WZORZEC PRZEDPRODUKCYJNY DLA MONETY - PRÓBA TECHNOLOGICZNA.

Emisja - 2011 r. / Na monecie rok emisji - 2012

Wyemitowano żetony:
- 50/20 JANTARÓW / AGUILEIA 181-180 p.n.e. / PRÓBA PRZEDPRODUKCYJNA - WZÓR PRZYSZŁEJ MONETY ZASTĘPCZEJ - miedź patynowana z bursztynem, średnica: 50 mm / 32 mm, nakład: po 10 szt.;
- 20 JANTARÓW / KRÓLEWIEC / PRÓBA PRZEDPRODUKCYJNA - WZÓR PRZYSZŁEJ MONETY ZASTĘPCZEJ - miedź patynowana z bursztynem / miedź srebrzona oksydowana z bursztynem, średnica: 32 mm, nakład: 10 szt.;
- 20 JANTARÓW / WROCŁAW / PRÓBA PRZEDPRODUKCYJNA - WZÓR PRZYSZŁEJ MONETY ZASTĘPCZEJ - miedź patynowana z bursztynem / miedź srebrzona oksydowana z bursztynem, średnica: 32 mm, nakład: 10 szt.;
- 20 JANTARÓW / KALISZ / PRÓBA PRZEDPRODUKCYJNA - WZÓR PRZYSZŁEJ MONETY ZASTĘPCZEJ - miedź patynowana z bursztynem / miedź srebrzona oksydowana z bursztynem, średnica: 32 mm, nakład: 10 szt.;
- 20 JANTARÓW / ELBLĄG / PRÓBA PRZEDPRODUKCYJNA - WZÓR PRZYSZŁEJ MONETY ZASTĘPCZEJ - miedź patynowana z bursztynem / miedź srebrzona oksydowana z bursztynem, średnica: 32 mm, nakład: 10 szt.;
- 20 JANTARÓW / BYDGOSZCZ / PRÓBA PRZEDPRODUKCYJNA - WZÓR PRZYSZŁEJ MONETY ZASTĘPCZEJ - miedź patynowana z bursztynem / miedź srebrzona oksydowana z bursztynem, średnica: 32 mm, nakład: 10 szt.;
- 20 JANTARÓW / PRUSZCZ GDAŃSKI / PRÓBA PRZEDPRODUKCYJNA - WZÓR PRZYSZŁEJ MONETY ZASTĘPCZEJ - miedź patynowana z bursztynem / miedź srebrzona oksydowana z bursztynem, średnica: 32 mm, nakład: 10 szt.;
- 20 JANTARÓW / GDAŃSK / PRÓBA PRZEDPRODUKCYJNA - WZÓR PRZYSZŁEJ MONETY ZASTĘPCZEJ - miedź patynowana z bursztynem / miedź srebrzona oksydowana z bursztynem, średnica: 32 mm, nakład: 10 szt.

Szlak bursztynowy

Nazwa ta w szerokim znaczeniu określa powiązania handlowe pomiędzy krajami basenu Morza Śródziemnego, a ziemiami leżącymi na południowym wybrzeżu Bałtyku. Natomiast w znaczeniu węższym - szlak bursztynowy oznacza przebieg tras zorganizowanych wypraw po bursztyn, nasilonych od I w. naszej ery.
Początkowo bursztyn był przedmiotem wymiany handlowej, w której pośrednikami byli Celtowie. Pierwsze zorganizowane wyprawy po elektron odbywały się w V w. p.n.e. Nie docierały one jednak do wybrzeży Bałtyku, dokonując transakcji z celtyckimi pośrednikami.
Dopiero po podboju terenów nad środkowym Dunajem, Rzymianie rozwinęli od I wieku n.e. handel bursztynem na dużą skalę, organizując kilkoma drogami wyprawy z Panonii nad Bałtyk, szczególnie do Sambii. Szczytowy rozwój tego handlu przypada na III w. a od połowy IV w. wymiana stopniowo zamierała. Głównym ośrodkiem handlu bursztynem na terenie imperium rzymskiego była Akwileja.
Dokładny przebieg szlaku nie został jednoznacznie określony. Wiadomo jedynie, że wiódł początkowo przez Bramę Morawską, następnie skręcał na północ i przez Śląsk oraz Kujawy z brodem przez Wisłę w Otłoczynie koło Torunia prowadził nad Bałtyk. Jego przebieg prawie dokładnie pokrywa się z dzisiejszą budowaną autostradą A1. Jego warianty są rekonstruowane na podstawie wzmianek starożytnych pisarzy, ale głównie poprzez wyniki badań archeologicznych.
Szlak znaczą znaleziska rzymskich monet, wyroby z brązu, ceramika rzymska (terra sigillata) i skarby bursztynu. Na szlaku leżał z pewnością dzisiejszy Wrocław. Na terenie jego osiedla Partynice znaleziono w XIX w. duży skarb bursztynu pochodzący z I w. naszej ery, ważący około 500 kilogramów.
Chociaż jak to w takich wypadkach bywa, niektórzy mówią o 2750 kg. Z dużym prawdopodobieństwem można zaryzykować twierdzenie, że główna nitka szlaku, poczynając od przełomu  tysiącleci biegła z Wiednia (Vindobony) przez Brno, Kłodzko, Wrocław, Kalisz, Toruń, Świecie.

