Kolekcja „Gwiazdy Legii”

Klub piłkarski Legia Warszawa i wydawnictwo Edipresse Polska S.A. wydały specjalne zeszyty pt. „Gwiazdy Legii”. W zeszytach wydawca zabiera czytelników w podróż w czasie opisując wszystkie najważniejsze wydarzenia z ponad 100-letniej historii LEGII WARSZAWA. Do każdego zeszytu dołączony jest medal z wizerunkami „Największych z Największych”, którzy reprezentowali klub z Łazienkowskiej, postacie, które przyczyniły się do jego wielkości. Rewersy numizmatów prezentują będą wszystkie herby Legii Warszawa, a także miejsca i rzeczy nierozerwalne związane z Warszawą i klubem Legia Warszawa.

Emitent: klub piłkarski Legia Warszawa i wydawnictwo Edipresse Polska S.A., producent: Mennica Sudecka - Mościsko, materiał: stal pozłacana, średnica numizmatów: 31 mm, bok: gładki.
Wydano trzydzieści numerów zeszytów. Pierwszy w cenie 12,99 zł wyszedł w dn. 06.08.2018, kolejne ukazywały się co dwa tygodnie. Numer pierwszy prezentuje Kazimierza Deynę, w kolejnych znajdą się: Lucjan Brychczy, Artur Boruc...

Przewidziano również prenumeraty zeszytów:

- PRENUMERATA STANDARD / w prezencie 5 wyjątkowych upominków, darmowa wysyłka każdego numeru
Z pierwszą przesyłką plakat 84x59 cm, z trzecią i ósmą przesyłką segregatory na 15 numerów zeszytów, z piątą przesyłką unikalny i limitowany numizmat z okazji 100. rocznicy odzyskania niepodległości, z ósmą przesyłką flagę Legii Warszawa.
Koszt prenumeraty STANDARD to 20,99 zł za każdy numer (począwszy od numeru 2, za numer 1. zapłacisz 12,99 zł).

- PRENUMERATA PREMIUM / w ofercie PREMIUM wszystkie pięć prezentów z prenumeraty standard, dodatkowo z 3, 5, i 8 przesyłką prezenty premium - stworzone specjalnie na potrzeby kolekcji - 3 eleganckie etui na numizmaty z kolekcji.
Koszt prenumeraty PREMIUM to 21,99 zł za każdy numer (począwszy od numeru 2, za numer 1. zapłacisz 12,99 zł).

- PRENUMERATA  VIP / w ofercie VIP wszystkie pięć prezentów z prenumeraty standard, dodatkowo prześlemy Ci z wraz z 8 przesyłką prezent VIP - ekskluzywne pudełko dla kolekcjonerów numizmatów. Pudełko będzie miało miejsce na wszystkie 30 medali kolekcji.
Koszt prenumeraty VIP to 22,99 zł za każdy numer (począwszy od numeru 2, za numer 1. zapłacisz 12,99 zł).

Źródło: https://gwiazdylegii.pl/

Legia Warszawa – polski klub piłkarski z siedzibą w Warszawie występujący w Ekstraklasie. Kontynuator tradycji – powołanej w marcu 1916 w Kostiuchnówce pod Maniewiczami na Wołyniu – piłkarskiej drużyny Legjonowej, reaktywowanej 14 marca 1920 w Warszawie. Od lat 90. XX wieku zajmuje 1. miejsce w tabeli wszech czasów polskiej Ekstraklasy, będąc zarazem jednym z najbardziej utytułowanych polskich klubów piłkarskich na arenie międzynarodowej (m.in. półfinalista Pucharu Europy Mistrzów Krajowych 1969/1970 i Pucharu Europy Zdobywców Pucharów 1990/1991, a także ćwierćfinalista Ligi Mistrzów 1995/1996).

Początkowo klub działał jako jedna z sekcji wielosekcyjnego CWKS Legia, a w niezależny podmiot (Autonomiczną Sekcję Piłki Nożnej) przekształcił się 25 kwietnia 1989. Od 12 lutego 1997 ma status Sportowej Spółki Akcyjnej (SSA), natomiast od 13 czerwca 2003 występował pod nazwą Klub Piłkarski Legia Warszawa. Od 11 lipca 2012 roku pełna nazwa klubu to: Legia Warszawa Spółka Akcyjna.

