Moneta była bita również w srebrze.

Szczecin (niem. i szw. Stettin, łac. Sedinum lub Stetinum) – miasto na prawach powiatu, stolica i największe miasto województwa zachodniopomorskiego. Szczecin jest jednym z najstarszych i największych miast w Polsce (3. miejsce pod względem zajmowanej powierzchni i 7. pod względem liczby ludności). Miasto jest centrum aglomeracji szczecińskiej, skupiającej okoliczne gminy i miasta. Według danych z 30 czerwca 2010 miasto miało 405 944 mieszkańców.
Rozbudowana gospodarka z udziałem różnych gałęzi przemysłu sprawia, że Szczecin jest głównym ośrodkiem gospodarczym regionu. Charakterystyczna dla miasta jest gospodarka morska m.in. znajduje się tu duży port morski .Miasto jest ośrodkiem turystycznym, z dużą liczbą zabytków. Stanowi centrum kulturalne – liczne teatry, muzea i ośrodki kultury. Jest też ośrodkiem religijnym poprzez kurię arcybiskupią, wydziały teologiczne, sanktuarium maryjne.
Miasto otaczają 3 duże kompleksy leśne, puszcze: Wkrzańska od północy, Bukowa od południa oraz Goleniowska od wschodu.
Władze Szczecina promują miasto jako pływający ogród, miasto wypełnione niezwykłą zielenią i wodą w jego centrum.

Herb Szczecina - ilustracja: WIKIPEDIA

Pomnik Sediny w Szczecinie.

Fontanna Manzla – obiekt zabytkowy składający się z basenu fontanny autorstwa Otto Rietha oraz nieistniejącej kompozycji figuralnej Ludwiga Manzla, znajdujący się placu Tobruckim, u zbiegu współczesnych ulic Dworcowej i Nowej w Szczecinie. Obecnie w tym miejscu znajduje się Pomnik z Kotwicą.

Wg współczesnej wiedzy oryginał kompozycji figuralnej, stanowiącej główny element fontanny, nie istnieje. Od nazwiska autora kompozycji figuralnej, odlanej według projektu prof. Ludwiga Manzla całość obiektu nazwano (niem.) Manzelbrunnen (dosłownie fontanna Manzla). Odsłonięty 23 września 1898 r. w obecności cesarza Wilhelma II (w połączeniu z uroczystością oddania do użytku Basenu Wschodniego w porcie wolnocłowym na Łasztowni) jako fontanna w północnym narożniku obecnego placu Tobruckiego (wówczas Marktplatz), u zbiegu współczesnych ulic Dworcowej i Nowej. Odlew brązowy na cokole z czerwonego piaskowca postawiono w celu upamiętnienia nowej drogi wodnej i otwarcia portu wolnocłowego. Grupa figuralna złożona z postaci kobiecej trzymającej żagiel i wspartej na kotwicy, mitologicznego bóstwa handlu – Merkurego, żeglujących w łodzi oraz bóstw morskich. Grupę umieszczono na skale, poniżej której znajdował się basen. Pomnik został ufundowany przez Zarząd Pruskiego Funduszu Sztuki i Zarząd Miasta Szczecina. Symbolizował Szczecin jako hanzeatyckie miasto handlu, żeglugi i przemysłu.

Rzeźba zaginęła podczas II wojny światowej. Jej los jest nieznany. Podejrzewa się, że w 1942 została przez Niemców zdemontowana i gdzieś ukryta, bądź przetopiona na cele wojenne. Co pewien czas pojawiają się osoby twierdzące, że znają miejsce ukrycia rzeźby. Relacje owych świadków wykluczają się jednak wzajemnie i są jedynie poszlakowe.

W 2004 zawiązał się społeczny komitet mający na celu restaurację fontanny poprzez zrekonstruowanie kompozycji figuralnej z dobrowolnych składek. W 2008 na zlecenie stowarzyszenia "Kupcy dla Szczecina" w Centrum Rzeźby Polskiej w Orońsku powstał ponad dwumetrowy model rzeźby, prezentowany podczas dorocznych Dni Morza. Następny etap to planowane prace nad rzeźbą w oryginalnym rozmiarze.

Pocztówka z 1899: fontanna Manzla na tle Placu Tobruckiego i Czerwonego Ratusza -ilustracja: WIKIPEDIA