Faktoria (łac. facere - robić, czynić)  –  placówka handlowa położona w krajach kolonialnych, które stanowiły obszary eksploatacji przez europejskie potęgi kolonialne, głównie przez Brytyjczyków, Francuzów czy Holendrów, również wcześniej przez Imperium Rzymskie. Lokalizowane zazwyczaj na wybrzeżu, tak by wywóz surowców z nowych obszarów był jak najbardziej ułatwiony.

Projekt Faktorii Rzymskiej w Pruszczu Gdańskim

Początkowo stanowiły punkty handlowe, gdzie europejscy kupcy spotykali się z autochtonami, sprzedającymi produkty rolne oraz swoje wyroby. Później faktorie stanowiły przyczółki głębszej penetracji nieznanych bądź jeszcze nie podbitych obszarów. Faktorie stanowiły główne punkty, przez które przechodziły towary ze skolonizowanych krajów.
Na przełomie wieków Pruszcz był ważnym elementem szlaku bursztynowego, pełnił funkcję faktorii rzymskiej na szlaku bursztynowym. Znajdowane podczas wykopalisk w mieście zabytki są bezspornym tego dowodem. Tak wielkie nasycenie wytworami warsztatów rzymskich występuje w niewielu miejscach na terenie "barbaricum". Biżuteria i zapinki do szat, naczynia i monety, broń i narzędzia - wszystko to wskazuje na ożywiony handel, jaki tu kwitł. Znaczenie Pruszcza zmalało ok. V wieku. W wyniku przemian politycznych odeszli Goci. Zamulanie wielkich jezior laguny Wisły spowodowało, że do pruszczańskiego portu nie mogły już zawijać statki morskie. Centrum handlu bursztynem przeniosło się więc do Truso, a później do Gdańska. Sam handel zresztą osłabł w wyniku stopniowej utraty znaczenia Rzymu.

Pruszcz Gdański (niem. Praust, kasz. Pruszcz, Pruszcz Gduńsczi) – miasto w województwie pomorskim, w powiecie gdańskim, nad rzeką Radunią, należące do aglomeracji gdańskiej, przylega od południa do Gdańska. Miasto jest siedzibą powiatu gdańskiego, a do 2017 było także siedzibą gminy Pruszcz Gdański.
Pruszcz Gdański leży przy wylocie z Gdańska drogi krajowej nr 91 oraz głównej linii kolejowej do Warszawy. Na południe od miasta rozpoczyna się obwodnica trójmiejska, a niedaleko tego miejsca znajduje się także węzeł drogowy Pruszcz Gdański (dawniej Rusocin), stanowiący początek autostrady A1.
Według danych z 31 marca 2011 miasto miało 27 787 mieszkańców. 13 grudnia 2013 liczba osób zameldowanych na terenie miasta na pobyt stały i czasowy osiągnęła 29 001 osób.

Pruszcz Gdański, kościół pw. Podwyższenia Krzyża Św. (XV w.) - fot. WIKIPEDIA