Jacek Wojciech Gmoch (ur. 13 stycznia 1939 w Pruszkowie) – polski piłkarz, trener i działacz sportowy. Selekcjoner reprezentacji Polski w latach 1976–1978.

Jacek Wojciech Gmoch - fot. WIKIPEDIA

Jako piłkarz występował najczęściej w obronie, na pozycji stopera. Pierwszym klubem w jego karierze był Znicz Pruszków (1953‒1958), skąd trafił do Legii Warszawa. W barwach warszawskiej drużyny występował w latach 1958­‒1969, zdobywając dwukrotnie Puchar Polski (1964 i 1966) oraz zdobył Mistrzostwo Polski w 1969. W reprezentacji Polski wystąpił 29 razy (1962‒1968).
Karierę zawodniczą zakończył 17 sierpnia 1968 meczem Kadra PZPN – „Express”, oglądanym przez 30 tys. widzów (mecz zorganizowany przez dziennikarzy „Expressu Wieczornego”). Kadrowicze do drużyny „Expressu” byli wybrani przez kibiców poprzez głosowanie w ankietach. Reprezentację Expressu prowadził trener Górski. Selekcjonerem kadry PZPN był Ryszard Koncewicz. Na początku spotkania bramkarz Marian Szeja niefortunną interwencją złamał Jackowi Gmochowi nogę. Było to wielostopniowe złamanie, przedwcześnie kończące karierę utalentowanego zawodnika.

Po zakończeniu kariery piłkarskiej rozpoczął pracę jako trener. Zaczynał jako asystent Edmunda Zientary w Legii (1969–1971). Współautor koncepcji drogi poprawy polskiej piłki nożnej na arenie międzynarodowej we współpracy z mgr. Wojciechem Skoczkiem (ukończył Uniwersytet Warszawski) oraz mgr. Stanisławem Więckowskim (Szkoła Główna Planowania i Statystyki) w roku 1970. Opracowanie to zostało przekazane za pośrednictwem znanego śląskiego piłkarza do rąk Edwarda Gierka. Członek zarządu PZPN 1971–1975 oraz wiceprezes sekcji młodzieżowej. Od 1971 oddelegowany, jako współpracownik Kazimierza Górskiego (wygrane eliminacje do igrzysk olimpijskich; złoty medal olimpijski 1972 w Monachium, wygrane eliminacje MŚ 1974 i zajęcie 3. miejsca na MŚ 1974 w RFN). Jako działacz i współpracownik pracował społecznie bez żadnego wynagrodzenia. Był twórcą tzw. „banku informacji” (bank informacji powstał w marcu 1971 roku przy okazji meczów Legii z Atletico Madryt) oraz był prekursorem metod naukowych w piłce nożnej. Trener-koordynator Zagłębia Sosnowiec (1972–1973). W Zagłębiu Sosnowiec wywindował drużynę z 14. – ostatniego miejsca jesienią, na 10. miejsce na koniec sezonu (najlepsza drużyna wiosny), czym uratował dla klubu najwyższą klasę rozgrywkową. Następnie zaproszony przez Legię do współpracy (Legia poprosiła uczelnię Jacka Gmocha o pozwolenie na pracę w klubie). Jako trener-koordynator Legii Warszawa uratował klub przed spadkiem do II ligi oraz zdobył z tym klubem Puchar Polski. Prowadził w USA polonijną drużynę z Filadelfii – Falcons.

W dniu poprzedzającym mecz na Wembley w Londynie, 16 października 1973, wyłączył się ze sztabu szkoleniowego i opuścił kadrę narodową, co ogłosił na odprawie przed meczem z reprezentacją Anglii.

W sierpniu 1976 został następcą Kazimierza Górskiego na stanowisku selekcjonera reprezentacji Polski. Wygrał eliminacje do MŚ 1978 i tym samym awansował do finałów mistrzostw świata w Argentynie w 1978, gdzie zajął 5. miejsce. Po mundialu poprowadził reprezentację w dwóch meczach: wygranym towarzyskim z Finlandią w sierpniu 1978 i wygranym 2:0 meczu eliminacyjnym do mistrzostw Europy z Islandią, po czym został odwołany przez futbolową centralę.

