełmem), w 1819 przebudowano zakrystię i chór muzyczny, przed 1888 r. pokryty polichromią o motywach neogotyckich. Wnętrze nakrywają stropy płaskie w nawie z zakrzywieniami, otwór w ścianie tęczowej prostokątny, a w nim profilowana belką tęczowa z drewnianym krucyfiksem z XVI wieku.
Wyposażenie wnętrza dość ubogie, ponieważ kościół został poważnie zdewastowany podczas działań wojennych na przełomie 1914 – 1915 roku, w trakcie zaciętych walk bitwy pod Gorlicami (drewniany materiał posłużył na budowę okopów i na opał). Po zakończeniu działań wojennych kościół został poddany rekonstrukcji już w 1918 roku, a następnie w II połowie XX w.