Emisja: styczeń 2024 r. / Wyemitowano żetony w mosiądzu i mosiądzu oksydowanym.

W 1924 r. powstało przedsiębiorstwo Polskie Lasy Państwowe, któremu prezydent Polski Stanisław Wojciechowski powierzył gospodarowanie polskimi lasami. W tym roku obchodzimy 100-lecie działalności.
Lasy Państwowe mają szczególny wkład w utrzymanie różnorodności biologicznej i walkę ze zmianami klimatu. Na różnego rodzaju działalność związaną z ochroną przyrody Lasy Państwowe wydają 1,5 mld zł rocznie. To jedyna taka instytucja na świecie, doceniona za ochronę środowiska przez UNESCO.
Lasy są też źródłem surowca m.in. dla przemysłu drzewnego i meblarskiego, a także pełnią ważną rolę w turystyce. Miłośnicy grzybobrania nie wyobrażają sobie życia bez dorocznej wyprawy w leśne ostępy. W Polsce powierzchnia lasów to ponad 9 milionów hektarów, czyli niemal 30 proc. powierzchni kraju. Pod tym względem jesteśmy wśród liderów w Europie.

Adam Stefan Loret (ur. 24 grudnia 1884 w Jaśle, zm. w listopadzie 1939 w ok. Wołożyna, na Białorusi) – polski leśnik, ofiara sowieckich represji w roku 1939.

Urodził się w rodzinie Sydona Karola (1848–1911) i Eugenii z Górnikiewiczów, brat Macieja, historyka i dyplomaty. Uczęszczał do Szkoły Wydziałowej Męskiej, następnie ukończył Wyższe c.k. Gimnazjum w Jaśle. Studiował leśnictwo w Krajowej Szkole Gospodarstwa Lasowego we Lwowie. Specjalista z zakresu urządzania lasu. Studiował także w Akademii Leśnej w Tharandt (Saksonia), praktykował w lasach państwowych saskich i austriackich. Po studiach przez 10 lat pracował w lasach majątku hr. Branickich w Suchej k. Żywca. Po odzyskaniu przez Polskę niepodległości związał się z państwową administracją leśną. W 1921 roku został naczelnikiem Okręgowego Zarządu Lasów Państwowych w Warszawie, a w 1925 r. dyrektorem Warszawskiej Dyrekcji Lasów Państwowych. W latach 1926–1928 był nadzwyczajnym delegatem ministerstwa rolnictwa ds. organizacji administracji lasów państwowych. Od 1928 kierował administracją lasów państwowych. W roku 1933 został mianowany pierwszym dyrektorem naczelnym Lasów Państwowych. Loret zintegrował i uporządkował strukturę administracyjną Lasów Państwowych i przeprowadził pierwszą inwentaryzację zasobów leśnych Polski. Był współorganizatorem nowoczesnego przemysłu drzewnego. Opracował koncepcję samowystarczalności ekonomicznej Lasów Państwowych. Był mężem Haliny z Siewierskich (1884–1954).
Po wybuchu II wojny światowej ewakuował się wraz z najbliższymi współpracownikami na wschód, zabierając archiwa Lasów Państwowych. Kolumna samochodów, którymi się poruszali została w dniu 17 września zatrzymana przez sowieckie wojska. Został aresztowany 17 września w Nalibokach. Loret został osadzony przez władze sowieckie w więzieniu w Nowogródku i Wołożynie.
W 2003 roku w Jaśle, w archiwum rodzinnym dr Ewy Skalnej, znaleziono 20-stronicowy maszynopis autorstwa Bolesława Zmitrowicza, będący zapisem relacji gajowego Franciszka Dubickiego, aresztowanego wraz z Loretem. Opisuje ona okoliczności śmierci Adama Loreta. Na przełomie października i listopada 1939 roku, dyrektor wraz z kilkoma współwięźniami zostali zabrani do pracy w lesie. Mieli ładować drewno na wozy. Zostali ostrzeżeni, że przy próbie ucieczki będą zabici. Sześciu więźniów pilnowało 15 żołnierzy NKWD. Wywieziono ich 10 km od Wołożyna, do lasów majątku Pierszaje hr. Benedykta Tyszkiewicza. Na miejscu wprowadzono atmosferę terroru, zakazując więźniom nawet odwracania się podczas pracy. W pewnym momencie, około godz. 14. padł strzał, od którego zginął dyrektor Loret. Oprawcy ściągnęli z zabitego ubranie i buty, ciało pozostawiając w lesie. Wobec protestów innych więźniów, zwłoki zabrano i pochowano w Wołożynie, przy ul. Wileńskiej, nieopodal pomnika Niepodległości. Ta wersja zdarzeń okazała się mieć dużo nieścisłości i badania wykazały, że została wymyślona.