W następnych latach pracował za granicą. W 1979 prowadził norweski Skeid Fotball. Później przez wiele lat trenował (z sukcesami) drużyny greckie i cypryjskie: PAS Janina (1979–1981) – uratowany od spadku i 5. miejsce, Apollon Ateny (1981–1982), AE Larisa (1982–1983 - wicemistrzostwo Grecji 1983 – pierwszy w historii sukces drużyny prowincjonalnej), Panathinaikos AO (1983–1985) - mistrzostwo Grecji 1984, wicemistrzostwo 1985, 1/2 finału Pucharu Mistrzów (błąd sędziego przy stanie 0:0 nie uznał bramki koniczynek i porażka z Liverpoolem), Pucharu Grecji 1984, AEK Ateny (1985–1986) wicemistrzostwo, ponownie Larisa (1986–1988. Mistrzostwo Grecji 1988 to sukces tym większy, że po raz pierwszy i jak dotąd ostatni drużyna spoza „wielkiej czwórki” w Grecji zdobyła to trofeum), Olympiakos SFP (1988–1989) - wicemistrzostwo Grecji 1989), Aris FC (1990–1991), APOEL Nikozja (1991–1993) – mistrzostwo kraju i gra w Lidze Mistrzów w sezonie 1992–1993; superpuchar, znów Larisa (1993), Athinaikos AS (1994–1995), Ethnikos Pireus (1995), APOEL Nikozja (1996–1997) – awans do Pucharu UEFA, AO Ionikos (1997–1998), FC Kalamata (1998–1999) – mistrzostwo w II i awans do I ligi, Panionios GSS (1999), FC Kalamata (2001), ponownie Ionikos Pireus (2002–2003), który uratował przed spadkiem.

W lutym 2010 wybrany w Grecji jednym z pięciu najlepszych trenerów w historii greckiej ligi piłkarskiej (plebiscyt z okazji pięćdziesięciolecia profesjonalnej ligi piłki nożnej w Grecji). W głosowaniu uznany został najlepszym trenerem lat 80.
15 listopada 2010 ponownie został mianowany tymczasowym trenerem Panathinaikosu.

Z wykształcenia magister inżynier komunikacji ze specjalizacją budowy dróg i mostów, absolwent Politechniki Warszawskiej. Pracownik naukowy Politechniki Warszawskiej Zakładu Budowy Dróg i Mostów w latach 1968–1978. Był wtedy asystentem prof. Zenona Wiłuna i prof. Zbigniewa Grabowskiego. Absolwent warszawskiego AWF (1975) ze specjalizacją piłki nożnej; uzyskał tam licencję trenerską II klasy. Był to pierwszy przypadek ukończenia tej uczelni eksternistycznie (dzięki posiadaniu już wcześniej tytułu magistra). W latach 1975–1976 stypendysta doktorant Politechniki Warszawskiej oraz fundacji Copernicus Society of America, której założycielem i prezesem był senior Edward Piszek. W tym czasie na University of Pennsylvania The Wharton School (równorzędna z Harvard czy Economic School of London) prowadził analizy przepływu wody gruntowej zanieczyszczonej odpadami z destylacji ropy naftowej, ale też projekt dotyczący piłki nożnej – miał za zadanie znalezienie algorytmu matematycznego do wykorzystania przy piłkarskiej elektronicznej metodzie statystycznej. Jacek Gmoch, jako założyciel bazy informacji, zgromadził ogromną liczbę arkuszy z obserwacji meczów piłkarskich różnych klas (począwszy od lig krajowych po olimpiady i mistrzostwa świata), które dały możliwość przewidywania wyników piłkarskich. Projekt dawał możliwość zastosowania rachunku prawdopodobieństwa w przewidywaniu wyników sportowych. Spotkał się on z aprobatą władz uczelni, które na stworzenie takiego punktu do analizy dla krajów arabskich przyznały na ten cel budżet, aby kontynuować prace nad tym projektem. Stypendysta doktorancki Politechniki Warszawskiej w Norges Geotekniske Institutt w Oslo 1978–1979.