Rok emisji: 2008 / Wyemitowano zestawy numizmatów SYMBOLE NARODOWE POLSKI w miedzioniklu (CuNi), srebrze (Ag.925) i w złocie (Au.900).

Zestaw składa się z:
1) wizerunek orła przed heraldycznego na brakteacie anonimowym z legendą AQVILA (orzeł) przypisywanym Kazimierzowi II Sprawiedliwemu (schyłek XII wieku),
2) Orzeł Biały na rewersie grosza krakowskiego Kazimierz III Wielkiego z ok. 1367-1370 r.,
3) Herb Królestwa Polskiego na boku tumby nagrobnej Władysława II Jagiełły z około 1420 r. w katedrze na Wawelu,
4) Orzeł Biały przepleciony z literą S (Sigismundus) na rewersie medalu projektu Jana Marii Podovana odlanego w 1532 r. na 64 urodziny Zygmunta I Starego,
5) Orzeł Biały z herbem Wazów na piersi - kartusz z około 1600 r. zawieszony w prezbiterium Katedry Na Wawelu. Zygmunt III Waza,
6) haftowany Orzeł z Sali Tronowej Zamku Królewskiego w Warszawie, z zespołu Orłów zamówionych w Lyonie przez króla Stanisława Augusta w 1786 r.,
7) Orzeł Biały - herb Rzeczypospolitej Polskiej wprowadzony dekretem prezydenta RP z 13 grudnia 1927 r., z koroną przywrócony ustawą z 9 lutego 1990 r.

Józef Rufin Wybicki herbu Rogala (ur. 29 września 1747 w Będominie, zm. 10 marca 1822 w Manieczkach) – polski pisarz i polityk, szambelan Stanisława Augusta Poniatowskiego w 1780 roku, napisał słowa Pieśni Legionów Polskich we Włoszech – późniejszego polskiego hymnu narodowego Mazurka Dąbrowskiego.

Józef Wybicki na fragmencie obrazu Nadanie Konstytucji Księstwu Warszawskiemu przez Napoleona,
pędzla Marcello Bacciarellego z 1811 roku - fot. WIKIPEDIA

Z wykształcenia prawnik, działalność polityczną rozpoczął w wieku 20 lat jako poseł na sejm w I Rzeczypospolitej. Jego protest przeciw wszystkim aktom Sejmu Repninowskiego uznawany jest za jedną z ostatnich prób pozytywnego zastosowania liberum veto. Uczestnik konfederacji barskiej, na polecenie dowództwa konfederacji jeździł z poufnymi misjami do krajów europejskich. Reformator praw w Polsce przedrozbiorowej. Przystąpił do konfederacji targowickiej, potem był uczestnikiem insurekcji kościuszkowskiej. Długoletni współpracownik oraz przyjaciel gen. Jana Henryka Dąbrowskiego, z którym wziął udział w wyprawie na pomoc powstańcom w Wielkopolsce w 1794, a później współdziałał w Legionach Polskich we Włoszech, w których powstanie w 1797 miał znaczący wkład. Podczas wizyty w obozie legionów we Włoszech w 1797 stworzył słowa pieśni, która stała się później polskim hymnem narodowym – Mazurka Dąbrowskiego. Uczestnik wojen napoleońskich, w 1807 roku przyczynił się do utworzenia Księstwa Warszawskiego, którego był jednym z czołowych polityków. Podczas wojny polsko-austriackiej w 1809 organizował obronę Wielkopolski przed wojskami nieprzyjaciela. Po kongresie wiedeńskim współtworzył Królestwo Polskie. Senator-wojewoda Księstwa Warszawskiego od 1807 roku, senator-wojewoda Królestwa Polskiego od 1815, prezes Sądu Najwyższego Królestwa Polskiego w latach 1817–1820, odznaczony Orderem Orła Białego (1807), Orderem Świętego Stanisława (1793), Orderem Legii Honorowej (1807). Autor wspomnień, wielu pism politycznych i utworów literackich (dramatów, librett operowych, komedii, wierszy), z których w powszechnej świadomości Polaków zachował się jedynie Mazurek Dąbrowskiego.